Ο Μαρινάκης θέλει, ο Περέιρα μπορεί;

Ο Βαγγέλης Μαρινάκης το είχε προβάλλει ως στόχο από την πρώτη στιγμή που τέθηκε επικεφαλής του Ολυμπιακού. Είχε μιλήσει ξεκάθαρα, ανοιχτά και φωναχτά για την ανάγκη της ομάδας του να γεμίσει με Έλληνες ποδοσφαιριστές και είχε αποκαλύψει το όραμά του να βλέπει την ομάδα του να πρωταγωνιστεί με μία ενδεκάδα γεμάτη γηγενείς παίκτες.

Η συνταγή δεν  έπιασε ή τουλάχιστον δεν δοκιμάστηκε τα προηγούμενα χρόνια για πολλούς και διάφορους λόγους. Ο ένας και βασικός ήταν όμως ο εξής: Η αδυναμία του εκάστοτε προπονητή να χωρέσει στο αρχικό σχήμα της ομάδας τους Έλληνες, συγκροτώντας μία ανταγωνιστική ομάδα σε Ελλάδα και Ευρώπη. Παρά το ότι οι Πειραιώτες είχαν στο ρόστερ τους Έλληνες παίκτες σε όλες τις θέσεις, άλλοι έφευγαν ως δανεικοί, άλλοι έμεναν εκτός αποστολής και πολλοί στον πάγκο.

Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με την αδυναμία του Ολυμπιακού να δημιουργήσει βασικό κορμό παικτών (έστω και ξένων) και την ετήσια διοικητική διάθεση και πολλά πάρε-δώσε, μετέτρεψε τους Πειραιώτες (τα τρία τελευταία χρόνια κυρίως) σε μία ομάδα νικήτρια μεν, χωρίς προσωπικότητα δε. Με λίγους Έλληνες και ξένους της μίας χρονιάς, ένα γκρουπ παικτών που δεν ικανοποιούσε με τη σύνθεσή του τους απαιτητικούς φίλους του Ολυμπιακού. Αποτέλεσμα: Κάθε χρόνο όλοι και λιγότεροι φίλαθλοι στο Καραϊσκάκη, παρά τα συνεχόμενα πρωταθλήματα!

Αυτή η εικόνα των άδειων καθισμάτων στο γήπεδο δεν αρέσει στον Μαρινάκη και η αγωνία του φέτος δεν έχει να κάνει μόνο με την ενίσχυση, αλλά και με το προφίλ του Ολυμπιακού, το οποίο θέλει να είναι πιο ελκυστικό. Για να συμβεί αυτό χρειάζεται παίκτες με τους οποίους ο κόσμος να μπορεί να ταυτιστεί. Είτε αλλοδαπούς με πολυετή παρουσία, είτε Έλληνες.

Η λίστα των Ελλήνων

Ένας Ολυμπιακός με έξι ή επτά εγχώριους παίκτες στην ενδεκάδα έχει καιρό να εμφανιστεί. Ένας τρόπος για να γίνει αυτό είναι να γεμίσει η ομάδα με αξιόπιστους παίκτες που θα μπορούν να επωμιστούν τους ρόλους τους και ποιοι ικανότεροι να τα καταφέρουν σε αυτόν τον τομέα από τους… παλιούς γνώριμους! Ο λόγος, άλλωστε, που η οικογένεια του Ολυμπιακού… αναστατώθηκε από την εξαιρετική εμφάνιση του Γιάννη Φετφατζίδη στο παιχνίδι της Ουγγαρίας με την Εθνική μας ήταν αυτός. Είδαν στο πρόσωπο του «Φέτφα» τον παίκτη εκείνο που ξέρει τα ελληνικά κατατόπια, είναι ταλαντούχος και γνωρίζει το βάρος της «ερυθρόλευκης» φανέλας. Δεν είναι ότι μόνο ο Φετφατζίδης κάνει για τον Θρύλο, αλλά ότι ο συγκεκριμένος καλύπτει το όραμα του προέδρου.

Και να ήταν μόνο ο Γιάννης. Στην ίδια λίστα συμπεριλαμβάνεται και ο Αβραάμ Παπαδόπουλος οποίος παίζει σε μία μικρομεσαία ομάδα της Τουρκίας και όχι στο Champions League με τη φανέλα των πρωταθλητών Ελλάδας, ακριβώς επειδή δεν άρεσε στον προκάτοχο του Περέιρα, τον Μίτσελ! Μήπως τώρα που δεν υπάρχει Μίτσελ, υπάρξει επιστροφή Παπαδόπουλου;

Στον Πειραιά αισθάνονται ότι δεν πρέπει να γίνουν κοσμογονικές αλλαγές για να υλοποιηθεί η «επιχείρηση ελληνοποίηση». Πιστεύουν πως με Σιόβα, Μανιάτη, Φορτούνη, Μήτρογλου και δύο ή τρεις προσθήκες Ελλήνων, συν την επιβράβευση δύο μικρών από τις ακαδημίες που θα κερδίσουν το εισιτήριο της προαγωγής στο ανδρικό τμήμα, θα έχει γίνει το βήμα που χρειάζεται.

Κι αν του φύγουν…;

Βέβαια, για να λέμε και του στραβού το δίκιο, ο Μήτρογλου δεν είναι σίγουρο ότι θα μείνει, αλλά και ότι  ο τραυματίας Μανιάτης θα είναι απολύτως καλά του χρόνου, κυρίως στην αρχή της σεζόν, διάστημα κατά το οποίο υπάρχουν μαζεμένα ευρωπαϊκά ματς. Κι αν ο Φορτούνης παραμένει εφεδρεία του Τσόρι και ο Σιόβας δεν λογίζεται ως βασικός λόγω μεταγραφής κάποιου άλλου σέντερ μπακ, τότε μιλάμε για έναν Ολυμπιακό χωρίς Έλληνες και όχι έναν Ολυμπιακό στο δρόμο της ελληνοποίησης!

Οπότε, το έργο της μετάλλαξης του ποδοσφαιρικού τμήματος από πολυπολιτισμικό σε ελληνικό μόνο απλό δεν μπορεί να θεωρηθεί. Μάλλον περίπλοκο είναι! Στα υπέρ του Ολυμπιακού, το γεγονός ότι έχει προσεγγίσει ήδη Έλληνες παίκτες που παίζουν στη Super League (Γούτας, Τσανδάρης) και φυσικά το ότι στο εξωτερικό παίζουν αρκετοί Έλληνες σε καλή ηλικία, πολλοί εκ των οποίων δεν έχουν απαγορευτικά συμβόλαια. Δε μιλάμε φυσικά για περιπτώσεις επιπέδου Παπασταθόπουλου ή Κυριάκου Παπαδόπουλου, παικτών που θα επιστρέψουν στην Ελλάδα στα… 33 τους, αλλά για άλλες ποιο εύκολες, όπως του Χριστοδουλόπουλου, του Κονέ ή του Σταφυλίδη.

Μένει να δούμε αν αυτή τη φορά ο Βαγγέλης Μαρινάκης επιβάλλει το όραμά του στον προπονητή, διότι τις προηγούμενες σεζόν, παρά το ότι είχε την ίδια επιθυμία, ουδέποτε σκέφτηκε να αναγκάσει κάποιον κόουτς να στηριχθεί στους Έλληνες παίκτες. Αν αυτή τα φορά θέλει πραγματικά να βλέπει γηγενείς παίκτες στον Ολυμπιακό, τότε θα πρέπει να γίνει παρεμβατικός!

Διαβάστε επίσης

Χρησιμοποιούμε cookies για λόγους στατιστικών & επισκεψιμότητας Συμφωνώ Περισσότερα