«Αποθηκεύονται άνθρωποι στις ελληνικές φυλακές»
Κάθε άλλο παρά κολακευτικά για τη χώρα μας είναι τα συμπεράσματα έρευνας του Ευρωπαϊκού Παρατηρητηρίου Φυλακών στο ελληνικό σωφρονιστικό σύστημα. Ανάμεσα σε άλλα κάνει λόγο για υπερπληθυσμό στις φυλακές, ακατάλληλες συνθήκες διαβίωσης και κατάχρηση προφυλάκισης. Αν κάτι μπορεί να μας παρηγορήσει, πάντως, είναι η διαπίστωση ότι σε όλα τα σωφρονιστικά συστήματα που ερευνήθηκαν υπάρχει χάσμα μεταξύ νόμου και πραγματικότητας, όπως και ότι όλα απέχουν από τα μίνιμουμ στάνταρ που επιβάλλει η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Σε συνέντευξη Τύπου που δόθηκε σήμερα στο πλαίσιο συνάντησης των εταίρων του έργου «Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο Φυλακών– Συνθήκες Κράτησης στην Ευρωπαϊκή Ένωση», ο επίκουρος καθηγητής στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης Νίκος Κουλούρης, ο οποίος ήταν υπεύθυνος του ελληνικού κομματιού τής έρευνας, υποστήριξε πως η πραγματικότητα της αποθήκευσης ανθρώπων είναι σε οξεία αντίθεση με τη ρητορική που τάσσεται υπέρ ενός ανθρώπινου σωφρονιστικού συστήματος, την προώθηση εναλλακτικών ποινών και το στόχο της μείωσης του πληθυσμού στις φυλακές.
Ο ίδιος, εξάλλου, υπογράμμισε πως ο σοβαρός υπερπληθυσμός στις φυλακές και οι ακατάλληλες συνθήκες διαβίωσης, που συνδυάζονται με την έλλειψη προσωπικού, την υπερεκπροσώπηση ξένων, κυρίως μεταναστών, κι ανθρώπων που κατηγορούνται ή έχουν καταδικαστεί για εγκλήματα που σχετίζονται με ναρκωτικά, την κατάχρηση της προφυλάκισης, καθώς και την αύξηση της διάρκειας των ποινών που επιβάλλονται και του πραγματικού χρόνου που μένει κάποιος στη φυλακή, αποτελούν τα βασικά χαρακτηριστικά τού ελληνικού σωφρονιστικού συστήματος.
Το ερευνητικό πρόγραμμα «Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο Φυλακών– Συνθήκες Κράτησης στην Ευρωπαϊκή Ένωση», στο οποίο μετέχουν φορείς από οκτώ χώρες (Ιταλία, που είναι ο συντονιστής εταίρος, Γαλλία, Λετονία, Πολωνία, Πορτογαλία, Ισπανία, Μεγάλη Βρετανία κι Ελλάδα), έχει διάρκεια δύο χρόνων και διανύει ήδη το 12ο μήνα υλοποίησής του. Περιλαμβάνει , εξάλλου, τρία στάδια εργασίας: στο πρώτο προβλέπεται η πλήρης καταγραφή τής κατάστασης των σωφρονιστικών συστημάτων των οκτώ χωρών που συμμετέχουν, στο δεύτερο η ανάδειξη των βέλτιστων σωφρονιστικών πρακτικών που εφαρμόζονται σε κάθε χώρα και η σύνταξη ενός οδηγού και στο τρίτο επιδιώκεται η προώθηση της επικύρωσης κι εφαρμογής τού Προαιρετικού Πρωτοκόλλου στη Σύμβαση του ΟΗΕ για την Πρόληψη των Βασανιστηρίων (OPCAT) και η ενίσχυση των μηχανισμών εξωτερικής, ανεξάρτητης παρακολούθησης κάθε εθνικού σωφρονιστικού συστήματος.