Μπέρδεψαν τον Δ-ιώτη με τον… Μαζ-ιώτη!

Αν δεν είχε μεσολαβήσει η 48ωρη απεργία των δημοσιογράφων στις αρχές της εβδομάδας η είδηση της πρωτόδικης καταδίκης του Ιωάννη Διώτη για την υπόθεση με το στικάκι της λίστας Λαγκάρντ θα ήταν πιθανότατα και με διαφορά η πρώτη είδηση μίας κατά τα άλλα «ισχνής» επικαιρότητας. Όχι μόνο για το μέγεθος της πρωτόδικης ποινής που του επιβλήθηκε –10 χρόνια φυλακή με αναστολή και αφού το δικαστήριο του αναγνώρισε το ελαφρυντικό του πρότερου έντιμου βίου– όσο για το γεγονός ότι έρχεται σε τόσο μεγάλη αντίθεση με την προ ολίγων ημερών πρόταση της εισαγγελέως που αγόρευσε για την ίδια υπόθεση.

Στο άκουσμα της καταδικαστικής απόφασης που αναγνώστηκε το μεσημέρι της Τρίτης (24/10), ο πρώην ειδικός γραμματέας του ΣΔΟΕ και πρώην εισαγγελέας, Ιωάννης Διώτης, ζήτησε από το δικαστήριο να εξαντλήσει την αυστηρότητά του και να μην του αναγνωριστεί κανένα ελαφρυντικό, με την πρόεδρο του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων, Παρασκευή Δημοσθένους–Μαλακάση, να ανταπαντά ότι «αυτό είναι στην κρίση του δικαστηρίου».

 

«Απροκάλυπτη καταπάτηση
κάθε έννοιας νομιμότητας»

Ο πρώην εισαγγελέας δεν έκυψε την πικρία και την οργή του για τη δικαστική απόφαση αναφέροντας στη σχετική ανακοίνωσή του τα εξής:

«Σήμερα είναι μία μαύρη μέρα. Όχι για εμένα, γιατί είμαι αθώος και οπωσδήποτε αυτό θα αποδειχθεί και θα δικαιωθώ. Για τη Δικαιοσύνη είναι μαύρη η ημέρα.

»Αισθάνομαι ντροπή και οργή για την εκδοθείσα απόφαση, που μόνο προϊόν της αποδεικτικής διαδικασίας δεν είναι. Δεν υπήρξε ούτε μία μαρτυρία, ούτε ένα έγγραφο που να πιθανολογούσε έστω την ύπαρξη ενδείξεων ενοχής. Και όμως αυτό το δικαστήριο διαπίστωσε τη βεβαιότητα τέλεσης του αδικήματος της απιστίας, παρά την εισαγγελική αθωωτική πρόταση, παρά την αποδεικτική διαδικασία, κλείνοντας τα μάτια και τα αυτιά στην αλήθεια και τη νόμιμη διαδικασία. Η συγκεκριμένη απόφαση αποτελεί απροκάλυπτη καταπάτηση κάθε έννοιας νομιμότητας και κράτους δικαίου.

»Δεν μετανιώνω που ανάλωσα τα καλύτερα χρόνια της ζωής μου και έδωσα την ψυχή μου, για την απονομή της Δικαιοσύνης. Ας τα βρουν με τη συνείδησή τους, αυτοί που εξέδωσαν την απόφαση αυτή».

 

Από την «αθώωση» στην καταδίκη

Αξίζει στο σημείο αυτό να θυμίσουμε ότι ο κ. Διώτης, αφού στα τέλη Σεπτεμβρίου κάθισε στο εδώλιο του κατηγορουμένου και απολογήθηκε για το φερόμενο αδίκημα της απιστίας στην υπηρεσία (σ.σ. αφορά τους εν γένει χειρισμούς του στην υπόθεση της λίστα Λαγκάρντ), άκουσε λίγες ημέρες μετά την εισαγγελέα του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων, Καλλιόπη Νταγιάντα, να ζητά την απαλλαγή του.

Συγκεκριμένα στην τότε αγόρευσή της η κ. Νταγιάντα εξήγησε ότι ο τρόπος με τον οποίο ενήργησε ο άλλοτε εισαγγελικός λειτουργός ούτε δόλο δείχνει, ούτε προκάλεσε ζημία στο ελληνικό Δημόσιο, καθώς η λίστα Λαγκάρντ εντέλει ελέγχθηκε και δεν υπήρξε παραγραφή ενδεχομένων αδικημάτων καταθετών.

Στην αγόρευσή της που ήταν ιδιαίτερα αναλυτική, η εισαγγελέας Νταγιάντα ανέφερε επίσης ότι εφόσον ο κ. Διώτης αντέγραψε και παρέδωσε το ηλεκτρονικό αρχείο στον πρώην υπουργό Οικονομικών, Ευάγγελο Βενιζέλο, δεν μπορεί να του καταλογιστεί ότι ήθελε να αποτρέψει τη διενέργεια ελέγχων στα πρόσωπα που περιλαμβάνονται στη λίστα.

Κατά την άποψη της εισαγγελέως, μάλιστα, ο κατηγορούμενος ουσιαστικά διέσωσε τη λίστα Λαγκάρντ, αφού αντέγραψε το αρχείο στο περίφημο USB που παρέδωσε στον κ. Βενιζέλο. Χαρακτηριστικά, η εισαγγελέας είπε:

«Μόνο κάποιος αφελής θα έλεγε ότι ο κ. Διώτης δεν έδωσε εντολή ελέγχου για να αποτρέψει τη διαδικασία, ενώ η λίστα ήταν σε γνώση άλλων προσώπων. Δεν ήταν μόνον ο Διώτης, που γνώριζε για τη λίστα, έτσι ώστε να την καταστρέψει. Μόνον ένας ανόητος θα μπορούσε να πιστέψει ότι, θα ματαίωνε τον έλεγχο».

Στη συνέχεια της αγόρευσής της η κα Νταγιάντα τόνισε ότι ο κατηγορούμενος δεν γνώριζε, πως από την παράλειψή του να διατάξει ελέγχους καταθετών της λίστας θα προκληθεί ελάττωση της δημόσιας περιουσίας

Ωστόσο, στις 24 Οκτωβρίου οπότε και εκδόθηκε η απόφαση του δικαστηρίου για την τύχη του Ι. Διώτη, η εφέτης Παρασκευή Δημοσθένους–Μαλακάση ανακοίνωσε την ιδιαιτέρως βαριά ποινική μεταχείριση για τον πρώην ειδικό γραμματέα του ΣΔΟΕ, η οποία σε πρώτο βαθμό μεταφράστηκε σε 10 χρόνια φυλάκιση με αναστολή.

Για να υπάρχει μία τάξη μεγέθους της ποινής θυμίζεται ότι ο καταδικασθείς τελικά για τις μίζες των εξοπλιστικών Άκης Τσοχατζόπουλος είχε «εισπράξει» πρωτόδικα 20 χρόνια φυλακή, ενώ τώρα ο Ιω. Διώτης –που κατά την εισαγγελέα Νταγιάντα είναι αθώος– «φορτώθηκε» με 10ετή κάθειρξη, δίχως να έχει αποδειχθεί ζημιά για το δημόσιο!

 

Αναζητούνται (πειστικές) απαντήσεις…

Κάπως έτσι φτάσαμε στην ομόφωνη απόφαση της πρόεδρου του δικαστηρίου Παρασκευής Δημοσθένους–Μαλακάση και των εφετών Χριστίνας Λίμουρα και Αρτεμισίας Παναγιώτου, ότι ο πρώην ειδικός γραμματέας του ΣΔΟΕ διέπραξε το αδίκημα της απιστίας, χωρίς ωστόσο να έχει αποδειχτεί στην πολύμηνη διαδικασία το πού βασίζεται η άποψή τους περί δόλου του πρώην εισαγγελέα σχετικά με τους χειρισμούς του στην υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ.

Γι΄ αυτό και οι τρεις δικαστίνες θα πρέπει, όταν θα καθαρογραφεί η δικαστική απόφαση, να εξηγήσουν σε ποια στοιχεία βασίζουν την καταδίκη του κ. Διώτη, η οποία μάλιστα έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την πρόταση της εισαγγελέα της έδρας κ. Νταγιάντα, που ζήτησε την απαλλαγή του. Να αναλύσουν, δηλαδή, στο σκεπτικό τους πώς στοιχειοθετείται το αδίκημα της απιστίας, για το οποίο επέβαλαν δεκαετή κάθειρξη στον πρώην εισαγγελέα και κυρίως πώς καταδεικνύεται ότι ο κ. Διώτης αφενός ωφέλησε τους 2.059 της λίστας Λαγκάρντ και αφετέρου πώς ζημίωσε το δημόσιο.

Εμμένουμε στην ανάλυση του σκεπτικού διότι δεν γίνεται να μην εξηγηθεί πειστικά πώς είναι δυνατόν η εισαγγελέας, που για να το πούμε εκλαϊκευμένα είναι ο «δικηγόρος του κράτους» (και άρα εκ προοιμίου υπερασπιστής των συμφερόντων του), να λέει ότι ουσιαστικά ο Ιωάννης Διώτης ήταν εκείνος που διέσωσε τα 2.059 αρχεία της επίμαχης λίστας, και το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων να τον καταδικάζει έστω και με αναστολή σε 10 χρόνια φυλακή.

Ακόμη πειστικότερα θα πρέπει να εξηγηθεί πώς ο πρώην γραμματέας του ΣΔΟΕ κρίνεται ένοχος και τιμωρείται με 10ετή κάθειρξη με αναστολή, όταν ο βασικός εμπλεκόμενος της σκανδαλώδους υπόθεσης πρώην υπουργός Οικονομικών, Γιώργος Παπακωνσταντίνου, χαϊδεύτηκε στην… πλάτη από το Ειδικό Δικαστήριο, το οποίο ενώ απεδέχθη ότι ο κατηγορούμενος ΥΠ.ΟΙΚ. διέγραψε τα ονόματα των συγγενών του από τη λίστα Λαγκάρντ τη γλύτωσε με ποινή φυλάκισης 12 μηνών που είχαν ανασταλτικό χαρακτήρα.

Μέχρι να απαντηθούν-εξηγηθούν τα παραπάνω, πιθανόν δεν θα αργήσουμε να δούμε νέες κυβερνητικές θριαμβολογίες περί κάθαρσης του παλιού διεφθαρμένου καθεστώτος.

Όσο δε για τους πιο προχωρημένους «συνομωσιολόγους» αυτοί ποντάρουν τα ρέστα τους σε μία ανάλογη «θυσία» του πρώην επικεφαλής της ΕΛ.ΣΤΑΤ., Ανδρέα Γεωργίου (σ.σ. κατηγορείται για παράβαση καθήκοντος κατ’ εξακολούθησιν και το καλοκαίρι ο εισαγγελέας ο εισαγγελέας της έδρας του Τριμελούς Εφετείου Αθηνών είχε προτείνει την ενοχή του) για τον οποίο εκτιμούν ότι θα είναι η επόμενη Ιφιγένεια στον βωμό της επικοινωνιακής κάθαρσης που θέλει να προμοτάρει η κυβερνητική πλειοψηφία.