Νέα Φιλαδέλφεια… το γήπεδο των εκλογών!

Ο κόσμος της ΑΕΚ διεκδικεί –και με το δίκιο του– την αποκατάσταση μίας αδικίας που συνέβη πριν από δέκα και πλέον χρόνια. Ουδείς μπορεί να αρνηθεί στους οπαδούς της «Ένωσης» το δικαίωμά τους να ανακτήσουν το δικό τους γήπεδο.

Αυτό που γκρεμίστηκε με σκοπό να ανακαινιστεί εκ βάθρων, όντας στον σχεδιασμό για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, αλλά που τελικά έμεινε στα… μπάζα, εξαιτίας της ιστορικής αφέλειας που επέδειξε η τότε διοίκηση της Ερασιτεχνικής ΑΕΚ. Από τότε, η «Ένωση» παραμένει άστεγη, γνωρίζοντας πως το μέλλον της εξαρτάται από τις διαθέσεις μιας Πολιτείας, η οποία δρα με τα δικά της κριτήρια και σίγουρα μέσα από δαιδαλώδεις νομοθετικές ρυθμίσεις, οι οποίες εξυπηρετούν –τι άλλο;– τις πολιτικές και κομματικές βλέψεις της εκάστοτε κατάστασης.

Το γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας, όπως και το γηπεδικό του Παναθηναϊκού, έχουν εξελιχθεί σε χρόνιες καταστάσεις. Γιατί; Διότι από τη μία οι παράγοντες των δύο συλλόγων επιμένουν στην πάγια τακτική του παρελθόντος, αξιώνοντας χρήματα του Δημοσίου ή της Ευρώπης έστω, προκειμένου να βελτιώσουν ή να δημιουργήσουν τις εγκαταστάσεις τους και από την άλλη έχουν απέναντί τους μία Πολιτεία, η οποία καταφέρνει σε κάθε περίπτωση, να περιπλέκει σε τέτοιο επίπεδα τα πράγματα, που τελικά δεν μπορεί να δοθεί λύση.

Στο σημερινό ρεπορτάζ, θα επικεντρώσουμε στο γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας. Πριν από τις δημοτικές εκλογές, η ΑΕΚ και ο Δημήτρης Μελισσανίδης εμφανίζονταν σίγουροι ότι το γήπεδο στη Νέα Φιλαδέλφεια θα κατασκευαστεί και δη με τους δικούς τους όρους. Πράγματι, είχαν λάβει τις διαβεβαιώσεις και η τότε κατάσταση (με τον Ολυμπιακό, μάλιστα να αντιδράει έντονα), είχε φροντίσει να βρεθούν τα απαραίτητα κονδύλια από κοινοτικούς πόρους. Οι εκλογές, όμως, ανέτρεψαν τα πράγματα. Στην Περιφέρεια Αττικής ανέλαβε η Ρένα Δούρου του ΣΥΡΙΖΑ και στον δήμο Νέας Φιλαδέλφειας διατηρήθηκε η παράταξη του Άρη Βασιλόπουλου, ο οποίος επίσης πρόσκειται στον ΣΥΡΙΖΑ.

Ποιες ήταν οι συνέπειες για την ΑΕΚ; Τα… κανονισμένα δεν ίσχυαν πλέον, καθώς επανεξετάστηκαν όλες οι συμβάσεις και, παράλληλα, άρχισαν οι προσφυγές οργανώσεων και πολιτών στο ΣτΕ. Οι εξελίξεις στο γήπεδο «πάγωσαν» και τότε ξεκίνησε ένα γαϊτανάκι αντιπαράθεσης, με επεισόδια τα οποία κάθε άλλο παρά τιμούν τον πολιτισμό, το ήθος και τη φιλοσοφία μας ως λαός. Η πλευρά του δήμου έχει στυλώσει τα πόδια και επιμένει στις θέσεις της. Ο Άρης Βασιλόπουλος υποστηρίζει πως είναι θετικός στην κατασκευή του γηπέδου στη Νέα Φιλαδέλφεια, αλλά δεν δέχεται να παραχωρήσει έστω και την παραμικρή έκταση από το άλσος. Ο Δήμαρχος επιμένει πως το νέο γήπεδο μπορεί να κατασκευαστεί στην έκταση που προϋπήρχε το γήπεδο της Ένωσης, με απόλυτο σεβασμό στους προβλεπόμενους συντελεστές δόμησης. Επίσης, υποστηρίζει πως με το σχέδιο που παρουσιάζει ο Δημήτρης Μελισσανίδης, επιχειρεί να «υφαρπάξει», όπως χαρακτηριστικά δήλωσε, μία έκταση έξι στρεμμάτων και να εκμεταλλευθεί εμπορικά το άλσος. Από την άλλη, οι οπαδοί της ΑΕΚ επέλεξαν τον δρόμο της δυναμικής αντίδρασης, μέχρι σε σημείο να τρομοκρατήσουν πολίτες, να επιτεθούν και, σύμφωνα με καταγγελίες, να χτυπήσουν δημοτικούς συμβούλους και να καταλήξουν όλοι μαζί στις δικαστικές αίθουσες. Λες και η Ελλάδα δεν έχει να αντιμετωπίσει άλλα –πιο σοβαρά– προβλήματα!

Όπως και να έχει, μόλις λίγες ώρες πριν από τη διεξαγωγή των πρόωρων εθνικών εκλογών, υπάρχει μία μεγάλη μερίδα που συνδέει τις εξελίξεις στο γήπεδο της ΑΕΚ, με το εκλογικό αποτέλεσμα της 25ης Γενάρη. Γιατί συμβαίνει αυτό; Διότι στην Ελλάδα της κρίσης, τα πάντα έχουν αλλάξει, αλλά ό,τι έχει να κάνει με εξουσία, χρήμα και διαπλεκόμενα, παραμένει αναλλοίωτο! Διότι στην Ελλάδα έχουμε μάθει να λειτουργούμε… βάσει πολιτικής πραγματικότητας!

Το παράλογο της ιστορίας

Ποιο είναι το αξιοπερίεργο της όλης ιστορίας; Η προσπάθεια μίας μερίδας ανθρώπων να συνδέσουν την επιλογή τους για την κάλπη με τις δεσμεύσεις για την κατασκευή του γηπέδου της Νέας Φιλαδέλφειας! Επίσης, υπάρχουν ορισμένοι που συντάσσονται με τη συγκεκριμένη λογική! Είναι οι ίδιοι που ενδεχομένως να μαστίζονται από την ανεργία, τη φτώχεια, την ανέχεια. Είναι οι ίδιοι που αναζητούν ένα καλύτερο αύριο. Κι εδώ αναδεικνύεται η δυναμική του ποδοσφαίρου, αφού η αγάπη των οπαδών για την ομάδα τους υπερτερεί της λογικής για ένα καλύτερο αύριο που επαγγέλλεται ο ΣΥΡΙΖΑ.

Για την κατάσταση αυτή, την ευθύνη φέρουν και τα δύο ανταγωνιστικά για την εξουσία κόμματα. Ο ΣΥΡΙΖΑ αποφεύγει να τοποθετηθεί επί της ουσίας. Επιμένει να αναφέρεται στη νομιμότητα. Η Νέα Δημοκρατία αποφεύγει να τοποθετηθεί γενικότερα. Τα στελέχη της, πάντως, δηλώνουν γενικώς και αορίστως ότι πρέπει να κατασκευαστεί το γήπεδο. Βεβαίως και πρέπει. Όλοι αυτό υποστηρίζουν. Τους όρους και τις προϋποθέσεις δεν μπορούν να βρουν!

Διότι ο δήμαρχος Νέας Φιλαδέλφειας, ο οποίος πρόσκειται στον ΣΥΡΙΖΑ, υποστηρίζει ότι η «Αγιά Σοφιά» πρέπει να κατασκευαστεί στην έκταση που προϋπήρχε και όχι να επεκταθεί, όπως είχε συμφωνήσει με τους δημοτικούς άρχοντες και τον περιφερειάρχη (Σγουρό) ο Δημήτρης Μελισσανίδης! Αυτά υποστηρίζει η παράταξη του Άρη Βασιλόπουλου.

Το θέμα είναι μπλεγμένο. Και είναι μπλεγμένο, διότι τα πάντα σε τούτη τη χώρα λειτουργούν δίχως κανόνες. Ο καθένας ερμηνεύει όπως θέλει τους νόμους, ο απέναντι βρίσκει ένα νόμο που καταργεί, ή αλλάζει έναν προηγούμενο, με συνέπεια να ακυρώνει ο ένας τον άλλον και, τελικά, να μην προχωρά καμία υπόθεση. Μία κατάσταση τραγική, στην οποία επιμένει σύσσωμη η ελληνική Πολιτεία, δίχως να παρουσιάζει την παραμικρή διάθεση να αλλάξει. Μία αλλαγή, την οποία επιβάλλουν οι ανάγκες μίας χώρας που δοκιμάζεται, που πτώχευσε, που βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού, που «ματώνει» καθημερινά χάνοντας τα παιδιά της στο εξωτερικό και την ελπίδα στο εσωτερικό.

Την πληρώνουν οι ομάδες

Η πολιτική αντιπαράθεση κρατάει δέσμια την ΑΕΚ, τον Παναθηναϊκό, τον επιχειρηματία που επιθυμεί να επενδύσει, τον απλό άνθρωπο που ονειρεύεται, τις γενεές των Ελλήνων που οραματίζονται ένα καλύτερο και πιο δίκαιο αύριο. Το γήπεδο της ΑΕΚ αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα. Στον βωμό του κέρδους, πολιτικού και οικονομικού, θυσιάζονται όνειρα, προσδοκίες, ελπίδες και δουλειές, που τόσο ανάγκη έχει η χώρα μας και ο πολίτης της, που βάζει πλάτη από την ημέρα που γεννιέται. Αυτή είναι η ιστορία του γηπέδου των… εκλογών, σε μία Ελλάδα που όφειλε να έχει εγκαταλείψει προ πολλού τις λογικές και τις νοοτροπίες του παρελθόντος…

Υ.Γ.: Ανάλογες καταστάσεις επικρατούν και στο θέμα της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, για τον Παναθηναϊκό. Δέσμιοι και οι «πράσινοι» στις ορέξεις των πολιτικών παιχνιδιών της εκάστοτε παράταξης. Δύο μεγάλες ομάδες, με παράλληλη διαδρομή στο θέμα των γηπέδων τους και με τον κίνδυνο να μείνουν χωρίς «σπίτι» για τώρα και για πάντα…