Οι επιχειρηματικοί στυλοβάτες της Ελληνικής Οικονομίας

Ειδική έκδοση της "Α"

«Ασπίδα» για μετόχους, εργαζομένους & κράτος

Δείτε το ένθετο

Στην πολύπαθη και χειμαζόμενη ελληνική οικονομία, που εδώ και 6 χρόνια παλεύει με τα κύματα της αβεβαιότητας σε διεθνές επίπεδο και με την τρικυμία της παρατεταμένης ύφεσης στο εσωτερικό, υπάρχουν δεκάδες εγχώριες εταιρείες που όχι μόνο αντιστέκονται αλλά κερδίζουν τη μάχη της κερδοφορίας.

 

Eίναι, θα έλεγε κάποιος, τα brands που αποτελούσαν ανέκαθεν τους πυλώνες της ελληνικής οικονομίας και τώρα, σε αυτή τη δύσκολη δημοσιονομικά περίοδο, με τις επιχειρηματικές δράσεις τους και τον αυξανόμενο κύκλο εργασιών τους, προστατεύουν όχι μόνο τους μετόχους τους αλλά και τους εργαζομένους τους – και εν τέλει τον κοινωνικό ιστό.

Ανά κλάδο οικονομικής δραστηριότητας, οι τράπεζες συνεχίζουν να κρατούν τον κομβικό ρόλο τους στην οικονομία εισερχόμενες σε τροχιά σταθεροποίησης. Είναι χαρακτηριστικό ότι, μετά από δύο ανακεφαλαιοποιήσεις και σε ένα περιβάλλον μάλλον αβέβαιο, τα εγχώρια χρηματοπιστωτικά ιδρύματα άρχισαν να γράφουν κέρδη και να μειώνουν την εξάρτησή τους από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Έκτακτης Ενίσχυσης, τον ELA, καθώς βελτιώνουν τη ρευστότητά τους με κεφάλαια από καταθέσεις του ιδιωτικού τομέα.

Αλλά και σε έναν άλλο «εμβληματικό» κλάδο της ελληνικής οικονομίας, τις κατασκευές, οι οιωνοί δεν είναι τόσο μαύροι κι… άραχλοι όσο τα προηγούμενα χρόνια.

Ενδεικτικό είναι το στοιχείο που προκύπτει από τον ελληνικό δείκτη μεταποίησης (ΡΜΙ), ο οποίος τον περασμένο Δεκέμβριο για πρώτη φορά μετά από 16 μήνες βελτιώθηκε, καταδεικνύοντας ότι οι Έλληνες κατασκευαστές επανήλθαν σε τροχιά ανάπτυξης, έστω και οριακής (+0,2%) για πρώτη φορά μετά τον Σεπτέμβριο του 2014 με μια μικρή αύξηση του αριθμού των εργαζομένων που καταγράφηκε αλλά και μια μικρή επίσης αύξηση της παραγωγής παρά τους κεφαλαιακούς περιορισμούς.

Ουδείς φυσικά παραγνωρίζει ότι τομείς όπως η βιομηχανία και το εμπόριο έχουν υποστεί τις βαρύτερες συνέπειες της παρατεταμένης ύφεσης. Για να υπάρχει μία τάξη μεγέθους την περίοδο 2008-2014, τo συνολικό ενεργητικό των βιομηχανικών εταιρειών μειώθηκε με μέσο ετήσιο ρυθμό 3,2% και διαμορφώθηκε το 2014 σε 61,5 δισ. ευρώ.

Το τελικό καθαρό αποτέλεσμα είναι ζημιογόνο την τελευταία πενταετία, εμφανίζοντας τάση αποκλιμάκωσης των ζημιών ιδίως το 2014. Αθροιστικά, οι συνολικές ζημίες της περιόδου 2010-2014 ανήλθαν σε €6,8 δισ. για τον τομέα της βιομηχανίας.

Ίδια είναι η μεγάλη εικόνα και στο εμπόριο, όπου το σύνολο ενεργητικού μειώθηκε με μέσο ετήσιο ρυθμό 6,7% την περίοδο 2008-2014 συνολικά και διαμορφώθηκε σε €41,9 δισ. το 2014. Η σωρευτική απώλεια ενεργητικού ήταν της τάξης των €21,5 δισ., μέγεθος που αντιστοιχεί στο 1/3 των συνολικών κεφαλαίων που είχαν καταγραφεί προ κρίσης (2008).

Σε κάθε περίπτωση, αυτό που χρήζει ιδιαίτερης μνείας είναι ότι ένας όχι ευκαταφρόνητος αριθμός ελληνικών επιχειρήσεων επέδειξαν εξαιρετικές αντοχές στις δονήσεις της κρίσης και στήριξαν –όπως προαναφέραμε– όχι μόνο τους εταιρικούς ισολογισμούς και τον οικογενειακό προγραμματισμό των ανθρώπων που απασχολούν, αλλά και τα δημόσια έσοδα μέσω φόρων και εισφορών.

Αυτές οι εταιρείες ήταν και η… έμπνευση της ειδικής έκδοσης της «Α» που είναι αφιερωμένη στους «Πυλώνες της Ελληνικής Οικονομίας», με την ελπίδα ότι βοηθούντων των εξελίξεων θα γίνουν το ελατήριο που θα «σπρώξει» τη χώρα στην επόμενη –αναπτυξιακή– ημέρα.

 

 

Διαβάστε επίσης

Χρησιμοποιούμε cookies για λόγους στατιστικών & επισκεψιμότητας Συμφωνώ Περισσότερα