Αποζημίωση 8.000 ευρώ για δάγκωμα σκύλου

Ο Άρειος Πάγος επικύρωσε εφετειακή  απόφαση  που είχε επιδικάσει σε φιλόζωο το ποσό των 8.000 ευρώ, για το δάγκωμα σκύλου στο άνω χείλος του στόματος.

Το επίδικο περιστατικό συνέβει όταν φιλόζωος που είχε πάει  διακοπές σε παραθαλάσσια  περιοχή της Κρήτης, κατέβηκε από το ξενοδοχείο μαζί με το σκυλάκι της. Ακριβώς απέναντι από την είσοδο του ξενοδοχείου  και σε κοντινή απόσταση ήταν ο ιδιοκτήτης του ξενοδοχείου που είχε μαζί και αυτός το σκύλο του.

Η φιλόζωος όταν αντίκρισε το σκύλο του ξενοδόχου έσκυψε προς το μέρος  του για να το χαϊδέψει, και πλησίασε το πρόσωπό της προς το ζώο. Όμως, ο σκύλος του ξενοδόχου διαπιστώνοντας ότι τον πλησιάζει ένα άγνωστο προς αυτό πρόσωπο, αντέδρασε. Σε αυτό συνέτεινε και η ταυτόχρονη αντίδραση του σκύλου της φιλοζώου, ο οποίος, διαπιστώνοντας την εκδήλωση αγάπης της αφεντικίνας του προς ένα ξένο σκύλο, γαύγισε εναντίον του.

Τη στιγμή εκείνη, ο σκύλος του ξενοδόχου ο οποίος ήταν  ανάμεσα σε έναν άγνωστο άνθρωπο και ένα άγνωστο σκύλο, δάγκωσε την πελάτισσα του ξενοδοχείου  στο άνω χείλος και της απέκοψε ένα κομμάτι ιστού.

Η φιλόζωος  οδηγήθηκε στο Γενικό Νοσοκομείο Αγίου Νικολάου Κρήτης, όπου ο χειρουργός  γνωμάτευσε ότι μεταφέρθηκε εκεί “φέρουσα τραύμα άνω χείλους με απώλεια ιστού αποκοπέντος μετά από δείγμα κυνός. Έγινε επανακόλληση  και συρραφή”.

Η υπόθεση απασχόλησε  και τη Δικαιοσύνη, καθώς η  φιλόζωος διεκδίκησε χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη  που υπέστη από το συμβάν, αλλά και για  τις δαπάνες στις  υποβλήθηκε.

Το Εφετείο Κρήτης έκρινε ότι υπάρχει συνυπαιτιότητα κατά 50% τόσο του ιδιοκτήτη του σκύλου που δάγκωσε τη φιλόζωο, όσο και της ίδιας της φιλοζώου και επιδίκασε υπέρ της το ποσό των 8.000 ευρώ.

Το Εφετείο δέχθηκε  ότι ο ξενοδόχος ευθύνεται εξ αμελείας, καθώς αν και γνώριζε ότι ο σκύλος του  ήταν επιθετικός, αφού και στο παρελθόν είχε δαγκώσει και άλλην στη μύτη, δεν του  είχε βάλει φίμωτρο, αλλά ούτε ήταν δεμένος με λουρί.

Για τη φιλόζωο  το Εφετείο δέχθηκε ότι πράγματι έγινε επανακόλληση και συρραφή του ιστού που κόπηκε από το δάγκωμα του σκύλου, καθώς αυτό προκύπτει από βεβαίωση κρατικού νοσοκομείου. Το γεγονός αυτό προκάλεσε ψυχολογικό σοκ στη φιλόζωο και για το λόγο αυτό πρέπει να τις επιδικαστεί χρηματική ικανοποίηση (8.000 ευρώ).

Το Εφετείο, αντίθετα  δεν δέχθηκε τους ισχυρισμούς της φιλοζώου ότι από το  δάγκωμα που δέχθηκε «ενεκρώθη σοβαρό μέλος του σώματός της» και «δεν έχει πλέον κανονική ερωτική ζωή και έχει περιπέσει σε κατάθλιψη». Από την όλη αυτή κατάσταση, σύμφωνα πάντα με την  φιλοζώο, «τόση είναι η οδύνη της, ώστε έπαθε και έρπη ζωστήρος, ενώ «δεν μπορεί ούτε νερό, ούτε καφέ να πιει, αφού φεύγει από το στόμα της χωρίς να το αισθάνεται». ‘Όλα δε  αυτά τα προβλήματα θα έχει σε όλη της  τη ζωή.

Παράλληλα, το Εφετείο δεν δέχθηκε  ιατρικές βεβαιώσεις για τρεις επεμβάσεις που έγιναν στο άνω χείλος του στόματος της φιλοζώου, καθώς παράλληλα είχαν γίνει και επεμβάσεις στην μύτη. Και δεν δέχθηκαν τα κονδύλια για τις επεμβάσεις αυτές (νοσήλεια), καθώς από τις βεβαιώσεις δεν προέκυπτε ποια ποσά αφορούσαν την επέμβαση  στο χείλος και ποια στη μύτη.

Ο Άρειος Πάγος  απέρριψε την αίτηση αναίρεση της φιλόζωου και επικύρωσαν την εφετειακή απόφαση που τις είχε επιδικάσει το ποσό των 8.000 ευρώ για ηθική βλάβη.