Ο Πλιάτσικας μιλάει για την εμπειρία της Ουκρανίας

Η μεταγραφή του στη Σλόβαν Μπρατισλάβας προκάλεσε εντύπωση, ωστόσο η εμπειρία του από το ουκρανικό ποδόσφαιρο και την κατάσταση που επικρατεί γενικότερα στη χώρα το τελευταίο διάστημα, έχουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον.

Ο Βασίλης Πλιάτσικας μίλησε στον ΣΠΟΡ FM για το πέρασμά του από την Ουκρανία, λέγοντας:

«Είχα προτάσεις, αλλά προτίμησα να γυρίσω στη Μέταλουργκ, που τη γνώριζα. Η ομάδα είχε μετακομίσει από το Ντόνετσκ γιατί η κατάσταση είχε δυσκολέψει δραματικά. Έβλεπα όπλα, στρατιώτες να μας σταματούν για αιφνίδιους ελέγχους και άλλες τέτοιες δύσκολες καταστάσεις. Ήμουν αρκετά τυχερός για να φύγω μια βδομάδα πριν γκρεμιστεί το αεροδρόμιο. Ήταν μια εμπειρία ζωής. Η ομάδα μπήκε σε καθεστώς πτώχευσης και άλλαξε ονομασία. Ο πρόεδρος πήρε μια ομάδα από τη β’ κατηγορία και μετέφερε σε αυτή παίκτες από την προηγούμενη.

Το θέμα είναι πως είμαι πλέον υγιής. Έχω ζήσει πολλές εμπειρίες. Ίσως δεν είχα την εξέλιξη που περίμενα από μικρή ηλικία, αλλά δόξα τω Θεώ είμαστε καλά. Όταν ξεκινάς μια καριέρα σκέφτεσαι μόνο το πώς θα παίξεις σε μεγάλες ομάδες και θα πάρεις πολλά λεφτά. Εγώ το έζησα και αυτό, αλλά έμαθα επίσης ότι πρέπει να παλεύεις σε όποια δυσκολία και αν βρεθεί μπροστά σου.

Το ενδιαφέρον ήρθε πριν ένα μήνα. Μίλησα με τον προπονητή, τον κ. Βασιλείου και τον βοηθό του, τον Κουνενάκη και ήθελαν να δουν σε τι κατάσταση βρίσκομαι. Το τελευταίο μου παιχνίδι ήταν πέρυσι στις 30 Μαΐου και ήθελα να διαπιστώσουν την κατάστασή μου για να προχωρήσει η μεταγραφή. Με είχαν βοηθήσει πολύ οι 2-3 μήνες που έκανα προπόνηση με τον Πανιώνιο και με την ευκαιρία θέλω να ευχαριστήσω την οικογένεια του Πανιωνίου που με βοήθησε πάρα πολύ. Από τον κ. Ζαμάνη, μέχρι τους Ουζουνίδη-Κόλα και όλο το τεχνικό επιτελείο. Εννοείται ότι έβλεπα τα παιχνίδια της ομάδας. Είναι εξαιρετική και οφείλεται στο πολύ καλό κλίμα που υπάρχει στα αποδυτήρια και στα καλά παιδιά που υπάρχουν εκεί. Νομίζω ότι αυτή είναι η συνταγή της επιτυχίας.

Νομίζω ότι η μεγάλη μου χαμένη ευκαιρία ήταν η τελευταία μου χρονιά στη Σάλκε το 2012. Γύρισα από το Ντούισμπουργκ μετά από μια γεμάτη σεζόν που είχα κάνει έπειτα από τον τραυματισμό μου. Μου είπαν να λύσω το συμβόλαιό μου, αλλά εγώ είπα να μείνω και να βοηθήσω όσο μπορώ, παρόλο που υπήρχε ενδιαφέρον από ομάδες. Έπειτα με ανάγκασαν να προπονούμαι με τη δεύτερη ομάδα και να μην παίζω σε κανένα παιχνίδι. Ευτυχώς με βοήθησε ο προπονητής της β’ ομάδας, αλλά ήταν μια χαμένη σεζόν».