Πάλι τα ίδια από την μπασκετική ΑΕΚ!
Τρίτος χρόνος στη σειρά που ΑΕΚ στο μπάσκετ ξεκινά με εντυπωσιακά αποτελέσματα και μεγάλη φόρα. Αυτή τη φορά το δείγμα των επίσημων αγώνων είναι μικρό, αλλά μαζί με τα φιλικά (όπου τα «έβγαλε» αήττητη νικώντας μέχρι και ΤΣΣΚΑ Μόσχας, Ούνικς Καζάν) είναι αρκετό για να βγουν συμπεράσματα.
Είναι ξεκάθαρο πως πλέον η ΑΕΚ είναι μία κατηγορία από μόνη της. Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός ανήκουν στο ρετιρέ και ακολουθεί η «Βασίλισσα» στον αμέσως χαμηλότερο όροφο. Έχει καλέσει, όμως, τον ανελκυστήρα για να ανέβει…
Πρόπερσι η ΑΕΚ είχε θετική παρουσία και τερμάτισε τρίτη, πέρσι κατάφερε να νικήσει τον πρωταθλητή Παναθηναϊκό στα Play Off και να κάνει μία αξιοπρεπή ευρωπαϊκή πορεία, τερματίζοντας πάλι τρίτη. Φέτος;
Είναι πλέον αρκετή η τρίτη θέση ή υπάρχει κάτι στον ορίζοντα πιο σπουδαίο; Προφανώς αν η ΑΕΚ πάρει το Κύπελλο ή φτάσει στο Final-4 του Champions League, θα έχει κερδίσει πόντους προόδου από τις άλλες διοργανώσεις, αλλά κακά τα ψέματα, εκεί που θα αποδείξει τη δυναμική της είναι στο ελληνικό πρωτάθλημα. Μπορεί να σπάσει το δίπολο; Για να δούμε.
Καθαρά αγωνιστικά, η Ένωση φέτος δεν έχει μπλέξει με πολλές αλλαγές ξένων και φάνηκε στην προετοιμασία να γίνεται πιο οργανωμένη δουλειά. Επιπλέον, έχει ξεκινήσει με τρομερά δείγματα γραφής. Μαυροειδής και Ελονού βρίσκονται πραγματικά σε απίστευτη κατάσταση, ενώ υπάρχει και ο πιτσιρικάς Τσαλμπούρης, ένα σπάνιο ταλέντο που όχι μόνο μπορεί να βοηθήσει στη θέση «5» με τα 218 εκατοστά του, αλλά να παίξει και στο «4» και να εκνευρίσει κάθε αντίπαλη άμυνα με την παράδοξη ευστοχία του από το τρίποντο!
Στον άσο ο Γκριν είναι σοβαρός, ικανός και δημιουργικός κι έχει για βοήθειες τον έμπειρο Ξανθόπουλο και τον άπειρο, αλλά σούπερ ταλαντούχο Μωραΐτη, που στην πρεμιέρα έδειξε ότι το χέρι του δεν αστειεύεται. Στις υπόλοιπες θέσεις πραγματικός συνωστισμός. Χάρις και Μπάρλοου έτοιμοι να βομβαρδίσουν τα αντίπαλα καλάθια, Σάκοτα, Τζέιμς και Σι απρόβλεπτοι ως ρολίστες, αλλά και με προσωπικότητα για να πρωταγωνιστήσουν και φυσικά Λαρεντζάκης έτοιμος για λύσεις είτε στο «1», είτε στο «2». Φοβερή πληρότητα, φοβερή ισορροπία. Μένει να βγάλουν οι παίκτες προσωπικότητα όταν θα έρθουν τα παιχνίδια που θα «καίνε». Το καλό για τον Μανωλόπουλο; Ότι αυτά αργούν!