Ο… πεντάψαλμος των παραγόντων για τον Αναστασίου
Η νίκη του Παναθηναϊκού στην Ξάνθη, έστω και με το αγχωτικό 1-0, επανέφερε σε ένα ποσοστό την ηρεμία στην ομάδα και πρόσφερε παράταση ζωής στον Γιάννη Αναστασίου, στην τεχνική ηγεσία του «τριφυλλιού». Ωστόσο, οι πιέσεις που ασκούνται στον Γιάννη Αλαφούζο να… ξανασκεφτεί το θέμα του προπονητή, εξακολουθούν να υφίστανται στα υψηλά κλιμάκια του συλλόγου, ενώ οι συζητήσεις δίνουν και παίρνουν, καταλογίζοντας διάφορα στον Έλληνα τεχνικό, κάποια δικαίως, αλλά και κάποια αδίκως. Η «Άποψη» αποκαλύπτει όλες τις παρασκηνιακές συζητήσεις που γίνονται για το μέλλον του Γιάννη Αναστασίου, αναλύοντας ένα προς ένα όσα του προσάπτουν και κρίνοντας αν έχουν δίκιο ή άδικο.
Ως γενικότερη αποδοχή, αν δεν θέλουμε να κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας, θα πρέπει να λάβουμε δύο πολύ συγκεκριμένα στοιχεία. Πρώτον, το τελευταίο διάστημα και ειδικότερα μετά την ήττα στη Νέα Σμύρνη από τον Πανιώνιο, ο Αναστασίου απώλεσε σε ικανό ποσοστό τον έλεγχο τόσο των αποδυτηρίων, όσο και των λόγων του. Ξεστόμισε πράγματα που δεν ήταν χρήσιμα για τον ίδιο και την ομάδα του. Δεύτερον, ότι ανεξάρτητα με τις αδυναμίες του –ποιος δεν έχει εξάλλου;– είναι ένας από τους αξιόλογους Έλληνες τεχνικούς, με πολύ καλά δείγματα γραφής και πολύ μέλλον μπροστά του. Το αν ήταν έτοιμος για τον Παναθηναϊκό, είναι μία άλλη συζήτηση, η οποία εν πολλοίς δεν έχει και νόημα, διότι κρίνεται ήδη –όπως όλοι μας– από την παρουσία και το έργο του. Πάμε στο παρασκήνιο και σε όσα «κυκλοφορούν» στα υψηλά κλιμάκια για τον κόουτς…
1)Μη αξιοποίηση των Νίνη, Αμπέιντ
Όταν μία ομάδα αποτυγχάνει σε βασικούς της στόχους, είναι εύκολο να χρεώσει κάποιος στον προπονητή ότι δεν αξιοποιεί σωστά τους παίκτες του. Η ομάδα δεν παίζει καλά, άρα φταίει ο κόουτς. Σαφώς και ευθύνεται ο προπονητής. Εκείνος έχει την απόλυτη ευθύνη για την εικόνα της ομάδας στο γήπεδο, αλλά και την εικόνα τού κάθε ποδοσφαιριστή ξεχωριστά. Όμως, άλλο αυτό και άλλο να χρεώνουν εξ ολοκλήρου στον Αναστασίου το ότι δεν «τραβάνε» ο Νίνης ή ο Αμπέιντ, όσο περίμεναν οι παράγοντες ότι θα «τραβήξουν». Ο Νίνης δεν «τραβάει» εδώ και χρόνια. Γι’ αυτό ευθύνεται βασικά ο ίδιος. Κάτι δεν κάνει καλά. Ο Σωτήρης αδικεί τον εαυτό του, διότι διαθέτει τεράστιο ταλέντο. Το ότι δεν εξελίχθηκε σε ηγετική φυσιογνωμία, οφείλεται στον ίδιο. Κάτι δεν έχει κάνει καλά μέχρι τώρα και πρέπει ο ίδιος να το αναζητήσει και να το διορθώσει. Ο Αμπέιντ από την άλλη πέρασε έναν χρόνο σχεδόν… απραγίας στη Νιούκαστλ και δεν έχει βρει τον ρυθμό του. Ο Αναστασίου επέμεινε στην απόκτησή του και όφειλε να υπολογίσει τη συγκεκριμένη παράμετρο.
2)Απώλεια ελέγχου στα αποδυτήρια
Η εικόνα μίας ομάδας στο γήπεδο αντικατοπτρίζει το κλίμα στα αποδυτήρια. Οι παράγοντες διακρίνουν αγωνιστική απειθαρχία. Λένε ότι έχουν μιλήσει με παίκτες, οι οποίοι τους έχουν πει ότι δεν υπάρχει ένα συγκεκριμένο πλάνο από τον κόουτς! Η αλήθεια είναι ότι ο Αναστασίου, ως νέος τεχνικός, αναζητεί το… στυλ του. Απαιτείται χρόνος για να εμπεδώσει ένας προπονητής τι του ταιριάζει και σε τι δεν μπορεί να αντεπεξέλθει. Η ασάφεια –αν και όχι τόσο… δημιουργική, όσο του Γιάνη Βαρουφάκη– που διακρίνει τον κόουτς, μεταφέρεται ως αγωνιστική απειθαρχία στην προπόνηση και στο γήπεδο, καθώς η ομάδα, μαζί με τον προπονητή, βρίσκονται συνεχώς σε μία αέναη αναζήτηση της ταυτότητάς τους!
3)Μετατόπιση ευθυνών στους παίκτες
Οι τελευταίες δηλώσεις του Αναστασίου προκάλεσαν πολύ άσχημη εντύπωση στα υψηλά κλιμάκια του συλλόγου, αλλά πολύ περισσότερο στους οπαδούς. Το «ναι μεν αλλά» της ανάληψης ευθυνών του κόουτς άλλαξε σε ικανό ποσοστό την αντίληψη των παραγόντων για τον χαρακτήρα του. Ο προπονητής του Παναθηναϊκού οφείλει να διαθέτει ηγετικά προσόντα και να επιβάλλεται, όχι με το μαστίγιο, αλλά με την προσωπικότητά του στους παίκτες. Ειδάλλως, δεν μπορεί να σταθεί σε μία μεγάλη ομάδα. Ο Αναστασίου έχασε τον έλεγχο και προσπαθεί να τον ανακτήσει. Οι κρίσεις είναι δεδομένες στις μεγάλες ομάδες. Αν δεν μπορεί ο ίδιος να σηκώσει το βάρος, θα πρέπει να το δεχτεί και να κοιτάξει το μέλλον της καριέρας του σε πιο… χαμηλά σκαλοπάτια.
4)Αστοχία αγωνιστικού προγραμματισμού
Τρεις χρονιές στον Παναθηναϊκό, τρία άσχημα ξεκινήματα και ιδιαίτερα στην Ευρώπη… Σε αυτό δεν μπορεί να αμφισβητήσει κανείς τους παράγοντες, διότι τα στοιχεία μιλούν από μόνα τους. Η ευρωπαϊκή ιστορία του Παναθηναϊκού επί των ημερών Αναστασίου, έχει γράψει μόνο… αποκλεισμούς! Ο κόουτς προφανώς δουλεύει την ομάδα του για να έχει διάρκεια. Όταν όμως διακυβεύεται το οικονομικό παρόν και μέλλον του συλλόγου, καθιστώντας την πρόκριση στους ομίλους ακόμη και του Europa League ως προϋπόθεση επιβίωσης, οφείλεις να το… πάρεις αλλιώς και να προσαρμόσεις τα πλάνα σου. Ο Αναστασίου είτε δεν… μπήκε στον κόπο, είτε προσπάθησε, αλλά απέτυχε.
5)Έλλειψη εμπειρίας από ευρωπαϊκά παιχνίδια
Στα υψηλά κλιμάκια καταλογίζουν στον Αναστασίου έλλειψη εμπειρίας σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Όντως, ένας νέος τεχνικός, ακόμη και αν προέρχεται ως ποδοσφαιριστής και ως βοηθός από ξένα πρωταθλήματα, έχει σίγουρα κενά. Σε αυτό, όμως, δεν ευθύνεται ο ίδιος. Κανείς δεν γεννήθηκε… Αϊνστάιν! Ούτε ο ίδιος ο Γερμανός επιστήμονας. Στην πορεία και με πολλή δουλειά έγινε ο σπουδαιότερος της σύγχρονης εποχής. Αν στον Παναθηναϊκό ήθελαν κόουτς με εμπειρία στην Ευρώπη, υπήρχαν λύσεις, αλλά έπρεπε να τα… σκάσουν χοντρά! Εκείνοι επέλεξαν τον Αναστασίου και όφειλαν να γνωρίζουν ότι ένας νέος κόουτς δεν διαθέτει εμπειρία.