Γιατί το Βέλγιο είναι σταυροδρόμι ευρωπαϊκής τρομοκρατίας

Το νέο αίμα αθώων ανθρώπων που χύθηκε στις Βρυξέλλες προκάλεσε τρόμο σε ολόκληρη τον πλανήτη. Οι τζιχαντιστές έκαναν για μια ακόμη φορά επίδειξη δύναμης αποδεικνύοντας ότι Βέλγιο θεωρείται και είναι το θερμοκήπιο των Ευρωπαίων τζιχαντιστών.
Τι είναι όμως αυτό που κάνει την συγκεκριμένη χώρα τόπος εκπαίδευσης πολλών τζιχαντιστών και σταυροδρόμι της ευρωπαϊκής τρομοκρατίας;

Οι επιθέσεις εναντίον των Βρυξελλών δεν αποτέλεσαν έκπληξη. Εδώ και πολλά χρόνια, το Βέλγιο βρίσκεται στο επίκεντρο σχεδόν όλων των αναζητήσεων στα κυκλώματα τρομοκρατών τζιχαντιστών που έχουν βάση στην Ευρώπη.
Από τον Νεχντί Νεμούς, βασικό ύποπτο του μακελειού στο εβραϊκό μουσείο των Βρυξελλών, τον Μάιο του 2014, ως τις πολύνεκρες επιθέσεις της Τρίτης, 22 Μαρτίου 2016, οι διάδρομοι των μεν και των δε μπλέκονται και επιστρέφουν, συχνά, στους μικρούς δρόμους της συνοικίας Μολενμπέκ, φτωχού προαστίου των Βρυξελλών.

Αυτή η υπόθεση είχε ήδη κορυφωθεί το περασμένο έτος. Τον Ιανουάριο 2015, μια εβδομάδα μετά τις επιθέσεις στο Παρίσι, οι δυνάμεις ασφαλείας του Βελγίου ξεκίνησαν πολλές επιχειρήσεις εντός του βασιλείου. Είχαν κυρίως ως στόχο την πόλη Βερβιέ, όπου εξάρθρωσαν μια ομάδα που ήταν έτοιμη να βγει στη δράση. Στις 21 Αυγούστου, ο Ayoub El-Khazzani, ένας Μαροκινός 26 ετών, ο οποίος είχε διαμείνει στο Μολενμπέκ, προσπαθεί να ανοίξει πυρ στους επιβάτες της ταχείας Αστερνταμ-Παρίσι και χρειάστηκε να επέμβουν πολλοί επιβάτες για να ακινητοποιήσουν τον τρομοκράτη και να αποφύγουν το μακελειό.

Μολενμπέκ, η καρδιά των τζιχαντιστών και το καφέ όπου σύχναζαν:

Ηρθαν στη συνέχεια οι επιθέσεις στο Παρίσι, τον Νοέμβριο 2015, οι οποίες προετοιμάστηκαν εν πολλοίς στην βελγική πρωτεύουσα. Η σύλληψη, πριν από μερικές ημέρες, του Σαλάχ Αμπντεσλάμ, το δέκατο μέλος των μακελάρηδων του Παρισιού, επέτρεψαν στην αστυνομία να αποκτήσουν νέες ενδείξεις για ένα κύκλωμα τζιχαντιστών ιδιαίτερα ανθηρό.
Το Βέλγιο είναι πράγματι η ευρωπαϊκή χώρα, σε σχέση με τον πληθυσμό της, που έστειλε τους περισσότερους μαχητές στο ισλαμικό κράτος. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του βελγικού υπουργείου Εσωτερικών, περίπου 400 άτομα έφυγαν για τη Συρία, εκ των οποίων οι 117 επέστρεψαν στην Ευρώπη.
Το βελγικό βασίλειο είχε μια πιο παλιά ιστορία με την τρομοκρατία. Από το 1969, όταν μια χειροβομβίδα τραυμάτισε δύο υπαλλήλους ισραηλινής αεροπορικής εταιρείας στις Βρυξέλλες, το Βέλγιο επί δύο δεκαετίες γίνεται θέατρο πολλών τρομοκρατικών επιθέσεων, με μηνύματα εναντίον του Ισραήλ και φιλο-παλαιστινιακά.

Το 1980 στην βελγική πόλη Ανβερς έριξαν μια χειροβομβίδα σε παιδιά εβραίων και σκότωσαν έναν έφηβο 15 ετών. Το 1981 ένα παγιδευμένο αυτοκίνητο μπροστά στην εβραϊκή συναγωγή της ίδιας πόλης σκότωσε 3 άτομα. Το 1982 έγινε επίθεση οπλισμένων σε συναγωγή των Βρυξελλών. Το 1989 δολοφονήθηκε ο πρόεδρος της Ενωσης εβραϊκών οργανώσεων του Βελγίου. Το αεροδρόμιο Ζαβέντεν των Βρυξελλών είχε ήδη χρησιμεύσει ως στόχος το 1979 όταν τρεις τρομοκράτες έριξαν χειροβομβίδα εναντίον επιβατών πτήσης από το Ισραήλ και 12 άτομα είχαν τραυματιστεί.

Μετά από αυτό το κύμα επιθέσεων, το Βέλγιο έγινε έδρα για τους μαχητές της GIA (οπλισμένοι ισλαμιστές) και του Ισλαμικού Μετώπου, εκ των οποίων πολλά μέλη απέκτησαν και πολιτικό άσυλο. Στις αρχές του 1995, το υπουργείο Εσωτερικών του Βελγίου μέτρησε «περίπου 100 ενεργούς μαχητές» αυτών των ομάδων, στο έδαφός της. Τον Μάρτιο του 1995, η αντιτρομοκρατική του Βελγίου συνέλαβε 10 άτομα γιατί είχαν στήσει ένα κύκλωμα, με όπλα και χρήματα, για την οργανωτική υποστήριξη της GIA. Πήγαν σε δίκη τον Σεπτέμβριο του 1995 η οποία συνέπεσε με ένα κύμα τρομοκρατικών επιθέσεων στη Γαλλία.

Η επόμενη δεκαετία θα επιβεβαιώσει τον κεντρικό ρόλο του Βελγίου. Εκεί άνθησε ένα ιδιαίτερο είδος θρησκευτικού ριζοσπαστισμού. Ηδη από τη δεκαετία του 60, η Σαουδική Αραβία ξεκίνησε έργο προσηλυτισμού στις Βρυξέλλες, χρηματοδοτώντας ένα τζαμί και ένα πολιτιστικό κέντρο στο πάρκο Cinquantenaire της βελγικής πρωτεύουσας. Εκεί άνθησαν μυριάδες εξτρεμιστικών οργανώσεων, οι οποίες επωφελήθηκαν ταυτόχρονα από το γεγονός ότι γεωγραφικά το Βέλγιο βρίσκεται στην καρδιά της Ευρώπης αλλά και από το γεγονός ότι απευθύνονταν σε έναν πληθυσμό φτωχό, στο περιθώριο της πόλης.

Δύο ημέρες πριν τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001, ένα επεισόδιο ξαναβάζει το Βέλγιο στο επίκεντρο του παγκόσμιου τζιχάντ. Ο στρατηγός Μασούντ, κεντρικός αντίπαλος των ταλιμπάν στο Αφγανιστάν, δολοφονείται σε βομβιστική επίθεση. Οι δύο δολοφόνοι του είναι από την Τυνησία, ονομάζονται Dahmane Abd El-Sattar και Bouraoui El-Ouaer και ζουν στο Βέλγιο. Ο πρώτος είναι παντρεμένος με την Malika el-Aroud, η οποία τον επηρέασε βαθύτατα και την οποία ξαναβρίσκουμε στην καρδιά των κύκλων των Βέλγων τζιχαντιστών.

H Mαλίκα και ο σύζυγός της:

Η Μαλίκα σε δίκη: Στη συνέχεια παντρεύτηκε τον Moez Garsallaoui, έναν Βελγο-Τυνήσιο, ο οποίος θεωρείται εγκέφαλος των πυρήνων που στέλνουν μαχητές από την Ευρώπη στο Πακιστάν. Αυτός ο Garsallaoui είχε εκπαιδεύσει τον Μεράζ, τον μακελάρη του Μονταλμπάν και της Τουλούζης.

Το 2000, τα μυαλά των τζιχαντιστών ανθούν στο Βέλγιο. Υπάρχει καταρχήν το Ισλαμικό Κέντρο Βελγίου, ένα σαλαφο-τζιχαντιστικό τζαμί, στο οποίο προϊσταται ο σείκης Bassam Ayachi. Είναι γαλλο-σύρος και αποτελεί τον σύνδεσμο ανάμεσα σε διαφορετικές γενεές Βέλγων τζιχαντιστών. Αυτός πάντρεψε την Malika el-Aroud με τον πρώτο της σύζυγο, ο οποίος υπήρξε εμπνευστής πολλών μαχητών που έφυγαν για το Αφγανιστάν, το Ιράκ και την Συρία. Χρησιμοποιούσε chatrooms, τα οποία διηύθυνε ο γιός του, υποβοηθούμενος από έναν Γάλλο που είχε πάει να εγκατασταθεί στο Μολενμπέκ των Βρυξελλών, τον Raphaël Gendron.

Αυτοί οι πρόδρομοι του «cyber-jihad» πέθαναν τελικά με το όπλο στο χέρι στη Συρία, το 2013, ένα χρόνο μετά την εξάρθρωση του δικτύου από την βελγική αστυνομία. Οσο για τον Bassam Hayachi, 70 ετών σήμερα, είναι «ο γηραιότερος Βέλγος τζιχαντιστής» στη Συρία, επικεφαλής μιας δικής του ομάδας μαχητών. Το τζαμί του Cib έκλεισε στο μεταξύ, αλλά άνοιξε ένα άλλο, αυθαίρετο, το Loqman de Molenbeek, μέσα στις Βρυξέλλες.

Την ίδια εποχή, στους δρόμους του Μολενμπέκ ή πέριξ του σταθμού των τρένων των Βρυξελλών, όπου παρέχεται τροφή στους άστεγους, μπορεί κανείς να συναντήσει τον Jean-Louis Denis, έναν βέλγο προπαγανδιστή, ο οποίος κάνει τη δουλειά του ανενόχλητα. Καταδικάστηκε τον Ιανουάριο του 2016 σε διετή φυλάκιση γιατί «διηύθυνε μια τρομοκρατική ομάδα» και ενθάρρυνε μαθητές Λυκείου να πάνε στη Συρία!

Eνα νέο δίκτυο σαλαφιστών δημιουργείται αμέσως στο Βέλγιο, από το 2010: Η Sharia4Belgium, η «Σαρία για το Βέλγιο». Οι επικεφαλής κατάγονται από την βελγική πόλη Ανβερ και ο οπαδοί του γίνονται γνωστοί γιατί συμμετέχουν σε διαδηλώσεις και ζητούν το τέλος της δημοκρατίας, την εγκατάσταση της σαρία και την θανατική ποινή για ομοφυλόφιλους. Επικεφαλής είναι ο Fouad Belkacem, ενώ τα μέλη προκάλεσαν συμπλοκή μπροστά στο αστυνομικό τμήμα του Μολενμπέκ το 2012, επειδή η αστυνομία είχε συλλάβει μια γυναίκα που φορούσε ολόσωμο νικάμπ ισλαμικό φόρεμα.

Η Sharia4Belgium διαλύθηκε το 2013 και πέρασε στην παρανομία. Σύμφωνα με την βελγική δικαιοσύνη, αυτή η οργάνωση έστειλε τουλάχιστον ένα 10% ευρωπαίων να πολεμήσουν στο μέτωπο της Συρίας. Ο Fouad Belkacem δικάστηκε το 2014, μαζί με άλλα 46 μέλη και καταδικάστηκε σε 12ετή κάθειρξη για τον ρόλο του σε τρομοκρατική οργάνωση. Πηγή Liberation