«Από το ξερό, στο σεντόνι του Europa League»!
Είναι αλήθεια. Συμβαίνει στην πραγματικότητα! Η ομάδα που μέχρι πριν λίγα χρόνια αγωνιζόταν στα τοπικά πρωταθλήματα της ΕΠΣ Αρκαδίας και στο ξερό γήπεδο, μπορεί πλέον να υπερηφανεύεται ότι είναι ο πλέον αξιόπιστος πρεσβευτής του ελληνικού ποδοσφαίρου στους ευρωπαϊκούς θεσμούς!
Ο Αστέρας Τρίπολης κατέγραψε την πρώτη του νίκη στους ομίλους του Europa League, επικρατώντας με σκορ 2-0 της Παρτιζάν Βελιγραδίου. Με συγκομιδή τέσσερις βαθμούς στον όμιλο, έχει πλέον, αρκετές πιθανότητες να ελπίζει σε πρόκριση στην επόμενη φάση του θεσμού. Ο «αρχιτέκτονας» της φετινής ομάδας, ο τεχνικός Στάικος Βεργέτης, όρισε με μία μικρή φράση, τα όσα θαυμαστά έχουν συμβεί τα τελευταία χρόνια στην ομάδα της Τρίπολης: «Στρώσαμε το σεντόνι του Europa League και στο ίδιο γήπεδο, πριν δέκα χρόνια, ήταν ένα ξερό χορτάρι»! Ο τεχνικός της αρκαδικής ομάδας μίλησε στον NovaΣΠΟΡ FM, εκφράζοντας με χαρακτηριστική ειλικρίνεια, όσα αισθάνεται:
«Η ομάδα με αυτούς του είδους τους αντιπάλους πορεύεται με οδηγό την καλή άμυνα. Αν δεν έχουμε αμυντική συνοχή και ανοίξουμε θα μας σκοτώσουν. Από εκεί και πέρα θέλουμε ταχύτητα όταν είμαστε στην επίθεση, διότι γίνονται δύσκολα τα πράγματα με οργανωμένες άμυνες. Δεν γίνεται να τις διασπάσεις εύκολα. Όλη η λειτουργία της ομάδας χθες ήταν τέλεια. Θεωρώ ότι πολύ δύσκολα θα καταφέρουμε να κάνουμε ξανά τέτοιο παιχνίδι. Έχουμε παίκτες που μπορούν να διασπάνε τις κλειστές άμυνες και θεωρώ ότι είμαστε καλύτεροι φέτος σε αυτόν τον τομέα.
Είμαστε επαγγελματίες και στοχεύουμε στο να φέρουμε το καλύτερο αποτέλεσμα. Βλέπουμε τον κάθε αγώνα ξεχωριστά για να πετύχουμε τον στόχο μας. Μπορεί να τα καταφέρουμε, μπορεί και όχι. Είναι πρωτόγνωρες καταστάσεις και εμπειρίες. Χθες, στρώσαμε το σεντόνι του Europa League και πριν δέκα χρόνια το ίδιο γήπεδο ήταν ένα ξερό χορτάρι. Εμείς πρέπει να βλέπουμε επαγγελματικά τέτοιες καταστάσεις.
Η δουλειά του προπονητή είναι πάρα πολύ δύσκολη. Όταν όλα πάνε καλά, όπως συνέβη με εμάς χθες, είσαι μια καλή βιτρίνα. Όμως, πρέπει να διαχειριστείς πολλά πράγματα, όπως τους παίκτες που δεν παίζουν. Όταν κάτι γίνεται σταδιακά γίνεται και καλύτερα. Έτσι συνέβη και με εμένα που δούλεψα με δέκα καταπληκτικούς και προχωράω σιγά-σιγά.
Είναι οι συνθήκες τέτοιες, που ευνοούν την προσαρμογή των παικτών. Είναι η πόλη ήρεμη. Είναι πιο κλειστή η κοινωνία. Στην Αθήνα οι παίκτες χάνονται, ενώ πάμε για καφέ και τους συναντάμε. Ξέρουν που έρχονται, έχουν ενημερωθεί από πριν».