Δεν τραβάει το «άλογο»!
Είναι γνωστό ότι τον Οκτώβρη, στις επερχόμενες εκλογές της ΕΠΟ, υπάρχουν δύο παρατάξεις που θα διεκδικήσουν το χρίσμα. Η μία είναι αυτή που στηρίζεται από τον Ολυμπιακό και η άλλη από την αντιπολίτευση, που έχει άξονες τον ΠΑΟΚ, την ΑΕΚ και τον ΠΑΟ. Ο κάθε μία μάλιστα, μάλιστα, ισχυρίζεται ότι έχει 50 Ενώσεις δικές της. Με αυτόν τον τρόπο οι Ενώσεις βγαίνουν γύρω στις 100!
Το ότι αυτά είναι προεκλογικά τεχνάσματα είναι σαφές. Όπως σαφές είναι ότι η αντιπολίτευση δεν έχει μείνει στις 20 ψήφους του Γκαγκάτση στη μονομαχία με τον Σαρρή ή στην ανύπαρκτη εκπροσώπηση που είχε στις εκλογές που κέρδισε ο Γκιρτζίκης. Είναι σαφές ότι εκμεταλλευόμενη τα λάθη της διοίκησης της ΕΠΟ, που δεν είναι και λίγα, έχει αυξήσει τα ποσοστά της. Ο κυριότερος λόγος της μεταστροφής ορισμένων στελεχών Ενώσεων είναι η ανυπαρξία στιβαρού προέδρου στην ΕΠΟ και μάλιστα προέδρου ο οποίος έχει αυτοπροταθεί και αυτοχρηστεί ως ηγέτης της μίας παράταξης.
Αυτό γιατί συμβαίνει; Στον 1,5 χρόνο της διοίκησης Γκιρτζίκη, όσο καλοπροαίρετος και να είσαι και είναι κάποιος και να θέλει να ψάξει θετικά στοιχεία, δε θα τα καταφέρει. Θα δυσκολευτεί να βρει οποιαδήποτε θετική ενέργεια. Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς; Τα πρόσφατα γεγονότα του τελικού, η αναβολή λόγω των βοηθών διαιτητών, η αδυναμία του να αντιδράσει σε χυδαιολογικές καταστάσεις στα επίσημα του ΟΑΚΑ την ώρα του τελικού, η αδυναμία του να αντιμετωπίσει επικοινωνιακά όλους τους μύδρους εις βάρος της ΕΠΟ και αν τέλει την αδυναμία του να «προστατέψει» ακόμη και τους ανθρώπους του Ολυμπιακού που από το πουθενά τον πρότειναν και τον επέβαλαν ως πρόεδρο στο ποδόσφαιρο, την ώρα που απέτυχε να εκλεγεί στη γενέτειρά του.
Πέραν αυτών, όταν κάποιος ακούει ότι ο Γκιρτζίκης εμπλέκεται σε μία αλυσίδα κακουργηματικών διώξεων σε μερικές εκ των οποίων είχε την ιδιότητα του ταμεία της ΕΠΟ – άρα βρισκόταν κοντά στο μέλι – αρχίζει να απορείς κανείς πως και με ποια κριτήρια του επιτρέπουν να αυτοπροταθεί εκ νέου ως υποψήφιος πρόεδρο της ΕΠΟ! Απαριθμούμε εν τάξεις τις κακουργηματικές του πράξεις:
- Δίωξη για τα έργα στον Άγιο Κοσμά (περίοδος 2006, απιστία εις βάρος του Δημοσίου και της ΕΠΟ)
- Δίωξη για τα τηλεοπτικά δικαιώματα του Κυπέλλου Ελλάδας (περίοδος 2004-2006, απιστία και ηθική αυτουργία)
- Δίωξη για την Κάρτα Υγείας
Και δεν αναφέρουμε καν τα κατορθώματά του ως ηγέτης της Εθνικής ομάδας που διέλυσε μέσα σε ένα χρόνο όσα χτίζονταν την τελευταία 20ετία. Πως λοιπόν και με ποια κριτήρια θα πρέπει να τον προτιμήσουν οι Ενώσεις που ξέρουν οποιονδήποτε από κάθε άλλον το «ανάστημά» του, αλλά πάμε και ένα βήμα παρακάτω…
Ας υποθέσουμε ότι η παράταξη Γκιρτζίκη κερδίσει τις εκλογές. Τι θα έχει κερδίσει τότε το ποδόσφαιρο; Τα μισοάδεια γήπεδα απλά θα μεταμορφωθούν σε άδεια, οι λίγοι χορηγοί που έχουν απομείνει θα λακίσουν κι αυτοί και η Εθνική ομάδα στην καλύτερη περίπτωση θα δίνει αγώνες με την Εθνική Αλβανίας από την οποία θα κινδυνεύει να χάσει κιόλας. Σε κάθε περίπτωση, στην κούρσα της εκλογής προέδρου και νέου Δ.Σ. στην ΕΠΟ, το «άλογο» που λέγεται Γκιρτζίκης δεν εκτιμάται ότι θα «τραβήξει» Ενώσεις και κυρίως εκτίμηση από το φίλαθλο κοινό και όχι μόνο. Κι αυτό εκτός του ότι το παρουσιαστικό του φαντάζει «αντι-τουριστικό» – που θα έλεγε και ο Πέτρος Κωστόπουλος – αλλά κυρίως για την επικίνδυνη για το ποδόσφαιρο ανικανότητά του. Κρατάμε μία μικρή επιφύλαξη για το αν τελικά ο Γκιρτζίκης έχει πάρει το χρίσμα από την αντίπαλη ομάδα της αντιπολίτευσης, δηλαδή τον Ολυμπιακό. Το πρωτάθλημα τελείωσε, τα δικαστικά σε μικρό χρονικό διάστημα ξεκαθαρίζουν, οπότε αναμένεται να ξεκαθαρίσει και ο Ολυμπιακός τη στάση του για το αν θα επαναλάβει ή όχι το ίδιο λάθος. Ως τότε ο Γκιρτζίκης μπορεί να κοιμάται… ανήσυχος.