«Μερικές φορές ο «ατακαδόρος» πρέπει να σκέφτεται πριν μιλήσει»

Για τη σχέση του με τους ανθρώπου μίλησε ο Νίκος Μουτσινάς, αλλά και για τις φιλίες που έχει αποκτήσει μέσα από τον χώρο. 

«Όταν ο παππούς μου έφυγε από τη ζωή, η γιαγιά μου πήγε στην εντατική και έφυγε ξαφνικά. Έπεισα τη μαμά μου να δει έναν ψυχολόγο ώστε να μπορέσει να διαχειριστεί το πένθος. Ήξερα ότι θα ζοριζόταν… Αργότερα πήγα και εγώ για τον ίδιο λόγο. Τουλάχιστον αυτό ήταν η αφορμή. Γιατί οι αιτίες ήταν πολλές. Τώρα διαχειρίζομαι τα πράγματα σε πολύ ικανοποιητικό βαθμό και σκέφτομαι πριν πω κάτι. Είναι χαρακτηριστικό μου – το «ατακαδόρος» δεν είναι καλό πάντα. Μερικές φορές ο «ατακαδόρος» πρέπει να σκέφτεται πριν μιλήσει. Νομίζω ότι έχω αντιληφθεί μερικά πράγματα για μένα και κάποια τα έχω μαλακώσει… Δεν συνδέομαι εύκολα με τους ανθρώπους. Ούτε και φίλους είχα, είχα πολλούς γνωστούς αλλά όχι φίλους. Φίλους κατάφερα να κάνω την Ελισάβετ Κωνσταντινίδου, τη Ζέτα Μακρυπούλια τον Θανάση Αλευρά, τον Γιώργο Δάσκαλο. Ναι, τώρα ξέρω, είχα ένα θέμα με τη δέσμευση».