«Αποκαλυπτήρια» Μητσοτάκη στο Βερολίνο
Με βαριά ατζέντα και εθνικό σχέδιο εξόδου της Ελλάδας από την κρίση ανά χείρας, ο αρχηγός της Νεάς Δημοκρατίας, Κυριάκος Μητσοτάκης, μεταβαίνει στο Βερολίνο προκειμένου να το παρουσιάσει ο ίδιος στη Μέρκελ αλλά και τον Σόιμπλε. Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης θέλει να χτίσει από την αρχή τη χαμένη αξιοπιστία της χώρας και βρίσκει την ευκαιρία τώρα που οι Ευρωπαίοι θεωρούν τον Τσίπρα σε δύσκολη θέση…
Ρεπορτάζ: Σπύρος Παπαδάκης
Κάποιοι, ήδη στους διαδρόμους του Justus Lipsious θεωρούν τελειωμένο τον Αλέξη Τσίπρα και σε διαδικασία αντίστροφης μέτρησης την κυβέρνησή του. Δεν είναι τυχαίο ότι είναι η πρώτη φορά που το Βερολίνο –δεν αποφασίζει μεν, επηρεάζει δε– θέλει να ακούσει αναλυτικά τις θέσεις Μητσοτάκη. Αυτοί που ξέρουν λένε ότι οι μέρες θυμίζουν κατά πολύ τους τελευταίους μήνες του Σαμαρά.
Πρόβλημα ο Τσίπρας…
Ο Μητσοτάκης λοιπόν προσπαθεί, ξεκινώντας από το Βερολίνο, να σταματήσει να τίθεται αυτό το εκβιαστικό δίλημμα από τους γνωστούς αγνώστους – ανθρώπους του συστήματος των δανειστών, αλλά και να σταματήσει να γράφεται στον Τύπο, από εφημερίδες που εύκολα κανείς αντιλαμβάνεται από ποιους διαρρέονται όλα αυτά.
Ακόμα –ευτυχώς– κανείς δεν το λέει ευθέως από τους δανειστές… και ακόμα –δυστυχώς– κανείς δεν τολμά να το διαβάσει έτσι μέσα στην Ελλάδα.
Το δεύτερο σενάριο είναι τόσο καταστροφικό όσο φανταζόμαστε και, για αυτόν τον λόγο ο Μητσοτάκης θέλει να γνωρίζουν οι Ευρωπαίοι ότι αποτελεί μια αξιόπιστη εναλλακτική λύση.
Το ενδεχόμενο του Grexit μερικοί από τους δανειστές το έχουν υπονοήσει, αλλά κανείς δεν το λέει ευθέως, γιατί πολύ απλά κανείς δεν θέλει να θεωρηθεί μετά «υπεύθυνος» για την καταστροφή που θα ακολουθήσει…
Κι έτσι παίζεται το «θέατρο» της «συμφωνίας με σαλαμοποίηση», του «ενδιάμεσου συμβιβασμού», του «προαιρετικού κόφτη» κ.λπ.
Ακόμα όμως και αυτό έχει τραβήξει χρονικά, με την ελληνική οικονομία να παραπαίει και την ελληνική κοινωνία να έχει γονατίσει.
Η αίσθηση ότι ο πήχης συνεχώς ανεβαίνει, για να περάσει ο Αλέξης από κάτω, είναι σωστή αλλά, όπως λένε οι στενοί συνεργάτες του Κυριάκου Μητσοτάκη, δεν δίνει κανείς στους δανειστές να καταλάβουν ότι άλλο τα «επί χάρτου παιχνίδια πολέμου» και άλλο το πραγματικό πεδίο της μάχης, που εκεί έχεις πραγματικά θύματα και στη προκειμένη περίπτωση τους Έλληνες πολίτες.
Καθυστερήσεις για να τον… τελειώσουν…
Η «Α» ρώτησε έναν εκ των εξ απορρήτων του Κυριάκου Μητσοτάκη τον λόγο που οι δανειστές μας μια τραβάνε το σκοινί στη θηλιά του Τσίπρα και μια το χαλαρώνουν. Η υπομονή τους είναι πολύ μεγαλύτερη απ’ ό,τι ήταν με τον Σαμαρά. Γιατί;
«Θέλουν πριν “σπάσει” η διαπραγμάτευση να έχουν “λερώσει” τον Αλέξη αρκετά. Να τον έχουν υποχρεώσει να πει ότι διαπραγματεύεται περισσότερα μέτρα λιτότητας και χαμηλότερο αφορολόγητο και χαμηλότερες κύριες συντάξεις και ανατροπές στα εργασιακά…
»Για να μην μπορεί μετά να το παίζει “ανυπότακτος” και… “Παπαφλέσσας”, για όλα αυτά που ο ίδιος τα συζήταγε όλα από πριν…
»Πριν τον ρίξουν από την κυβέρνηση, τον αχρηστεύουν ως μελλοντική αντιπολίτευση», απαντά χωρίς δεύτερη σκέψη, δείχνοντας ότι έχουν γίνει αρκετές πολιτικές ζυμώσεις γύρω από αυτό το θέμα.
«Ξεχάστε την Ευρώπη, κ. Τσίπρα…»
Έμπειροι πολιτικοί αναλυτές λένε πως μέχρι πριν από λίγα χρόνια «πολιτική» σήμαινε «εξουσία». Μαζί με την «εξουσία» πήγαιναν και οι χάρες, τα «ρουσφέτια» και το «μοιράζω λεφτά και προνόμια».
Σήμερα «πολιτική» σημαίνει «παίρνω εντολές» από τους δανειστές και όσοι επικαλούνται ότι έχουν ακόμη «εξουσία», αυτή σημαίνει «μοιράζω πόνο και θυσίες».
Σήμερα όλη η «έννοια διακυβέρνηση της χώρας» σημαίνει «κάνω μεταρρυθμίσεις που είναι απαραίτητες για να επιβιώσει η χώρα, μεταρρυθμίσεις που τις θέλουν όλοι, όμως όταν πάνε να γίνουν, αντιδρούν οι περισσότεροι».
Αυτός είναι ο λόγος που έχει σημασία τι βαθμό αξιοπιστίας έχουμε ως χώρα…
Ειδικά μάλιστα σε μια Ευρώπη, που έχει το 8% του παγκόσμιου πληθυσμού και καταβάλλει το 50% των «κοινωνικών» δαπανών διεθνώς, πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεχτικοί.
Στις Βρυξέλλες έχει σημάνει συναγερμός, καθώς η «αγγλοσαξονική επίθεση» με χαμηλότερη φορολογία θα αναγκάσει και την Ευρώπη να ακολουθήσει.
Και τότε οι δαπάνες θα μειωθούν αναγκαστικά και στην Ευρώπη.
Ακόμα κι όπου συνεχίσουν να κυβερνούν κεντροαριστεροί σοσιαλδημοκράτες, θα αναγκαστούν να «προσαρμοστούν»…
Σε τέτοιες συνθήκες παγκόσμιας μείωσης (ή σοβαρής συγκράτησης) ιδιαίτερα των λεγομένων «κοινωνικών» δαπανών, δεν θα ακουστεί ιδιαίτερα καλά στα ευρωπαϊκά Κοινοβούλια η πρόταση να μας «κουρέψουν» το χρέος (δηλαδή να μας χαρίσουν λεφτά) και ταυτόχρονα να μας δανείσουν κι άλλα, όταν κόβουν λεφτά από τους ίδιους τους ψηφοφόρους τους. Όλα αυτά εν μέσω προεκλογικών περιόδων…
Την Ολλανδία την ξεχνούν, όχι μόνο διότι εκεί ό,τι κι αν γίνει ενισχυμένος θα βγει ο δεξιός λαϊκιστής Βίλντερς αλλά και για το γεγονός ότι ο πολύς Ντάιλσεμπλουμ, που μετά τις εκλογές στη χώρα του μάλλον… δεν θα μας λείψει… έχει ήδη δηλώσει ότι σε περίπτωση αποχώρησης του ΔΝΤ η χώρα του δεν θα συμμετάσχει στο πρόγραμμα..
Στην Ιταλία τον Ιούνιο έρχονται εκλογές με μεγάλο προβάδισμα να έχει τώρα ο Μπέμπε Γκρίλο, δεξιός λαϊκιστής κι αυτός. Λέτε να βρει άκρη ο Τσίπρας μαζί του;…
Στη Γαλλία, μέχρι πριν λίγες εβδομάδες θεωρείτο «φαβορί» ο δεξιός-φιλελεύθερος Φιγιόν, όμως λόγω κάποιων σκανδάλων της συζύγου του (σε αυτές τις χώρες τα οικογενειακά επηρεάζουν…) φαίνεται να χάνει το τρένο…
Ενδιάμεσα αναδείχθηκε η υποψηφιότητα του Μακρόν, ενός πρώην υπουργού Οικονομίας του Ολάντ, που το παίζει πια ότι είναι «πέραν του σοσιαλισμού», άνθρωπος του Σαμαρά τον χαρακτηρίζει ως τον Γάλλο Σταύρο Θοδωράκη… Σκάνδαλα έχει και ο Μακρόν και συν τοις άλλοις είναι και πρώην στέλεχος του Ομίλου Rotchildes.
Αν δεν υπάρχει αντικατάσταση του Φιγιόν και σοβαρή νέα υποψηφιότητα από την πλευρά της Γαλλικής Κεντροδεξιάς, όλοι «δουλεύουν», όπως φαίνεται, για την ακροδεξιά Μαρίν Λεπέν, που μπορεί στα οικονομικά θέματα να είναι πολύ κοντά στην πολιτική Τσίπρα (τέρμα στη λιτότητα, διατήρηση μεγάλου κράτους κ.λπ.), αλλά είναι κατηγορηματικά αντίθετη στη μεταναστευτική πολιτική της Ευρώπης και –κυρίως– είναι εναντίον του ευρώ!
Στη Γερμανία πριν από ένα μήνα οι δημοσκοπήσεις έδιναν 21% στους σοσιαλδημοκράτες (SPD) και 38% στους Χριστιανοδημοκράτες (CDU-CSU).
Με την ανακοίνωση της υποψηφιότητας Σοθλτς για τους Σοσιαλδημοκράτες, η διαφορά των 18 ποσοστιαίων μονάδων σχεδόν εκμηδενίστηκε, αλλά οι Χριστιανοδημοκράτες ακόμα δεν έχουν αντιδράσει.
Σήμερα, όπως φαίνεται, η «οροφή» (το ανώτατο όριο) για τους Σοσιαλδημοκράτες του Σουλτς είναι το 31% που παίρνει σήμερα, ενώ η «βάση» (το κατώτατο σημείο) για τους Χριστιανοδημοκράτες είναι το 31%, που επίσης παίρνει σήμερα…
Η Μέρκελ αρχίζει να αντιδρά, τραβώντας εκ πρώτης το αυτί του Σόιμπλε –ίσως προς όφελος της Ελλάδας– και μετακινώντας όλη την πολιτική της καγκελαρίας προς τα δεξιά για να κερδίσει πόντους από το αντι-μεταναστευτικό κλίμα που σαρώνει όλη τη Γερμανία.
Σε κάθε περίπτωση, η Ευρώπη κινείται δεξιόστροφα και φαίνεται να κινείται ακόμα πιο έντονα προς τα δεξιά, και αυτό είναι κάτι που δεν ευνοεί τον Τσίπρα αν καθυστερήσει να κλείσει η δεύτερη αξιολόγηση.
Το «γαλάζιο» εθνικό σχέδιο
Ο κ. Μητσοτάκης στις συναντήσεις του με την κα Μέρκελ και τον κ. Σόιμπλε, θέλει να πείσει τη Μέρκελ για την επόμενη μέρα. Οι πληροφορίες λένε ότι θα αναφέρει χαρακτηριστικά ότι «οι θυσίες των Ελλήνων δεν πρέπει να πάνε χαμένες».
Θα αναφέρει μεταξύ άλλων ότι μετά από 7 δύσκολα χρόνια, η Ελλάδα πρέπει να βγει οριστικά από την κρίση και να μην μπει σε μία νέα περιδίνηση. «Στην προσπάθεια αυτή, θα χρειαστεί τη στήριξη των εταίρων της. Μια στήριξη, που δεν θα ωφελήσει μόνο την Ελλάδα, αλλά θα συμβάλει και στην ενίσχυση της ευρωπαϊκής συνοχής σε μια δύσκολη περίοδο για την Ευρωπαϊκή Ένωση», θα τονίσει με έμφαση.
Το «γαλάζιο» εθνικό σχέδιο εξόδου από την κρίση είναι –σύμφωνα με τους επιτελείς της Πειραιώς– ένα σχέδιο με σαφείς μεταρρυθμίσεις –που πάνε πέρα και πάνω από τα Μνημόνια– και διαφορετικό μείγμα πολιτικής. Με μείωση των φόρων και των εισφορών και παράλληλες μειώσεις δαπανών. Το σχέδιο θα συνοδεύεται από εμπροσθοβαρείς αλλαγές σε όλους τους τομείς (Παιδεία, Δημόσια Διοίκηση Δικαιοσύνη, Υγεία, κ.ά.). Αυτό το σχέδιο θα δώσει αναπτυξιακή ώθηση στην ελληνική οικονομία.
«Η Ελλάδα χρειάζεται δημοσιονομικό «αέρα», θα πει ο πρόεδρος της Ν.Δ., καθώς ο Κυριάκος Μητσοτάκης θεωρεί ότι με ένα τέτοιο σχέδιο, ελληνικής έμπνευσης και ιδιοκτησίας, η χώρα θα μπορεί να διεκδικήσει δημοσιονομικό «αέρα» από τους δανειστές πετυχαίνοντας μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων για τα επόμενα χρόνια. Αυτό θα επιτρέψει να μειωθούν, περαιτέρω, οι φόροι και έτσι να αποκτήσει η χώρα ακόμα μεγαλύτερη αναπτυξιακή δυναμική. Κάτι τέτοιο μπορεί να επιτευχθεί, αλλά μόνο από μία αξιόπιστη, μεταρρυθμιστική κυβέρνηση.
Εκτός των ζητημάτων της οικονομίας, ο κ. Μητσοτάκης θα θέσει και το προσφυγικό – μεταναστευτικό ζήτημα, όπου θα ζητήσει μεγαλύτερη στήριξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη διαχείρισή του.
Η Ν.Δ. θεωρεί ότι η διαχείριση του προσφυγικού – μεταναστευτικού σε προηγούμενες περιόδους έχει πλήξει την αξιοπιστία της χώρας μας. Για τη Ν.Δ., η φύλαξη των ελληνικών συνόρων είναι πρωτίστως δική μας ευθύνη. Η Ελλάδα χρειάζεται τη συνδρομή και της Frontex και του ΝΑΤΟ, αλλά δεν μπορεί να εξαρτάται από αυτούς. Η καλύτερη φύλαξη των ελληνικών και ευρωπαϊκών συνόρων είναι καθήκον της ίδιας της Ελλάδας. Επίσης, θα πρέπει ως χώρα να δείξουμε μεγαλύτερη διαχειριστική επάρκεια στην υλοποίηση των σχετικών συμφωνιών.
Με ταχύτερες διαδικασίες διαχωρισμού προσφύγων και μεταναστών, με ταχύτερες διαδικασίες απόκτησης ασύλου, ταχύτερες επαναπροωθήσεις όσων δεν δικαιούνται άσυλο. Και η Ε.Ε., από τη μεριά της, οφείλει να στηρίξει υλικά και πολιτικά την Ελλάδα και ειδικά τις περιοχές που σηκώνουν το βάρος της διαχείρισης αυτού του μείζονος ζητήματος.