Η τροφική αλυσίδα της Διαιτησίας…

Το γεγονός της εβδομάδας που πέρασε ήταν η ανακοίνωση του πίνακα των διαιτητών που θα διαιτητεύσουν αγώνες της Σούπερ Λιγκ την περίοδο 2017-2018. Μετά την ανακοίνωση των ονομάτων σηκώθηκε πολλή σκόνη στα συλλογικά και όχι μόνο ΜΜΕ. Άλλα έντυπα έκαναν λόγο για σφαγή στον πίνακα, άλλα για ξεκαθάρισμα του παρελθόντος, ενώ για τον νέο αρχιδιαιτητή Μανουέλ Περέιρα άλλα υποστήριζαν ότι έκανε τρομερή δουλειά και άλλα ανακάλυπταν ότι είχε εμπλακεί σε υποθέσεις διαφθοράς υπέρ της Μπενφίκα στην Πορτογαλία.

Η «Α» στα 16 χρόνια της έκδοσής της δεν έπαψε ποτέ να ενημερώνει τους αναγνώστες της για το τι πραγματικά κρύβεται πίσω από κάθε ενέργεια των εμπλεκομένων στο πρωτάθλημα, στην διαιτησία, στα… ταμεία της ΕΠΟ και στις κινήσεις των μεγαλοϊδιοκτητών που σε κάθε εκλογική αναμέτρηση της ΕΠΟ χρειάζεται να βάλουν το χέρι στην τσέπη για να εξασφαλίσουν για μία τετραετία ευνοϊκότερες συνθήκες για την ομάδα τους. Βεβαίως φέτος το πράγμα ξέφυγε και το συνολικό ποσόν που έχει δοθεί από τις δύο παρατάξεις για τα διόδια στην κάθοδο των εκπροσώπων στην Αθήνα έχει ξεπεράσει τα 6 εκατομμύρια ευρώ. Ας επικεντρωθούμε, όμως, στους πίνακες διαιτησίας. Ο Περέιρα ήρθε στην Ελλάδα προ 2-3 ημερών. Το μόνο που θα μπορεί να έμαθε στο διάστημα αυτό είναι ποιο ρεστοράντ έχει το καλύτερο φαγητό, ποιο μπαρ σερβίρει τα καλύτερα ποτά και ποιο ξενοδοχείο έχει την καλύτερη θέα και τις περισσότερες ανέσεις.

Είναι, λοιπόν, φανερό ότι για να εξετάσει τον βίο και την πολιτεία 50 και πλέον διαιτητών, 100 και πλέον εποπτών και 80 και πλέον παρατηρητών διαιτησίας, θα έπρεπε να διαθέτει βιονικές ικανότητες, όπως οι υπερήρωες στα κόμικς. Πολύ απλά οι τοποθετημένοι από τον γνωστό εξαφανισμένο εξυγιαντή Κωστάκη Κουτσοκούμνη κ.κ. Τριτσώνης και Κουκουλάκης, των οποίων η θητεία μέσω του επίσης εξαφανισμένου Σέρβου Ζόραν Λάκοβιτς παρετάθη, έδωσαν στον νέο αρχιδιαιτητή τους νέους πίνακες ώστε να βάλει την υπογραφή του και στη συνέχεια να την δώσει στον κύριο Δέδε για να προβεί ο τελευταίος στη σχετική ανακοίνωση. Ως εδώ τίποτα το παράξενο, όμως πριν την ανακοίνωση των ονομάτων ο Περέιρα έκανε και κάποιες αλλαγές στον πίνακα που του δόθηκε. Όχι πολλές αλλά ενδεικτικές για το μέλλον. Για τις αλλαγές αυτές χρειάστηκε δεύτερο «χαρτάκι» διορθωτικού χαρακτήρα.

Το νέο αυτό «χαρτάκι» δόθηκε για να διατηρηθούν οι ισορροπίες ανάμεσα στους 4 μεγαλοϊδιοκτήτες του ποδοσφαίρου μας, δηλαδή των κ.κ. Μαρινάκη, Αλαφούζου, Σαββίδη και Μελισσανίδη, αλλά και να εκπληρωθούν και κάποια ρουσφέτια. Το ερώτημα από ποιον δόθηκε το «χαρτάκι» δεν χρειάζεται πολλή φαντασία για να απαντηθεί. Δόθηκε από αυτόν που διόρισε τον Περέιρα αρχιδιαιτητή, όπως τα προηγούμενα χρόνια είχε διορίσει τον Χιου Ντάλας, όπως πέρυσι είχε διορίσει τον Κωστάκη Κουτσοκούμνη που, ως γνωστόν, με την σειρά του είχε διορίσει τους Τριτσώνη, Κουκουλάκη. Ποιος είναι αυτός; Μα ο κύριος Θεόδωρος Θεοδωρίδης, Γενικός Γραμματέας της UEFA. Μιλάμε για τον άνθρωπο πίσω απ’ την κουρτίνα που τα τελευταία 15 χρόνια είναι ο υπαίτιος για ό,τι έχει συμβεί, ώστε το ποδόσφαιρό μας να συμπεριλαμβάνεται στα πλέον διεφθαρμένα στην Ευρώπη, ο άνθρωπος που διορίζει επιτηρητές στην χώρα μας ώστε να μας κουνάνε το δάχτυλο παράγοντες μηδενικού προφίλ απ’ την Κύπρο, την Μάλτα, την Σερβία, την Αυστρία –αναμένεται στο προσεχές μέλλον και από τις Νήσους Φερόες–, χώρες που έχουν πληθυσμό της τάξεως των 400.000 έως 600.000 κατοίκων κι έχουν ποδοσφαιρικό επίπεδο τουλάχιστον δέκα φορές μικρότερο από το δικό μας.

Τα ονόματα Μισούτ και Βασάλο από την Μάλτα, Λάκοβιτς απ’ την Σερβία, Κουτσοκούμνης απ’ την Κύπρο και Χούντελ από την Αυστρία είναι ενδεικτικά για το ποιους επιλέγει ο κύριος Θεόδωρος ώστε να χειραγωγεί την ΕΠΟ και μέσω αυτής το ποδόσφαιρό μας. Φροντίζει, όμως, ώστε οι δικοί του άνθρωποι στην Ελλάδα και στην Ευρώπη να μην έχουν παράπονο. Έτσι, ο επί σειρά ετών συνεργάτης του στην ΕΠΟ και στις υποθέσεις με την κατασκευή των Ενωσιακών γηπέδων και την κάρτα υγείας Βασίλης Γαγκάτσης, υπόδικος, να έχει διοριστεί διευθύνων σύμβουλος στη Σούπερ Λίγκα. Ο επίσης υπόδικος Σοφοκλής Πιλάβιος να έχει διοριστεί στο CAS και στην επιστροπή διασυλογικών διοργανώσεων της UEFA. Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει για τον κουμπάρο του, τον Κύρο Βασάρα, που δεν πρέπει να έχει κανένα παράπονο αφού έχει διοριστεί στην επιτροπή διαιτησίας της UEFA, επιτηρητής στην διαιτησία στην Ρουμανία και βεβαίως στην επιτροπή εκπαίδευσης στην ΕΠΟ.

Όλοι έρχονται και παρέρχονται στην ελληνική διαιτησία πλην του Κύρου… Και για όποιον έχει αμφιβολία για τη συμμετοχή του Κύρου στους νέους πίνακες διαιτησίας –γιατί βεβαίως το παραμύθι που διαρρέεται στην πιάτσα ότι τα έχει σπάσει με τους Τριτσώνη – Κουκουλάκη δεν έχει δράκο– δεν έχει παρά να αναρωτηθεί πώς ένας μετριότατος διαιτητής του Πειραιά ονόματι Τσαμούρης, κολλητός του Κύρου, κατά την περσινή περίοδο βαρέθηκε να παίζει παιχνίδια Β’ Εθνικής και Κυπέλλου –ορισμούς που έκαναν οι κύριοι Τριτσώνης, Κουκουλάκης– και ήταν μόνιμα ο επίσημος συνοδός των αλλοδαπών διαιτητών που είχαν οριστεί για ευρωπαϊκά παιχνίδια στην Ελλάδα. Βεβαίως, είχε και στενές σχέσεις με τον πρώην παρατηρητή αγώνων Σωτηρίου, αλλά ο Δημητράκης δεν είχε την δυνατότητα να υποδεικνύει στους Τριτσώνη, Κουκουλάκη ποιον να διορίσουν.

Η τροφική λοιπόν αλυσίδα του ποδοσφαίρου μας στην διαιτησία έχει την μορφή που προαναφέραμε. Βεβαίως υπάρχουν και τριβές του Θόδωρου με τους μεγαλοϊδιοκτήτες. Κάτι εξυπηρετησούλες που πήγε να κάνει ο Θόδωρος στον Ιβάν –μιλάμε για το παιχνίδι του ΠΑΟΚ με την Σάλκε– δεν του βγήκαν. Και βεβαίως τώρα, μετά την σίγουρη νίκη του Γραμμένου στις εκλογές της ΕΠΟ στις 18/8, όπου αναμένεται να έχει διπλάσιο αριθμό ψήφων από τον στα βαθιά νερά κολυμπόντα Γιώργο Καλαντζή και βεβαίως μετά το βέτο του Γιάννη Αλαφούζου, έστειλε σπίτι του τον Κύζα ώστε μέσω Περέιρα και Βασάρα να κάνει όλες εκείνες τις κινήσεις που απαιτούνται ώστε οι μεγαλοϊδιοκτήτες να είναι όλοι ικανοποιημένοι. Οι μόνοι που θα μείνουν με το παράπονο είναι αυτοί που αγαπούν πραγματικά το ποδόσφαιρο και ήλπιζαν σε καλύτερες ημέρες.

Ο Θεοδωρίδης διόρισε τον Περέιρα
Για όποιον έχει έστω και κάποια επιφύλαξη για τον ρόλο του Θόδωρου στα ελληνικά δρώμενα, δεν έχει παρά να διαβάσει την ανακοίνωση της FIFA σχετικά με την επιτροπή εποπτείας και τον διορισμό του Περέιρα. Επί λέξει, η πρώτη ανακοίνωση αναφέρει ότι «μετά από διαβούλευση με την UEFA η FIFA όρισε τα ακόλουθα μέλη της επιτροπής παρακολούθησης», και η δεύτερη ανακοίνωση τονίζει ότι «έπειτα από διαβούλευση της FIFA και της UEFA ένας αλλοδαπός πρόεδρος ο Βίτορ Μανουέλ Ντε Μέλο Περέιρα από την Πορτογαλία θα προεδρεύει της νέας επιτροπής διαιτησίας».

Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, η συνεργασία FIFA και UEFA δεν έγινε με κάποιον θυρωρό ή παρατρεχάμενο της UEFA αλλά από τον Έλληνα Γενικό Γραμματέα κύριο Θεόδωρο Θεοδωρίδη.

Ο Αντώνης τα είχε πει και τα είχε γράψει
Στις προηγούμενες σελίδες υποστηρίξαμε ότι για όλα τα θέματα που αφορούν το ελληνικό ποδόσφαιρο ο εμπνευστής κάθε μορφής χειραγώγησής του είναι ο κύριος Θεόδωρος Θεοδωρίδης. Σε ανύποπτο χρόνο και συγκεκριμένα την 1η Ιουλίου 2017 ο στενός φίλος του και συνεργάτης του στην επιτροπή διεθνών σχέσεων της UEFA έγκριτος δημοσιογράφος Αντώνης Καρπετόπουλος είχε άθελά του ή ηθελημένα δημοσιοποιήσει στο προσωπικό του σάιτ όλο τον σχεδιασμό του Θόδωρου για την Ελλάδα. Το παραθέτουμε αυτούσιο για να καταλάβει κανείς το πώς ακριβώς παίζεται το παιχνίδι από την πλευρά του Θόδωρου και πόσο καταστροφικό είναι για το ποδόσφαιρό μας.

«Δεν θέλω να γράφω κείμενα για τα παραγοντικά του ποδοσφαίρου στο blοg, και μάλιστα καλοκαιριάτικα. Αλλά όταν διαβάζω δεξιά κι αριστερά ότι στη χθεσινή Γενική Συνέλευση της ΕΠΟ “έχασε το σύστημα του Ολυμπιακού” και “κέρδισαν οι δυνάμεις της εξυγίανσης” και άλλα τέτοια, έχω δύο λύσεις: ή να γελάω μόνος μου ή να σας πω τι έγινε. Κι επειδή μόνο οι τρελοί γελάνε μόνοι τους, θα σας εξηγήσω τι συνέβη. Ή μάλλον θα σας πω πώς ο Γενικός Γραμματέας της UEFA Θόδωρος Θεοδωρίδης κατάφερε με μια σειρά από ωραίους χειρισμούς να δημιουργήσει ένα εντελώς καινούργιο τοπίο στο ελληνικό ποδόσφαιρο, στερώντας από την όποια μελλοντική διοίκηση της ΕΠΟ το δικαίωμα να κάνει ό,τι γουστάρει σχεδόν ασύδοτα, όπως οι πιο πολλές από τις προηγούμενες διοικήσεις της ομοσπονδίας τα τελευταία τριάντα χρόνια και βάλε. Ας τα πάρουμε με τη σειρά.

Η ντρίπλα της εξομάλυνσης
Ας θυμηθούμε τι έγινε. Τον περασμένο Οκτώβριο έληξε η θητεία της διοίκησης Γκιρτζίκη και στην ομοσπονδία έπρεπε να γίνουν εκλογές. Αν είχαν γίνει εκλογές υπήρχαν δυο πιθανοί νικητές: η παράταξη της προηγούμενης διοίκησης και οι εξυγιαντές, δηλαδή η παράταξη του κ. Γραμμένου, που υποστηριζόταν ανοιχτά από την τότε Συμμαχία του ΠΑΟΚ, της ΑΕΚ και του ΠΑΟ. Η FIFA εκμεταλλεύεται τότε μια διαφορά που υπάρχει μεταξύ του νόμου του Κράτους για το πώς πρέπει να γίνονται οι εκλογές στις ομοσπονδίες και του καταστατικού της ΕΠΟ και ορίζει μια διοικούσα επιτροπή: την επιτροπή εξομάλυνσης. Εδώ γίνεται η πρώτη ωραία ντρίπλα του Θεοδωρίδη, την οποία τότε ελάχιστοι κατάλαβαν. Ο Θεοδωρίδης μένει στην άκρη κι αφήνει τον Κωστάκη Κουτσοκούμνη να ρθει στην Ελλάδα και σε συνεργασία με το Υφυπουργείο να ορίσει αυτός τα μέλη της Επιτροπής.

Το κάνει για ένα απλό λόγο: γιατί είναι βέβαιος πως οι χαλίφηδες (όλοι οι χαλίφηδες…), που είναι σε επαφή με τον Κοντονή και συμφωνούν μαζί του ότι το πρόβλημα του ποδοσφαίρου μας είναι ο Ολυμπιακός, θα βρουν άκρη με τον Κύπριο και θα τοποθετήσουν στην ΕΠΟ, με τις ευλογίες της FIFA, μια διοίκηση με δικούς τους ανθρώπους – όπως και έγινε. Ο Δέδες έρχεται από την ΑΕΚ, ο Βρύζας από τον ΠΑΟΚ, ο Δρόσος μιλάει ρώσικα για να μπορεί να μιλήσει απευθείας με τον Ιβάν, αν ποτέ συναντηθούν σε κανα ματς του ΠΑΟΚ ακόμα και στη Γερμανία, ο Φιλιππούσης ενημερώνει τον Κοντονή κτλ.

Όλοι αυτοί διοικούν την ΕΠΟ με εξουσίες απόλυτες σαν να είναι μια κανονική και εκλεγμένη διοίκηση. Απολύουν ανθρώπους, καταγγέλλουν σκάνδαλα, ορίζουν αρχιδιαιτητές, στέλνουν στο Καραϊσκάκη παρατηρητές που πρέπει να είναι αυστηροί με τον Ολυμπιακό κτλ. Κανείς δεν τους εμποδίζει να κάνουν το παραμικρό και τα αποτελέσματα τα ξέρουμε: βγαίνουν από τους πίνακες διαιτητές που οι τότε Σύμμαχοι δεν γουστάρουν, ο Ολυμπιακός κάνει κάτι μήνες να πάρει ένα πέναλτι, διάφοροι απίθανοι Λασκαράκηδες τον απειλούν με αφαιρέσεις έξι βαθμών χάρη σε εκθέσεις επιστημονικής φαντασίας, ο Σπανός λέει ότι ο Τριτσώνης και ο Κουκουλάκης παίρνουν χαρτάκι και τοποθετούν τους διαιτητές που κάποιοι θέλουν, ημιτελικοί και τελικοί Κυπέλλου κρίνονται από απίθανα σφυρίγματα, ο ΠΑΟ καταγγέλλει ότι τον Κύζα τον πήγαν στη Θεσσαλονίκη στη βίλα των οργίων κτλ. Το αποκορύφωμα είναι ο τελικός του κυπέλλου: θα πρεπε να είναι μια γιορτή κι έγινε πανηγύρι. Για την ακρίβεια ζωοπανήγυρη, που λέγανε παλιά.

Η χρήσιμη περίοδος
Όλη αυτή η περίοδος της εξομάλυνσης αποδεικνύεται εξαιρετικά χρήσιμη στον Θεοδωρίδη για ένα λόγο: ουσιαστικά όλες αυτές οι αθλιότητες τον βοηθάνε να κάνει κατανοητό και στους προϊστάμενούς του στη FIFA και στην UEFA, αλλά και στους ανθρώπους του Υφυπουργείου Αθλητισμού ότι κανένας δεν θέλει να φτιάξει το ελληνικό ποδόσφαιρο και όσοι αυτό δηλώνουν ονειρεύονται απλά ένα Κύζα ή ένα Παπαπέτρου για όλες τις δουλειές τους.

Ο Θεοδωρίδης τους τελευταίους εννιά μήνες ζει με την γκρίνια διάφορων μεγάλων Ολυμπιακών που τον κατηγορούν ότι δεν επεμβαίνει κι αφήνει τους άλλους να κάνουν ό,τι θέλουν: όντως αυτό έκανε και σωστά το έκανε. Διότι αφήνοντας τους Τριτσώνηδες, τους Κουκουλάκηδες, τους Δρόσους και τους υπόλοιπους να αλωνίζουν, έκανε σαφές ότι χρειάζεται μια θεσμική παρέμβαση και ότι το πρόβλημα δεν είναι απλά τα πρόσωπα. Η UEFA, η FIFA, αλλά και ο Βασιλειάδης (και πιστεύω εν τέλει και ο Κοντονής που δεν θέλει να χρεώνεται χαλίφηδες και χαλιφιές…) κατάλαβαν ότι μόνο μια σοβαρή θεσμική παρέμβαση μπορεί να βοηθήσει να αλλάξει κάτι στην ΕΠΟ. Κι αυτό κι έγινε την Παρασκευή: ξεδοντιάστηκε η επόμενη διοίκηση της EΠΟ (όποια κι αν είναι αυτή…) πριν καν αναλάβει!

Οι αρχιδιαιτητές θα είναι τρεις, ξένοι και διορισμένοι από την FIFA: αν καταφέρει ο Θωμάς και οι άλλοι που ασχολούνται να βρουν άκρη μαζί τους μαγκιά τους, αλλά απλό δεν θα είναι κυρίως γιατί και για τα δικά τους πεπραγμένα, όπως γενικά για όσα συμβαίνουν στην ΕΠΟ, μια ειδική Επιτροπή Παρακολούθησης θα ενημερώνει τη FIFA αρμοδίως. Όλα τα ζητήματα του επαγγελματικού ποδοσφαίρου θα περάσουν σε μια ειδική επιτροπή στην οποία ο πρόεδρος της ΕΠΟ απλά θα προεδρεύει. Η εξουσία των Ενώσεων χάνεται, αφού οι πρόεδροί τους δεν θα μπορούν να είναι ούτε καν σύμβουλοι, πόσο μάλλον μέλη της ΚΕΔ: όποιος Ενώσεις ελέγχει, δεν ελέγχει πλέον σχεδόν τίποτα. Και τέλος έρχεται, όπως σας έχω γράψει καιρό τώρα, η χρήση του βίντεο για να σταματήσουν τα μεγάλα διαιτητικά λάθη.

Κερδισμένοι και χαμένοι
Ας κρατήσουμε απλά αυτό το τελευταίο για να δούμε πόσο χαμένος είναι ο Ολυμπιακός, όπως διαβάζω. Αν το βίντεο υπήρχε πέρυσι, ο Ολυμπιακός θα είχε πάρει πέντε πέναλτι τουλάχιστον (με τον Πλατανιά, την ΑΕΚ, την Ξάνθη, τον ΠΑΣ, τον Λεβαδειακό κτλ) και δεν θα του είχαν δώσει εναντίον του μερικά που σκόρπισαν γέλιο – όπως αυτό που έδωσε στον ΠΑΟ στο Καραϊσκάκη ο Σιδηρόπουλος. Δεν θα μετρούσε ποτέ το γκολ του Πατίτο στο Καραϊσκάκη στον ημιτελικό με την ΑΕΚ και δεν θα μετρούσε το γκολ του Ατρόμητου στο κύπελλο, όταν ο Νταουντά έφυγε πέντε μέτρα ακάλυπτος. Πιθανότατα κάτι να δινόταν και εναντίον του, αλλά έτσι κι αλλιώς πέρυσι εναντίον του σφυρίζανε του κόσμου τα απίθανα: από αυτά θα γλυτώσει και χαμένο πολύ τον Ολυμπιακό δεν τον βλέπω από μια τέτοια εξέλιξη αφού και φάσεις πολλές δημιουργεί και περιοχή πατάει.

Χαμένους βλέπω άλλους που είχαν επενδύσει στις καλές σχέσεις με διαιτητές και Ενώσεις. Με τη χρήση του βίντεο π.χ δεν θα μετρούσε το γκολ του Ενρίκε στον τελικό του Κυπέλλου, δεν θα είχαμε την αποβολή του Χουλτ από τον Κύζα, δεν θα γινόταν της τρελής στη Λεωφόρο στο ΠΑΟ – ΠΑΟΚ για τα play off, δεν θα έπαιρνε ποτέ πέναλτι ο Μάνταλος στο ΑΕΚ – Πλατανιάς, και ποτέ ο Λέτο στο ΠΑΟ – Πανιώνιος. Οποιοι πήραν σφυρίγματα πέρυσι, θα πάρουν λιγότερα φέτος. Κι όποιοι είχαν επενδύσει σε διοικήσεις της ΕΠΟ που θα υπηρετήσουν τα θέλω τους, μπορούν να κλαίνε τα λεφτά τους. Το ποιοι θα στελεχώσουν την Επιτροπή που θα παρακολουθεί τους Γραμμένους είναι πιο σημαντικό πλέον από το ποιος θα κερδίσει τις εκλογές.

Έγινε ένα πρώτο βήμα
Καθάρισε το ποδόσφαιρό μας; Όχι φυσικά. Του χρόνου μπορεί να μετράνε άλλα πράγματα – όπως π.χ. οι σχέσεις με ομάδες, μια άλλη γάγγραινα. Αλλά στο κομμάτι που λέγεται ομοσπονδία και διαιτησία μια δουλειά έγινε κι έγινε από τον Θόδωρο Θεοδωρίδη. Και μοιάζει να είναι μια καλή δουλειά».