Ο «σκακιστής» και η θεά… Olga!
Πανέμορφη, έξυπνη, πνευματώδης, ζουμερή… και φανατική οπαδός του συζύγου της, Κριστιάν Νομπόα. Η Olga, το έτερον ήμισυ του ποδοσφαιριστή του ΠΑΟΚ, παραχώρησε μία απολαυστική συνέντευξη σε ρωσική ιστοσελίδα, μιλώντας κυρίως για τον σύντροφό της.
Αναλυτικά η συνέντευξη της καλλονής από τη Ρωσία:
Σε μία παλιά σου συνέντευξη είχες πει ότι δεν σε είχε εντυπωσιάσει ο Κριστιάν πολύ, αλλά με την συζήτηση άρχισε να σου προκαλεί ενδιαφέρον…
«Η αλήθεια είναι ότι δεν ήθελα να συναντήσω κάποιον εκείνο το απόγευμα. Οταν ήρθε ο Κριστιάν δεν τον πήρα στα σοβαρά. Ωστόσο πρέπει να είμαι ειλικρινής, είναι απολύτως ο τύπος μου. Μαυρισμένος, μεγάλα καστανά μάτια, σκούρα μαλλιά, γοητευτικό χαμόγελο, το σώμα του Απόλλωνα, πήρα τον καλύτερο άνδρα του Εκουαδόρ. Είναι όμορφος, έξυπνος και έχει πολύ ενδιαφέρον. Δεν ήθελα να του μιλήσω, αλλά αυτός δεν με άφηνε και με χάιδεψε. Ο Κριστιάν ήταν αποφασισμένος να κάνει αυτό που ένιωθε. Είναι πεισματάρης και ισχυρογνώμων και τελικά τα κατάφερε».
Αλλάζει εύκολα η διάθεση του Κριστιάν;
«Εξαρτάται από το αν παίζει ή όχι στην ομάδα του και την σχέση του με τους συμπαίκτες του και τους προπονητές του. Για παράδειγμα πρόσφατα στην Ντιναμό που δεν ήταν ξεκάθαρο αν θα μείνει ή όχι ήταν στεναχωρημένος. Προσπάθησα να τον στηρίξω, ωστόσο, για το συμβόλαιό του πήρε απόφαση και με βάση το μέλλον της οικογένειάς του. Εχουμε δύο παιδιά και ο σύζυγός μου λέει ότι δεν θα σταματήσει εκεί».
Πως τον είχες στηρίξει όταν πήρε μεταγραφή από την Ρουμπίν στην Ντιναμό;
«Του θύμιζα συνεχώς την Ρούμπιν. Που ήταν ένα μεγάλο σχολείο, μία τεράστια εμπειρία για εκείνον. Την πρώτη σεζόν ο Κριστιάν δεν έπαιζε. Ο Μπερντίεφ (σ.σ. προπονητής της Ρουμπίν) είναι ένας άνθρωπος με ανατολίτικη παράδοση και δεν είναι εύκολο να βρεις τρόπο συνεννόησης μαζί του. Αλλά στο τέλος καταλήξαμε να έχουμε πολύ καλές σχέσεις μαζί του. Ο Κριστιάν ανταποκρίθηκε στις προκλήσεις της Ρούμπιν, ήταν απαραίτητο να κάνει υπέρβαση του εαυτού του, να ξεχάσει για λίγο την υπερηφάνεια του και την φιλοδοξία του, να δουλέψει σκληρά για να πετύχει στην Ρούμπιν. Για έναν λεγεωνάριο αυτό ήταν πολύ δύσκολο και στα μάτια μου πέτυχε έναν άθλο».
Όταν ήρθε το διαζύγιο με την Ντιναμό πως και δεν έπεισες τον Κριστιάν να μείνετε στη Μόσχα αποδεχόμενος την πρόταση της ομάδας;
«Φυσικά και ήθελα να μείνω στην Ρωσία. Εδώ μεγαλώνουν τα παιδιά μας, οι συγγενείς μου ζουν εδώ, το εξωτερικό δεν ήταν το ζητούμενο για μένα, αλλά επέμενα. Είναι η επιλογή του, η δουλειά του και εκείνος ως αρχηγός της οικογένειας αποφασίζει που και πως θα ζούμε. Ωστόσο η κατάσταση που διαμορφώθηκε με την Ντιναμό παραμένει ακόμη ακατανόητη για μένα».
Δεν σου είπε ο άντρας σου λεπτομέρειες της διαπραγμάτευσης;
«Δεν θέλω να μιλήσω για αυτό και να προκαλέσω αντιδράσεις».
Μίλησέ μας για ένα περιστατικό όταν μετά από μία ήττα της Ντιναμό πήγατε σε ένα εμπορικό κέντρο και δεχθήκατε κριτική από τους οπαδούς…
«Ήταν Αύγουστος του ’12, στον τελευταίο μήνα της εγκυμοσύνης μου. Πήγαμε στο εμπορικό κέντρο εγώ ο σύζυγός μου και ο γιος μας, είχα πρόωρες συσπάσεις και έπρεπε να βιαστούμε. Όπως βαδίζαμε στο εμπορικό κέντρο παρατηρήσαμε έναν άνθρωπο ο οποίος κοίταζε με διαβολικό τρόπο τον άντρα μου. Νομίζω ότι τον είχα δει πολλές φορές στην κερκίδα. Δόξα τον Θεό έφυγε. Πως ήταν δυνατόν ένας άντρας να στέκεται επιθετικά μπροστά σε έναν άλλον άντρα με μία έγκυο γυναίκα και ένα μικρό παιδί. Την επόμενη μέρα έγραφε ο Τύπος ότι εγώ προέτρεψα τον Κριστιάν να βγούμε έξω για να ζήσουμε την νυχτερινή ζωή της Μόσχας. Απίστευτο, έγραφαν όλα αυτά για μία έγκυο γυναίκα».
Περίπου την ίδια περίοδο έγινε ένα περιστατικό όπου οπαδοί πήγαν στο αθλητικό κέντρο του Νόβογκορσκ και επιτέθηκαν στην ομάδα με όπλα paintball…
«Έγινε το περιστατικό μετά την γέννηση του δεύτερου γιου μας, του Λούκας. Μίλησα με έναν ρεπόρτερ της Ντιναμό και μου είπε ότι είχε γίνει επίθεση στο αθλητικό κέντρο. Ανησυχούσα γιατί εκείνη την ώρα ερχόταν εκείνη την ώρα με πτήση ο Κριστιάν. Τον έσωσε, όμως, ένας Άγγελος, γιατί καθυστέρησε η πτήση και έχασε την προπόνηση. Η αλήθεια είναι ότι φοβούμουν μετά γιατί οπαδοί είχαν τα τηλέφωνα των παικτών, ξέρουν τις πινακίδες των αυτοκινήτων τους».
Θύμισέ μας την πρώτη φορά που πήγες στο σπίτι του Κριστιάν…
«Την πρώτη φορά που πήγα στο Εκουαδόρ ήταν το 2008 όταν η Ρουμπίν ήταν πρωταθλήτρια Ρωσίας. Ο Κριστιάν με είχε προειδοποιήσει ότι στο αεροδρόμιο θα υπάρχει ένα πλήθος φωτογράφων και δημοσιογράφων, αλλά τότε δεν μπορούσα να συνειδητοποιήσω πόσο διάσημος ήταν στην πατρίδα του. Εγώ νόμιζα ότι θα ήταν εκεί απλά κάποιοι ερασιτέχνες καμεραμάν και μερικοί οπαδοί. Αλλά στο Εκουαδόρ οι άνθρωποι ζουν για το ποδόσφαιρο και παρακολουθούν τις ζωές των ηρώων τους».
Στον γάμο ήταν παρόντες δημοσιογράφοι;
«Φυσικά, είχε πολλούς δημοσιογράφους, με ρώτησαν πως αισθανόμουν που παντρεύτηκα τον Κριστιάν Νομπόα και απάντησα ότι πήρα τον καλύτερο άνδρα του Εκουαδόρ. Είναι όμορφος και έξυπνος, κάποτε ένας σχολιαστής είπε ότι έχει μυαλό σκακιστή. Και αυτό είναι αλήθεια. Χτυπάω ξύλο να μην τον ματιάσω».
Πως εξηγείς αυτό που λες ότι έχει σκακιστικό μυαλό;
«Ο Κριστιάν πάντα σκέφτεται μερικές κινήσεις μπροστά. Γνωρίζει τα πάντα όταν κάνει κάτι και μπορεί να φανταστεί πως θα είναι το τελικό αποτέλεσμα. Πάντως δεν αγαπάει πολύ το διάβασμα, αν και ήταν πολύ καλός στο σχολείο και είχε την δυνατότητα να γίνει προγραμματιστής υπολογιστών. Έχει μοναδικό μαθηματικό μυαλό και αν δεν γινόταν ποδοσφαιριστής θα μπορούσε να γίνει αρχιτέκτονας».
Το μυαλό του ήταν δηλαδή που σας τράβηξε;
«Εγώ δεν ενδιαφερόμουν ποτέ για συνομήλικους, ο Κριστιάν είναι μόνο 1,5 χρόνο μεγαλύτερος. Αλλά όταν άρχισα να μιλάω μαζί του με εντυπωσίασε το μυαλό του και δεν μπορώ να αντισταθώ».
Πως ξεπεράσατε το εμπόδιο της γλώσσας;
«Στην αρχή παίζαμε παντομίμα. Αλλά στην πορεία ο Κριστιάν κυριάρχησε με την λάτιν γλώσσα του. Η προφορά είναι εύκολη, απαλή, μπορούσα να καταλάβω, αλλά δεν έχω γράψει ποτέ».
Πως έγινε η πρόταση γάμου;
«Ήρθε σπίτι μετά από μία προπόνηση και μου έφερε ένα μαξιλάρι από μάρκα που μ’ αρέσει. Εγώ έκανα το τραπέζι και αυτός πήγε στο μπάνιο. Επέστρεψε κρατώντας το μαξιλάρι και ένα δαχτυλίδι. Έσκυψε στο γόνατο και μου ζήτησε να τον παντρευτώ σε μισά ρώσικα και μισά αγγλικά».
Το δαχτυλίδι είχε διαμάντια;
«Όχι έχω την εντύπωση ότι σταμάτησε στο πρώτο μαγαζί που βρήκε μετά την προπόνηση για να προλάβει να μου κάνει την πρόταση. Ευτυχώς δεν έκοψε την ετικέτα πάνω από το δαχτυλίδι και πήγαμε μετά στο μαγαζί που είχε μεγάλη ποικιλία. Στον γάμο τα ετοίμασε όλα εκείνος. Είναι ασυνήθιστο αυτό, γιατί τις περισσότερες φορές αυτά τα κάνει η γυναίκα».
Μία ιδιαίτερη στιγμή που του προσφέρατε…
«Είχε έρθει η μητέρα του από το Εκουαδόρ και συνεννοήθηκα μαζί της να εμφανιστεί σε μία γιορτή της Ντιναμό. Πήγα εκεί, ο Κριστιάν είχε δεμένα τα μάτια του και όταν τα άνοιξε ήταν πολύ ευχάριστη η έκπληξή του».
Τι σε ικανοποιεί περισσότερο από τον Κριστιάν;
«Το πρωινό στο κρεβάτι. Στην αρχή μου δημιούργησε έκπληξη όταν μου είπε ότι δεν τρώει πρωινό, καθώς για εμάς στην Ρωσία είναι το πιο βασικό γεύμα. Αλλά στην πορεία ανακάλυψα ότι είναι φοβερός μάγειρας. Ωστόσο μια φορά μου ζήτησε τηγανίτες, εγώ του είπα ότι ήταν το μοναδικό πράγμα που δεν μπορούσα να κάνω και μου απάντησε «κανένα πρόβλημα αγάπη μου». Εκανε αυτός τις τηγανίτες και ήταν τόσο γευστικές που ντράπηκα. Ο άντρας μου κάνει ακόμη τραγανά τσιπς από διάφορες ποικιλίες μπανάνας μαζί με λαχανικά, πατάτες και τυρί».
Μας μίλησες για έναν προσωρινό χωρισμό, τι ακριβώς είχε συμβεί;
«Ήταν τον Μάιο του ΄08, ο Κριστιάν δεν έπαιζε, ήθελε να γυρίσει στην πατρίδα του να παίξει και αποφάσισα και εγώ να πάμε στο Εκουαδόρ. Του είπα δεν χρειάζεσαι την Ρούμπιν, αλλά στην συνέχεια μου είπε γυρνάω πίσω στην Ρωσία. Προφανώς άλλαξαν και κάποιοι όροι του συμβολαίου».
Τι έγραφε η φωτογραφία που έδωσες στον Κριστιάν πριν φύγει;
«Του είπα ότι μ’ αρέσει πολύ, αλλά είναι λογικό να μην του αρέσει πλέον η Ρωσία. Πλάκα είχε πως ήταν γραμμένο το μήνυμα, στα ρώσικα με λατινικούς χαρακτήρες και δεν μπορούσε να το καταλάβει».
Τώρα είστε στην Ελλάδα μαζί με τα παιδιά σας. Τι άλλες επιλογές είχατε;
«Θα μπορούσαμε να πάμε στη Σαουδική Αραβία, να μείνουμε στην Ντιναμό αν αποδεχόμασταν την προσφορά της ή να γυρίσουμε στο Εκουαδόρ στην ομάδα της ιδιαίτερης πατρίδας του».
Ο Κριστιάν σε συμβουλεύτηκε για την απόφασή του;
«Όχι, μίλησε με τον πατέρα του. Ήξερε ότι ήθελα να μείνω στην Ρωσία. Μέχρι τώρα δεν είχα πάει στην Ελλάδα. Την επισκέφτηκα στα γενέθλιά μου και μόλις φτάσαμε πήγαμε κατευθείαν σε ματς του ΠΑΟΚ. Ήταν το πρώτο παιχνίδι που έπαιζε ο άντρας μου και προσευχόμουν να αρέσει στον κόουτς και να έχει καλή σχέση με τους συμπαίκτες του».
«Όταν πήγε στην Ντιναμό φαινόταν βέβαιο ότι θα αποκτήσει ρωσική υπηκοότητα. Αλλά με την πάροδο του χρόνου αυτό ατόνησε. Τώρα μας ενδιαφέρει μόνο πως θα είναι ευτυχισμένος στην Ελλάδα».