Νάντια Δαλκυριάδου: «Θα Βγω Απ’ το Αυγό»

Γνωρίζαμε τις παιδικές θεατρικές παραστάσεις. Όμως εδώ και κάποιο διάστημα μπήκαν στην ζωή μας και οι βρεφικές παραστάσεις. Μιλάμε για το πιο απαιτητικό κοινό, καθώς οι βρεφικές παραστάσεις απευθύνονται σε… βρέφη. Ειδικά η παράσταση «Θα Βγω Απ’ το Αυγό» απευθύνεται σε ηλικίες από 4-18 μηνών, και μάλιστα ανεβαίνει για τρίτη συνεχόμενη χρονιά, καθώς η επιτυχία που σημείωσε τις προηγούμενες σεζόν ήταν σημαντική, στο θέατρο «Άβατον» (Ευπατριδών 3 Γκάζι, μετρό Κεραμεικός, τηλ. 210-3412689) από την ομάδα «Anomati». Οι μικροί, πολύ μικροί θεατές της παράστασης θα ταξιδέψουν σ’ έναν κόσμο παραμυθένιο, με την πολύτιμη βοήθεια του Λευτέρη, ενός νεογέννητου περιστεριού που κάνει τα πρώτα του… φτερουγίσματα εξερεύνησης, αναζητώντας την ευτυχία και την αγάπη. Η Νάντια Δαλκυριάδου, ένα νέο κορίτσι και από τα μέλη της παράστασης, μας αναλύει το πώς αποφάσισε μαζί με τους συνεργάτες της το ανέβασμα αυτής της βρεφικής παράστασης, μη κρύβοντας τα γλυκά συναισθήματά της απέναντι στους λιλιπούτειους θεατές της…

Ιχνηλατώντας… με την Καίτη Νικολοπούλου

⇒ Τι αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για την δημιουργία της παράστασης «Θα Βγω Απ’ το Αυγό»;

«Μια όμορφη ιστορία, ένα παραμύθι που δεν έχει εκδοθεί ακόμη, αλλά ταξιδεύει από χέρι σε χέρι κι από στόμα σε στόμα, “O Λευτέρης, ένα περιστέρι δίχως ταίρι”, της Μαρίνας Πλεμένου, ήταν η αφετηρία και η έμπνευση της παράστασής μας. Πριν από χρόνια, στην Θεσσαλονίκη, όταν γνώρισα την Μαρίνα δουλεύοντας με παιδιά, μου έδωσε να διαβάσω το παραμύθι της και  αμέσως της είπα ότι πρέπει να το κάνουμε παράσταση. Δεν καταφέραμε να μεταφέρουμε όλο το παραμύθι, τουλάχιστον όχι ακόμα, αλλά εμπνευστήκαμε από την ιστορία του Λευτεράκη που κάνει τα πρώτα του βήματα στην ζωή και γνωρίζει τον κόσμο».

⇒  Πού θεωρείτε ότι οφείλεται η επιτυχία της;

«Εργαστήκαμε μεθοδικά, μελετήσαμε, συγκινηθήκαμε, ενθουσιαστήκαμε, ψάξαμε,  δοκιμάσαμε. Δεν αφήσαμε τίποτα στην τύχη. Όλα είναι φροντισμένα και φτιαγμένα έτσι ώστε γονείς και μωράκια να νιώσουν άνετα, χαλαρωτικά, να ηρεμήσουν, να περάσουν όμορφα. Χρησιμοποιήσαμε, απλά, μικρά και μεγάλα “μαγικά” που μεγαλώσαμε κι εμείς, που πάντα διασκεδάζουν τα μωράκια, που είναι οικεία στις μαμάδες, από γαργαλητά, πουπουλάκια και σαπουνόφουσκες ως τα κουκουτζά και το κρυφτό, και τα συνδυάσαμε όλα αυτά με νέες γνώσεις, με νέα ερεθίσματα, με τραγούδια, με φωτάκια, με ήχους».

⇒ Ποια στοιχεία πρέπει οπωσδήποτε να διαθέτει μια βρεφική παράσταση και ποια να αποφεύγει;

«Ασφάλεια και χαλαρότητα θα έλεγα ότι “πρέπει” να διαθέτει. Aυτό που χαιρόμαστε όλοι στην παράσταση είναι ότι είμαστε –γονείς, παιδιά και ηθοποιοί– χαλαροί, ώστε να περάσουν καλά τα μωράκια, να μην υπάρχει στρες και νευρικότητα, αλλά από την άλλη να ξέρουμε ότι όλα είναι μελετημένα, λειτουργούν, δεν είναι τίποτα αφημένο στην τύχη».

⇒ Τι να αποφεύγει μια παράσταση για βρέφη;

«Ό,τι πρέπει να αποφεύγει και μια παράσταση για ενήλικες. Την κοινοτοπία, την προχειρότητα, τα ψέματα… Τα μωράκια είναι ειλικρινή, δεν χαρίζονται!»

⇒ Τι μαθαίνουν τα μωρά μέσα από την ιστορία του Λευτέρη, του νεογέννητου περιστεριού;

«Δεν θα έλεγα ότι μαθαίνουν κάτι, δεν είναι  και  στόχος της παράστασης να μάθουν κάτι. Πιο πολύ αλληλεπιδρούν, ενθουσιάζονται, χαίρονται, γνωρίζουν νέα ερεθίσματα, κοινωνικοποιούνται».

⇒ Υπήρξε κάποια αντίδραση μωρού που την θυμάστε έντονα;

«Ναι! Και σίγουρα την θυμούνται κι όσοι ήταν στην συγκεκριμένη παράσταση! Ένα παιδάκι που με ό,τι έβλεπε έκανε σιγανά “Ουάου” με γουρλωμένα μάτια! Στο τέλος, γελούσαμε όλοι μαζί!»

⇒ Και κάποια από την πλευρά γονιού που δεν θα την ξεχάσετε;

«Καμιά φορά έρχονται μαμάδες που με συγκινούν πολύ. Με βάρβαρα ωράρια, με λίγες ώρες ύπνου, με κούραση, με όλα τα όμορφα και τα δύσκολα που έχει ο ερχομός ενός μωρού, ακόμα και με την ταλαιπωρία που αντιμετωπίζει κάποιος αν βγει μια βόλτα με καρότσι στην Αθήνα. Και  τα ξεπερνούν  αυτά, αφήνουν στην άκρη την κούραση, είναι ήρεμες, χαίρονται τα μωράκια τους, καμιά φορά συγκινούνται από την τρυφερότητα, και κάπως η αίθουσα και η παρέα γεμίζει μαμαδίστικη αγάπη».

⇒ Τι ρόλο παίζει η μουσική στην παράσταση;
«Η Δάφνη Φαραζή έχει γράψει μουσική και παίζει ζωντανά στην παράσταση. Είναι κι αυτό ένα συστατικό για την συνταγή της επιτυχίας! Εκτός του ότι είναι υπέροχη η μουσική της Δάφνης, τα οργανάκια που παράγουν φυσικούς ήχους ηρεμούν τα μωράκια, φέρνουν την γαλήνη ακόμα  και σε μας τους μεγάλους. Λαλίτσες, ροκάνες,  κολαούζοι είναι μερικά απ’ αυτά που κάνουν τα μωράκια να χαμογελούν και μόνο που τα ακούνε!»

⇒ Με τι άλλο ασχολείστε αυτήν την περίοδο;

«Αυτή την περίοδο κάνω πρόβες για την παράσταση BU21, που θα παρουσιαστεί  στο Θέατρο 104 από τον Γενάρη, σε σκηνοθεσία Θοδωρή Βουρνά. Εκεί φεύγουμε από τον υπέροχο κόσμο των μωρών και πάμε σε πιο σκληρά θέματα, μιας και το έργο μιλάει για τους επιζώντες μια τρομοκρατικής επίθεσης στο Λονδίνο…»

Η Νάντια είναι απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής, του τμήματος Φιλοσοφίας-Παιδαγωγικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, και της Δραματικής Σχολής του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος. Ως παιδαγωγός και εμψυχώτρια παιδιών εργάζεται από το 2009 σε παιδικές ομάδες θεάτρου σε δήμους και σχολές χορού. Από το 2007 έως το 2014 συνεργάστηκε με δήμους και δομές, ως εμψυχώτρια σε τμήματα θεατρικού παιχνιδιού για άτομα με ειδικές ανάγκες.