Η άγνοια χειρότερη του δόλου

Τελικά ποιο είναι το πραγματικό αφήγημα της Κυβέρνησης Τσίπρα σε ό,τι αφορά τη χώρα; Σε αυτό το καίριο ερώτημα πολύ φοβούμαστε πως ούτε ο ίδιος ο πρωθυπουργός δεν θα μπορεί να δώσει μία σαφή απάντηση. Μία απάντηση, η οποία θα έχει αρχή μέση και τέλος και το σπουδαιότερο θα είναι και υλοποιήσιμη.

Με όσα έρχονται στο φως της δημοσιότητας, είτε από το βιβλίο του Γιάνη Βαρουφάκη για τις ιδιωτικές του συζητήσεις με τον Αλέξη Τσίπρα και τον Νίκο Παππά πριν καν προκηρυχθούν οι εκλογές του Ιανουαρίου του 2015, είτε με τα όσα λένε κυβερνητικά στελέχη για όλα τα καυτά ζητήματα της επικαιρότητας, αποδεικνύεται πως στο περιβάλλον του Μαξίμου έχουν εντρυφήσει στο «μεροδούλι-μεροφάι».

Καμία απόφαση, καμία ενέργεια, καμία δράση δεν έχουν αλληλουχία μεταξύ τους. Τουναντίον η μόνη αλληλουχία που έχουν οι κινήσεις του Μαξίμου είναι να επικοινωνήσουν προς τους πολίτες ότι υπάρχουν παντού εχθροί.

Εχθροί που δεν επιτρέπουν σε πρωθυπουργό και υπουργούς να κυβερνήσουν… Εχθροί που θέλουν το κακό της κυβέρνησης εξυπηρετώντας γενικά συμφέροντα…

Έτσι, όποιος έχει διαφορετική άποψη και την εκφράζει στοχοποιείται αμέσως ως εχθρός. Όπως για παράδειγμα γίνεται με την διμέτωπη κυβερνητική επίθεση, τόσο κατά της δικαιοσύνης, όσο και κατά του Γιάννη Στουρνάρα. Και οι δύο είναι εχθροί. Η Δικαιοσύνη γιατί δεν βγάζει τις αρεστές για το Μαξίμου αποφάσεις και ο Στουρνάρας διότι γκρέμισε τον μύθο για έξοδο στις αγορές.

Βέβαια όλα αυτά γίνονται καθαρά για εσωτερική κατανάλωση, διότι έναντι των Βρυξελλών οι ελληνικές τίγρεις μετατρέπονται σε φοβισμένα γατάκια που τους αρέσουν οι θωπείες και οι αγκαλιές. Έτσι εδώ διαρρέουν πως για όλα τα δεινά ευθύνονται τα στατιστικά του Γεωργίου και το φούσκωμα του ελλείμματος, αλλά περνούν τροπολογία με την οποία αποζημιώνουν τον πρώην επικεφαλής της ΕΛ.ΣΤΑΤ. καθ’ υπόδειξη των δανειστών. Εντός επιτίθενται με μανία στον Στουρνάρα, είτε με δηλώσεις στελεχών τους, είτε με αντιδράσεις στο γενικό συμβούλιο της ΤτΕ διορισμένων από την κυβέρνηση, αλλά όταν μιλά ο Ντράγκι κάθονται σούζα.

Κι αυτά είναι ορισμένα από τα δεκάδες περιστατικά της άλλης γλώσσας εντός κι εκτός, δείγμα του ότι δεν υπάρχει κεντρικό αφήγημα, αλλά ένας και μόνο στόχος: Το πώς θα παραμείνουμε στην εξουσία έχοντας τις λιγότερες δυνατές αντιδράσεις. Και σε αυτή τη στρατηγική εντάσσεται και η αδράνεια των αρχών σε παράνομες πράξεις, όπως οι βανδαλισμοί στην Ερμού και σε άλλες περιοχές της Αθήνας, ή οι έφοδοι του Ρουβίκωνα μέχρι και στην ΤτΕ. Με αυτό τον τρόπο η κυβέρνηση θεωρεί πως αποφεύγει τη λαϊκή αντίδραση και γι’ αυτό ατύπως «ευλογεί» τέτοιες δράσεις.

Εάν αληθεύουν όσα γράφει στο βιβλίο του ο Γιάνης Βαρουφάκης ότι είπε ο κ. Τσίπρας για τον Γιάννη Στουρνάρα «μόλις γίνω πρωθυπουργός, θα ζητήσω την παραίτησή του. Κι αν χρειαστεί θα τον διώξω από την κεντρική τράπεζα με φωνές και κλωτσιές», τότε ο καθένας μπορεί να καταλάβει ότι η άγνοια είναι χειρότερη του δόλου.

 

Διαβάστε επίσης

Χρησιμοποιούμε cookies για λόγους στατιστικών & επισκεψιμότητας Συμφωνώ Περισσότερα