«Βρείτε τα έξτρα €3,6 δισ. με κόψιμο μισθών και απολύσεις από το Δημόσιο!»

Ως αιτία πολέμου αναμένεται να «εισπραχθεί» από τους δημοσίους υπαλλήλους η δημόσια παρέμβαση του Συνδέσμου Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών (ΣΕΒ) σύμφωνα με την οποία θα πρέπει να γίνουν απολύσεις και περικοπές μισθών στο Δημόσιο.

Κάπως έτσι αποκωδικοποιείται επιγραμματικά η θέση του ΣΕΒ, όπως τουλάχιστον αυτή προκύπτει από το εβδομαδιαίο δελτίο για την ελληνική οικονομία που εξέδωσε την Πέμπτη ο Σύνδεσμος. Υπό τον τίτλο «Οικονομία & Επιχειρήσεις: Υπερτροφικός δημόσιος τομέας, εξουθενωμένη ιδιωτική οικονομία!», στην επισκόπηση επισημαίνεται συγκεκριμένα ότι το ελληνικό κράτος πληρώνει υψηλότερους μικτούς μισθούς από αυτούς που προσφέρει στους εργαζόμενους ο ιδιωτικός τομέας. Οι συγγραφείς της έκθεσης καταθέτουν τη διαπίστωση ότι η Ελλάδα πληρώνει υψηλότερους μικτούς μισθούς από τον ιδιωτικό τομέα, ακριβώς όπως γίνεται και στη μέση ευρωπαϊκή χώρα, με τη διαφορά ότι στην Ελλάδα είναι 20 ποσοστιαίες μονάδες υψηλότερο απ’ ό,τι στην ΕΕ-28. Επίσης, η Ελλάδα απασχολεί στον «στενό» δημόσιο τομέα διπλάσιους μισθωτούς εργαζόμενους (16%), ως ποσοστό του συνόλου της μισθωτής απασχόλησης απ’ ό,τι η ΕΕ-28 (8%).

Υπό αυτό το πρίσμα, στον ΣΕΒ εκτιμούν ότι ο ιδιωτικός τομέας καλείται, μέσω της υπερφορολόγησης, να καλύψει τα έξοδα ενός υπερτροφικού και καλύτερα αμειβόμενου δημοσιο-υπαλληλικού προσωπικού (σ.σ. βάσει των στοιχείων που παραθέτει ο ΣΕΒ, οι μέσες καθαρές μηνιαίες αποδοχές στο δημόσιο ανέρχονταν το 2015 σε €1.050, όταν στον ιδιωτικό τομέα δεν υπερέβαιναν τα €780) και πως η κατάσταση αυτή δεν είναι διατηρήσιμη στο μέλλον και χρήζει άμεσης προσαρμογής.

 

Η… εναλλακτική για το μνημόνιο-«κάβα»

Σε τι, όμως, «μεταφράζεται» η κατά ΣΕΒ προσαρμογή; «Το κράτος οφείλει να λειτουργεί με υψηλότερη παραγωγικότητα και να μειώσει τη δαπάνη για μισθούς», αναφέρει χαρακτηριστικά η επίμαχη έκθεση. Ωστόσο οι οικονομολόγοι του ΣΕΒ δεν έμειναν στη διαπίστωση. Έκαναν και συγκεκριμένη πρόταση για το πώς και από πού μπορούν να αντληθούν τα 3,6 δισ. ευρώ που προβλέπει το μνημόνιο-«κάβα» και που απαιτούν οι εκπρόσωποι των δανειστών να θεσμοθετήσει η Αθήνα.

«Στο πλαίσιο των εφεδρικών μέτρων που προκρίνονται από τους θεσμούς ύψους €3,6 δισ. μέχρι το 2018, γίνεται αναφορά σε περικοπές της δαπάνης για αμοιβές προσωπικού στο δημόσιο», λέει το εβδομαδιαίο δελτίο του ΣΕΒ και μπαίνει στην… ταμπακιέρα:

«Μία ορθολογική αντιμετώπιση του θέματος θα ήταν να περικοπεί σε εύλογο χρονικό διάστημα ο μέσος μισθός στον δημόσιο τομέα έτσι ώστε οι σχέσεις μεταξύ μισθών και απασχόλησης στην Ελλάδα να μη διαφέρει από εκείνους στη μέση ευρωπαϊκή χώρα.

»Εάν συνέβαινε κάτι τέτοιο, ο μέσος μικτός μισθός θα έπρεπε να μειωθεί κατά -3% ή €565 ετησίως και η μέση απασχόληση κατά -50% ή 180 χιλ. υπαλλήλους.

»Εναλλακτικά ο μέσος όρος μπορεί να επιτευχθεί εάν η ιδιωτική οικονομία επεκταθεί κατά 2 εκατ. απασχολούμενους! Προφανώς αυτό είναι ανέφικτο και καταδεικνύει το μέγεθος του βάρους που σηκώνει ο ιδιωτικός τομέας για την μισθοδοσία του υπερτροφικού κράτους».

Έμμεση κριτική…

Αξίζει να σημειωθεί ότι στην έκθεση του ΣΕΒ γίνεται αναφορά στην είσοδο της χώρας στην Ευρωζώνη (2002) και στον ρόλο που αυτή έπαιξε στη διόγκωση του ελληνικού δημόσιου τομέα, ενώ ασκείται και έμμεση κριτική στις κυβερνήσεις Σημίτη και Καραμανλή. Χαρακτηρίζοντας ως «κατήφορο» τον τρόπο που ασκήθηκε η δημοσιονομική πολιτική στις συγκεκριμένες περιόδους, η έκθεση του ΣΕΒ επιρρίπτει ευθύνες στα «“κοινωνικά πακέτα” Σημίτη 2002-2003 και των μεγάλων έργων υποδομής της περιόδου μέσω δανεισμού, εν όψει και των Ολυμπιακών Αγώνων 2004», καθώς και στην «αδυναμία των κυβερνήσεων από το 2004 και μετά να αντιστρέψουν τη διόγκωση των ελλειμμάτων που προκαλούσαν οι αθρόες προσλήψεις στο δημόσιο».

«Χαρακτηριστικό γενεσιουργό στοιχείο των πρωτογενών δαπανών της γενικής κυβέρνησης στην μετα-Ευρώ περίοδο είναι η αύξηση των δαπανών για προσωπικό, που εκτινάχθηκε από 10,6% του ΑΕΠ το 2003 σε 11,3% το 2004 και 13,1% το 2009», επισημαίνει η έκθεση.

 

Διαβάστε επίσης

Χρησιμοποιούμε cookies για λόγους στατιστικών & επισκεψιμότητας Συμφωνώ Περισσότερα