Ο καλύτερος φίλος των καζινάδων!

Η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ διαπραγματεύεται με τους θεσμούς και το… εσωτερικό της, καταβάλλοντας προσπάθεια να πείσει για τις θέσεις της, τόσο εντός, όσο και εκτός χώρας.  Ένα από τα όπλα της που περιλαμβάνεται στο κείμενο προτάσεων, αφορά τα έσοδα από τον ηλεκτρονικό τζόγο, κοινώς τα «φρουτάκια». Η πρόβλεψη της νέας πρότασης των Ελλήνων αναφέρεται σε αύξηση των εσόδων από τη συγκεκριμένη πηγή, κατά 30% σε σύγκριση με την προηγούμενη. Είναι όμως ακριβώς έτσι;

Hαπάντηση είναι όχι καθώς υπάρχουν σημαντικά κολλήματα. Το πρώτο και βασικότερο αφορά αυτή καθ’ αυτή την ουσία της ιστορίας. Ο ΟΠΑΠ έχει αναβάλει – προς το παρόν – την έναρξη λειτουργίας του παιγνίου, με το αιτιολογικό ότι οι όροι που θέτει η επιτροπή παιγνίων όχι απλά περιορίζει τους παίκτες, αλλά σχεδόν εκμηδενίζει την πιθανότητα κερδοφορίας του οργανισμού. Αυτό συμβαίνει επειδή η Επιτροπή Παιγνίων όρισε ως ανώτερο όριο ανά ΑΦΜ παίκτη τα 80 ευρώ για κάθε 24ωρο. Η συγκεκριμένη παράμετρος εγείρει και ένα ακόμη πολύ σοβαρό θέμα. Το ότι η Κυβέρνηση, τουλάχιστον στην παρούσα φάση, καλείται να βρει ένα ισοδύναμο να προτείνει στους θεσμούς. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή Παιγνίων και ο πρόεδρός της Αντώνης Στεργιώτης (διορισμένος από τον πρώην Υπουργό Οικονομικών Γιάνη Βαρουφάκη!), έχουν εγκλωβίσει την ίδια την Κυβέρνηση που τον διόρισε! Η «Άποψη» έχει επισημάνει εδώ και βδομάδες τα προβλήματα που προκύπτουν από τη συγκεκριμένη απόφαση της Επιτροπής και πιο συγκεκριμένα είχε τονίσει στο Φύλλο 584 τα εξής:

«Ο Αλέξης Τσίπρας και το επιτελείο του κατέθεσαν ότι μέσω των VLT θα εισπραχθούν μέχρι το τέλος του χρόνου 260 εκατομμύρια ευρώ, ενώ υπάρχει εκτίμηση και για τα έσοδα του 2016, ωστόσο αυτοί οι υπολογισμοί βασίστηκαν πάνω στον πρωτόλειο σχεδιασμό του ΟΠΑΠ, που φυσικά δεν συμπεριλάμβανε το χρηματικό όριο των 80 ευρώ ανά ημέρα.

Εδώ, λοιπόν, έχουμε να κάνουμε με μία παταγώδη προχειρότητα της κυβέρνησης, ή μία πονηριά, καθώς θέλησαν να παρουσιάσουν μία μερική πηγή εσόδων στους θεσμούς που δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Τι περίμεναν, δηλαδή, πως δεν θα μάθουν τα επιτελεία των Βρυξελλών ότι υπάρχει χρηματικός περιορισμός ανά παίκτη;

Και αν ο περιορισμός αυτός αποτέλεσε αρχικά πρόβλημα μόνο του Οργανισμού, ξαφνικά έγινε πρόβλημα όλης της χώρας, διότι οι διαπραγματευτές της ευρωπαϊκής πλευράς διαπίστωσαν ένα ατόπημα που θέτει εν αμφιβόλω όλες τις πρακτικές της ελληνικής πλευράς! Αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να εγγυηθεί ένα έσοδο της τάξης των 260.000.000 ευρώ, λογικό δεν είναι να δημιουργούνται αμφιβολίες και για τα υπόλοιπα προβλεπόμενα έσοδα;

Πλέον ξεκινούν πιέσεις από όλες τις πλευρές! Οι θεσμοί ζητάνε εγγυήσεις και φυσικά κλοτσάνε (όχι μόνο γι’ αυτή την πηγή εσόδων, αλλά και για άλλες). Ο ΟΠΑΠ πιέζει για να αρθεί το όριο των 80 ευρώ και να υπερδιπλασιαστεί, να φτάσει δηλαδή τα 200 ευρώ. Και φυσικά υπάρχουν και οι πιέσεις από το εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς η… «ηθική πλατφόρμα» που γέννησε το «μέγιστο όριο απωλειών ανά παίκτη» δεν θέλει να ακούει για μεταβολές».

Όπως σας γράψαμε παραπάνω, η κυβέρνηση προσδοκά σε συγκεκριμένα έσοδα, αλλά δεν έχει μεριμνήσει για τη σύνταξη μίας τέτοιας διάταξης που να διορθώνει τη συγκεκριμένη «ανωμαλία». Ο ΟΠΑΠ μάλιστα ανακοίνωσε ότι το πρότζεκτ δεν θα εφαρμοστεί έως ότου διευθετηθεί το θέμα με το όριο των 80 ευρώ.

Αγωγή στον ΟΠΑΠ από τον… ελεγκτή του ΟΠΑΠ

Σαν να μην έφταναν όλα τα παραπάνω, ο ΟΠΑΠ έχει να αντιμετωπίσει και άλλη μία εμπλοκή που ακούει στο όνομα Δημήτρης Παναγέας. Για τους μη γνωρίζοντες ο κ. Παναγέας έχει διατελέσει στέλεχος του Οργανισμού παλαιότερα αλλά μετά την απομάκρυνσή του έχει κάνει αγωγή στον ΟΠΑΠ διεκδικώντας αποζημίωση 3,5 εκατ. ευρώ αλλά και την επαναπρόσληψή του! Και κάπου εδώ αποκαλύπτεται η μεγάλη σύμπτωση: ο κ. Παναγέας «συνυπηρετούσε» με έναν νέο γνώριμο του ΟΠΑΠ, τον νυν πρόεδρο της Επιτροπής Εποπτείας και Ελέγχου Παιγνίων (ΕΕΕΠ) κ. Αντώνη Στεργιώτη στο Καζίνο Λουτρακίου όποτε και απολύθηκαν μαζί το 2012. Η… μοίρα, δε, ξαναέσμιξε τους δύο άντρες στην ΕΕΕΠ, όταν ο κ. Παναγέας τοποθετήθηκε ως μέλος της Επιτροπής Ελέγχου για τον ΟΠΑΠ.

Κι εδώ γεννάται το εύλογο ρώτημα: Είναι ποτέ δυνατό από την νέα του θέση δίπλα στον κ. Στεργιώτη ο ελεγκτής του ΟΠΑΠ να κάνει αγωγήξ στον ΟΠΑΠ; Μπορεί ποτέ να ελέγχει τον Οργανισμό ένα άνθρωπος που ζητά από του αντιδίκους του 3.500.000 αλλά και την επαναπρόσληψή του; Πόσο αντικειμενικός μπορείς να είναι ένας ελεγκτής υπό αυτές τις συνθήκες;   

Για τον τρόπο της αποχώρησης του Αντώνη Στεργιώτη –αλλά και ολόκληρης της διοικητικής ομάδας το έτος 2012– από το Καζίνο Λουτρακίου έχουν ειπωθεί και έχουν γραφτεί πολλά. Εκείνο πάντως που έχει εντυπωθεί στη μνήμη πολλών είναι ότι «ξηλώθηκε εν μία νυκτί» από τους Ισραηλινούς μετόχους του Καζίνο. Έτσι όπως έχει εξελιχθεί η κατάσταση, λοιπόν, ο ΟΠΑΠ είναι στριμωγμένος στον τοίχο, μην μπορώντας να αξιοποιήσει την καινούρια του επένδυση. Κι αν ποτέ τρέξει το πρότζεκτ, θα πρέπει να αποδίδει και το «χαράτσι» του 30% της φορολόγησης των εσόδων. Μέχρι τότε, οι τζογαδόροι θα τρέχουν στα καζίνο! Κι όταν με το καλό ανοίξουν οι πλατφόρμες και οι παίκτες έχουν τη δυνατότητα να παίζουν σε ένα πρακτορείο της γειτονιάς τους, θα το κάνουν με περιορισμό.

Και φανταστείτε που θα πάει ο παίκτης αν τυχόν κερδίσει το απόγευμα ένα ποσό στο πρακτορείο της γειτονιάς του; Μέσα στην έξαψή του, θα πάει να το καταθέσει στο καζίνο με ηθικό αυτουργό -όχι;- τον κ. Στεργιώτη.