Ξεκαθάρισμα (;) λογαριασμών στο Υπουργείο Παιδείας

Μετά τον πάγο, την έξοδο έδειξαν σε στενό συνεργάτη του Νίκου Φίλη

Συνεχίζεται το ξήλωμα του περιβάλλοντος Φίλη στο υπουργείο Παιδείας με τελευταίο θύμα τον Θέμη Δημητρακόπουλο. Προσωπική επιλογή του πρώην υπουργού, έμεινε πίσω όταν εκείνος βρέθηκε εκτός κυβέρνησης απλά και μόνο για να μπει στον πάγο όπως καταγγέλλεται. Και εν τέλει ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για να φύγει και εκείνος.

Πρόκειται για στέλεχος προερχόμενο από τους οικολόγους με ξεκάθαρη θέση υπέρ του διαχωρισμού του κράτους από την εκκλησία. Στον αποχαιρετισμό του δε προς όσους συνεργάστηκε δεν αποφεύγει να «καρφώσει» ευθέως τον Αλέξη Τσίπρα για την αποπομπή Φίλη σχολιάζοντας πως «κανένας Αρχιεπίσκοπος δεν διώχνει υπουργό, αν δεν…» μολονότι σημειώνει πως θα παραμείνει στο ΣΥΡΙΖΑ.

«Σήμερα, με απόφαση της ηγεσίας του υπουργείου, κλείνει ο δίχρονος κύκλος της παρουσίας μου στο υπουργείο Παιδείας, ως σύμβουλος για θέματα Πολιτισμού, Περιβάλλοντος και Δικαιωμάτων» σημειώνει στην ανάρτησή του στην οποία αναφέρεται μόνο στην κοινή πορεία με τον Νίκο Φίλη: «Φεύγοντας, όπως φεύγω, δεν μπορώ παρά να θυμηθώ την πορεία μου στο υπουργείο, πλάι στον αγαπημένο φίλο και σύντροφο, τον Νίκο Φίλη, από τη στιγμή, τον Οκτώβριο του ’15, που με κάλεσε να βάλω πλάτη στη δύσκολη προσπάθεια για την ανάταξη της Παιδείας στη χώρα μας».

«Μαζί με τον Νίκο και τους άλλους πολύτιμους συνεργάτες του, την αναπληρώτρια Σία Αναγνωστοπούλου στην τριτοβάθμια και τον, αγαπημένο φίλο πια, υφυπουργό Θεοδόση Πελεγρίνη, ακόμη τον εξαιρετικό γραμματέα της Δια Βίου Μάθησης Παυσανία Παπαγεωργίου –και με την οφειλόμενη ξεχωριστή μνεία στον Τάκη Κατσαρό, που κράτησε το ζόρικο πόστο του διευθυντή του γραφείου του υπουργού με πανθομολογούμενη επιτυχία– παλέψαμε για να αλλάξουμε μια κατάσταση που λίμναζε στον πολύπαθο χώρο της Παιδείας, σε όλες τις βαθμίδες – με ιδιαίτερη φροντίδα για την Ειδική Αγωγή» συμπληρώνει για να τονίσει με νόημα: «Κι όλα αυτά, σύμφωνα με τις προγραμματικές δηλώσεις, το πνεύμα και το γράμμα του κυβερνητικού προγράμματος του Συριζα.»

Για τον Νίκο Φίλη γράφει ότι «απέδειξε περίτρανα, αν χρειαζόταν κιόλας, πως το ζητούμενο στην ηγεσία του υπουργείου Παιδείας δεν είναι σώνει και καλά κάποιος πανεπιστημιακός επειδή υποτίθεται ότι γνωρίζει καλύτερα τα σχετικά ζητήματα, αλλά ένας οραματιστής, ένας πολιτικός που γνωρίζει να κρατάει ανοιχτές γραμμές επικοινωνίας και παρεμβάσεων, ένας ιδεολόγος που τολμά τομές και μεταρρυθμίσεις προς την κατεύθυνση που έχει ανάγκη μια κοινωνία που χειμάζεται, μια προοδευτική κατεύθυνση σύμφωνα με ό,τι πιστέψαμε και εξακολουθούμε να πιστεύουμε στην καθ’ ημάς Αριστερά» ενώ για ακόμα μια φορά υπεραμυνθηκε της θέσης του για διαχωρισμό Κράτους – Εκκλησίας: «Ο Νίκος Φίλης που υπήρξε ικανότατος τιμονιέρης αυτού του υπουργείου Παιδείας που ουδέποτε το είπα, ούτε και θα το πω ποτέ, «και Θρησκευμάτων».

Γιατί καμιά, απολύτως καμιά, δουλειά δεν έχουν τα Θρησκεύματα με την Παιδεία. Αυτή η στρεβλή, αφύσικη και καπελωτική συνύπαρξη στο ίδιο υπουργείο πρέπει επιτέλους να λάβει τέλος. Τέλος που θα είναι χρήσιμο τόσο για την Παιδεία όσο και για εκείνους που ασχολούνται με τα της θρησκείας. Ας πάνε, τα Θρησκεύματα, στο υπουργείο Εσωτερικών ή, ακόμη καλύτερα, σε μια ξεχωριστή Ειδική Γραμματεία».

 

Διαβάστε επίσης

Χρησιμοποιούμε cookies για λόγους στατιστικών & επισκεψιμότητας Συμφωνώ Περισσότερα