«Πατέρα, δεν πρόλαβα να σου πω σ’ αγαπώ»: Συγκινητική κατάθεση ψυχής στην «Α» από τον Άγγελο Διονυσίου
Συνέντευξη στη Σπυριδούλα Κάμπου-Ζαράγκα
Ο Άγγελος Διονυσίου έχει μπει στο στούντιο και μετά από μία μεγάλη απουσία ετοιμάζεται να κυκλοφορήσει τα νέα του τραγούδια, κάτι που άργησε να κάνει αφού είναι πολύ δύσκολος στο να επιλέξει, θέλοντας το άκουσμά τους να του κάνει το απόλυτο κλικ. Αν και θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους λαϊκούς τραγουδιστές, ο ίδιος απαρνείται τον τίτλο, δεν κρύβει ότι θέλει να δοκιμαστεί σε κάτι πιο έντεχνο, ενώ εξηγεί τους λόγους που δεν θεωρεί έντεχνες τραγουδίστριες την Ελεονώρα Ζουγανέλη και τη Νατάσα Μποφίλιου.
Μιλώντας αποκλειστικά στην «Α», ο τραγουδιστής αποκαλύπτει άγνωστες πτυχές της σχέσης του με τον πατέρα του Στράτο Διονυσίου, νιώθει την ανάγκη να του πει κάτι που δεν του είχε ομολογήσει μέχρι σήμερα, ενώ παραδέχεται ότι έχει κάνει λάθη ως πατέρας, ζητώντας συγγνώμη από τα παιδιά του. Παραμένοντας ερωτευμένος με την επί 17 χρόνια σύζυγό του Γεωργία, στάζει «μέλι» όταν αναφέρεται στη 10χρονη κόρη τους Ηλέκτρα, που όπως αποκαλύπτει κληρονόμησε τη φωνή των Διονυσίου!
Θα μπορούσες να ερμηνεύσεις κάτι πιο έντεχνο;
«Γιατί όχι; Δεν έχω πρόβλημα. Εγώ δεν είμαι καθαρόαιμος λαϊκός τραγουδιστής. Προτιμώ τις μπαλάντες. Για παράδειγμα, δεν έχω κάνει ποτέ σουξέ ένα ζεϊμπέκικο. Έχω μεγάλη μουσική γκάμα. Ακούω όλα τα είδη, από έντεχνο, σκυλάδικο, μοντέρνο, ροκ και ότι μπορείς να φανταστείς».
Είσαι από αυτούς που διαχωρίζουν το έντεχνο και το λαϊκό;
«Δεν θέλω να τα διαχωρίσω αυτά. Ένα τραγούδι είναι καλό, είτε είναι έντεχνο είτε λαϊκό είτε μοντέρνο. Το τραγούδι να είναι καλό. Δεν έχεις ακούσει έντεχνα που θέλεις να τα πετάξεις; Αν και κάποιοι θεωρούν τη Ζουγανέλη ως έντεχνη, εγώ δεν τη θεωρώ έντεχνη αλλά μία σύγχρονη πολύ καλή τραγουδίστρια. Όπως και τη Νατάσα Μποφίλιου. Επίσης την ακούω και μου αρέσει. Αυτά που τραγουδάνε δεν μπορείς να τα πεις έντεχνα. Είναι ερωτικά τραγούδια που τα ακούνε όλοι και παντού. Είτε είναι μουσικές σκηνές, είτε συναυλιακοί χώροι, είτε μεγάλες πίστες, δηλαδή μπουζούκια. Και ξέρεις τι με κάνει να χαίρομαι πραγματικά. Το ότι πολλά νέα παιδιά υποστηρίζουν καλά αυτό που κάνουν. Τις προάλλες είχα πάει στον Κωνσταντίνο Αργυρό και ο πιτσιρίκος ήταν απίστευτα καλός στην πίστα, τα έλεγε ωραία, είχε απήχηση στον κόσμο. Όπως πολύ καλά πέρασα και στον Γιώργο Σαμπάνη».
Γιατί απέχεις από τις μεγάλες νυχτερινές πίστες;
«Υπάρχουν κάποιες προτάσεις αλλά δεν “ψήνομαι” να τραγουδήσω κάπου μόνιμα σε αυτή την καλλιτεχνική φάση της ζωής μου. Για να κάνεις μία μόνιμη εμφάνιση σε κάποιο μαγαζί, πρέπει να έχεις και τις δυνατότητες να το κάνεις. Με την έννοια να έχεις καινούργια τραγούδια, να βρίσκεσαι δισκογραφικά στην επικαιρότητα. Οι μεγάλες πίστες αυτό χρειάζονται, και ο κάθε επιχειρηματίας κοιτάει την τσέπη του και όχι να σε αναστήσει. Αν είχα πέντε σουξέ, θα είχα άλλη ζήτηση. Ήταν δική μου όμως να επιλογή να μην τα έχω, να είμαι πιο low profile, και στην τελική πιο ξέγνοιαστος».
Τον τελευταίο καιρό έχετε ενώσει τις δυνάμεις σας με τον Στέλιο και «οργώνεται» Ελλάδα και εξωτερικό.
«Ναι, και περνάμε υπέροχα. Κάναμε πολλές συναυλίες όλο το καλοκαίρι και τώρα ετοιμαζόμαστε για περιοδεία στην Αμερική. Ζητάνε πολύ το αφιέρωμα που κάνουμε στον πατέρα μας τον Στράτο. Είναι συναυλίες που γουστάρουμε και εμείς να τις κάνουμε με τον αδερφό μου, και είναι μεγάλη μας τιμή να τραγουδάμε τον πατέρα μας».
Πότε ένιωσες τελευταία φορά έντονη την παρουσία του πατέρα σου μετά τον θάνατό του;
«Κοίτα να δεις. Καθημερινά δεν μου φεύγει από το μυαλό μου ο Στράτος, ποτέ. Τον έχω στο μυαλό μου συνέχεια. Όταν είμαι μόνος μου όμως, είτε στο αμάξι είτε στο σπίτι και ακούω τα τραγούδια του, είτε θα κλείσω το ραδιόφωνο είτε θα φύγω. Δεν ξέρω γιατί μου συμβαίνει αυτό όταν είμαι μόνος μου, δεν μπορώ να τον ακούσω. Όταν είμαι με παρέα δεν έχω πρόβλημα».
Μιλάς για τον πατέρα σου και από τον τόνο και τον κόμπο στη φωνή σου διακρίνω ότι έχεις βουρκώσει.
«Ο πόνος από τον θάνατό του είναι μεγάλος ακόμα, δεν το συζητώ. Όταν κάνουμε συναυλίες με τον Στέλιο και λέμε στον κόσμο λίγα πράγματα για τον πατέρα μας, αποφεύγω να μιλήσω γιατί μου έρχονται δάκρυα στα μάτια και ένας κόμπος στον λαιμό. Εγώ τον έζησα διαφορετικά τον Στράτο, γιατί ο Στέλιος ήταν πιτσιρίκος όταν έφυγε. Εγώ με τον πατέρα είχα άλλη σχέση. Τραγουδούσαμε μαζί, κάναμε πρόβες, γράφαμε τραγούδια και όταν ήρθε η στιγμή να εμφανιστούμε για πρώτη φορά στην ίδια πίστα στο Φαντασία, έφυγε μερικούς μήνες πριν. Θα ήθελα πολύ να είχα συναντηθεί έστω για μία μέρα στην πίστα μαζί του, και ξέρω ότι το ήθελε και αυτός γιατί μου έλεγε ότι ήμουν έτοιμος τραγουδιστής για να αντεπεξέλθω στις υποχρεώσεις μου δίπλα στον μεγάλο Στράτο. Αυτό μου έμεινε απωθημένο».
Αν μπορούσες να γυρίσεις τον χρόνο πίσω, τι θα ήθελες να πεις στον Στράτο που δεν είχες προλάβει να το κάνεις;
«Ενώ είχαμε μία πάρα πολύ καλή σχέση, πάντα ήμουν κουμπωμένος μαζί του. Τον ντρεπόμουν, τον φοβόμουνα λίγο, δεν του μίλησα ποτέ στον ενικό, δεν κάπνιζα μπροστά του, έβαζα τη μητέρα να του ζητάει χρήματα, και όλα αυτά λόγω σεβασμού. Ποτέ του ο Στράτος δεν μας έβρισε ή δεν μας χτύπησε, απλά εγώ τον σεβόμουν υπερβολικά. Ήξερε ότι τον αγαπούσα πολύ, τι και αν δεν του το είπα ποτέ. Μακάρι να κατέβαινε τώρα να του πω “Σε αγαπάω πιο πολύ από τη ζωή μου”».
Εσύ έχεις υπάρξει καλός πατέρας απέναντι στα τρία παιδιά σου ή έχεις κάνει λάθη;
«Σίγουρα έχω κάνει λάθη, δεν το συζητώ. Δεν νομίζω ότι υπάρχει γονιός που είναι τέλειος. Στη δική μου περίπτωση, με τα δύο μεγάλα μου πλέον παιδιά έκανα λάθη, διότι όταν παντρεύτηκα ήμουν πολύ μικρός, ξεκινούσα την καριέρα μου, χώρισα μικρός. Τότε δεν μπορούσα να τα καταλάβω αυτά τα λάθη γιατί ήταν άλλες οι καταστάσεις. Δεν τα έζησα πάρα πολύ τα δύο μου παιδιά, και για αυτό όταν γεννήθηκε η Ηλέκτρα, που είναι δέκα χρονών σήμερα, προσπάθησα να είμαι συνεχώς δίπλα της, να τη ζω, να είμαι πιο δεμένος μαζί της. Όχι πως με τα παιδιά μου έχουμε προβλήματα, αντιθέτως έχουμε μία τέλεια σχέση, αλλά όταν ήταν μικρά είχαν ανάγκη άλλα πράγματα από εμένα, που στην ηλικία που ήμουν τότε δεν μπορούσα να τα σκεφτώ όπως τα σκέφτομαι τώρα».
Έχεις ζητήσει συγγνώμη από τα παιδιά σου;
«Φυσικά και έχω ζητήσει. Έχουμε κάνει πολλές συζητήσεις όλα αυτά τα χρόνια και είμαστε φιλαράκια πια. Δεν έχουμε την τυπική σχέση μπαμπά-κόρης και μπαμπά-γιου. Είμαστε φίλοι».
Η 10χρονη κόρη σου Ηλέκτρα πέρα από όμορφη έχει κληρονομήσει και τη φωνή των Διονυσίου;
«Η αλήθεια είναι ότι είναι κουκλί. Ναι, την έχει κληρονομήσει και δείχνει ότι το γουστάρει το τραγούδι και όλο αυτό. Άλλωστε τα περισσότερα παιδιά αυτό θέλουν να γίνουν τη σήμερον ημέρα. Οι τηλεοράσεις προβάλλουν έναν λαμπερό τρόπο ζωής, και εγώ δεν την αφήνω να τα βλέπει όλα αυτά. Αλλά με την τεχνολογία που ανά πάσα ώρα και στιγμή μπορούν να μπουν στο ίντερνετ, που κρύβει πολλούς κινδύνους, θέλει μεγάλη προσοχή. Πάντως βλέπω ότι της αρέσει το τραγούδι».
Θα την εμποδίσεις να γίνει τραγουδίστρια;
«Όχι, δεν θα την εμποδίσω. Είμαι υπέρ της άποψης αυτό που έχουν τα παιδιά στο μυαλό τους να το πραγματοποιήσουν, φτάνει να πληρούνται οι σωστές προϋποθέσεις. Αφού σπουδάσει πρώτα, μετά μπορεί να πάρει τις τελικές της αποφάσεις. Αν το κάνει καλά και έχει τις δυνατότητες, δεν θα της φέρω καμία αντίρρηση. Όπως με άφησε και εμένα ο πατέρας μου να ακολουθήσω αυτό το επάγγελμα, γιατί να μην την αφήσω εγώ;»
Αν στα 19 της σου ανακοινώσει ότι θέλει να παντρευτεί όπως έκανες και εσύ, τι θα τη συμβουλεύσεις;
«Δεν ξέρω πώς θα το αντιμετωπίσω όλο αυτό. Εγώ ήμουν άντρας και ο πατέρας μου δεν μου χάλαγε χατίρι. Ήταν όμως διαφορετικά τα χρόνια εκείνα και οι καταστάσεις. Για την ώρα, της δίνω όλες τις πατρικές συμβουλές που πρέπει για την ηλικία της. Να είναι καλός άνθρωπος, να σέβεται τους συνανθρώπους της, να μη λέει ψέματα. Άμα μεγαλώσει, θα της πω άλλα πράγματα. Εδώ είναι 10 χρονών και μοιάζει για 13. Τη βλέπω τη δουλειά ότι θα έχουμε προβλήματα και θα τρέχω από πίσω της κρίνοντας από τώρα (γέλια)».
Ποιο είναι το ελιξίριο της νιότης σου;
«Έλα, ντε; Αυτό είναι που με ρωτάνε πολλοί. Ίσως φταίει το ότι είμαι από τη φύση μου αισιόδοξος, δεν κάνω καμία άγρια ζωή, κοιμάμαι καλά, προσέχω τη διατροφή μου. Αλλά τώρα βλέπω ότι μου φεύγουν τα μαλλιά και μάλλον θα πάω να βάλω. Δεν θέλω να δω τον εαυτό μου χωρίς μαλλιά».
Μπότοξ έχεις κάνει;
«Οι ρυτίδες είναι γοητεία. Γιατί να τIς πειράξω; Μακριά από μένα τα μπότοξ. Και μόνο που σκέφτομαι την ένεση στο πρόσωπό μου είναι το χειρότερό μου».
Την ηλικία σου τη λες;
«Τώρα να σου πω ότι είμαι δέκα χρόνια νεότερος, αφού υπάρχει το ίντερνετ που τα γράφει όλα…»
Μάλλον κρύβεις καλά την ηλικία σου γιατί πρέπει να είσαι ο μόνος που εμφανίζεται στη Google.
«Ε, τότε να σου απαντήσω. Είμαι μεταξύ της δεκαετίας των 50 (γέλια)».
Ερωτευμένος είσαι;
«Είμαι με τη γυναίκα μου. Αλλά μετά από 17 χρόνια σχέσης δεν το λες ακριβώς έρωτα, είναι κάτι πιο δυνατό. Η Γεωργία είναι πλέον το ήμισυ του εαυτού μου. Με σέβεται, τη σέβομαι, έχουμε το παιδάκι μας. Είναι βράχος δίπλα μου, κατανοεί τη δουλειά μου, και δεν θα τη παντρευόμουν αν δεν τα είχα δει όλα αυτά. Είμαι δύσκολος άνθρωπος να ξέρεις και δεν δεσμεύομαι εύκολα. Έχω κάνει τρεις γάμους και δυο-τρεις δεσμούς».
«Αυτός είμαι εγώ…»
Αν γραφόταν ένα τραγούδι για τη ζωή σου, τι τίτλο θα ήθελες να έχει;
«Αυτός είμαι εγώ, όπως με βλέπετε και όπως δεν με βλέπετε. Προχτές που συναντήθηκα με μία παρέα που είχαμε μιλήσει τηλεφωνικά για δουλειά, το πρώτο που μου είπαν “Ρε συ Άγγελε, σε περίμενα πάρα πολύ σκληρό, βαρύ και απρόσιτο”. Αυτό το ακούω συνεχώς αλλά η αλήθεια είναι ότι είμαι πολύ διαφορετικός άνθρωπος. Ξέρω ότι έχω αυτό το λίγο αυστηρό ύφος, αλλά ίσως είναι η άμυνά μου γιατί δεν είμαι έτσι στην πραγματικότητα. Πίσω από αυτό το τείχος, άλλος είναι ο Άγγελος».
«Με αγχώνει ότι πρέπει να δουλεύω για πολλά χρόνια ακόμα»
Σε έχει «φλερτάρει» κάποιο κόμμα να ασχοληθείς με την πολιτική;
«Αρκετές φορές, αλλά ποτέ δεν θέλησα να ασχοληθώ με την πολιτική. Είμαι υπέρ της άποψης ότι αυτό που κάνεις να ξέρεις να το κάνεις καλά και να ασχολείσαι με όσα αγαπάς».
Ελπίζεις σε μία καλή σύνταξη;
«Αν ελπίζω εγώ; Το άλλο το ανέκδοτο με τον Τοτό το ξέρεις; Φυσικά και δεν ελπίζω σε σύνταξη. Ποια σύνταξη να πάρουμε, πότε, και από πού; Τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα και στη δουλειά μας και σε όλο τον κόσμο γενικότερα και στεναχωριέμαι που βλέπω φίλους μου που δεν μπορούν πλέον να αντεπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους. Δεν ξέρω πού θα πάει όλο αυτό».
Σε αγχώνει η σκέψη ότι χρειάζεται να δουλεύεις εφόρου για να ζεις αξιοπρεπώς;
«Φυσικά και με αγχώνει αυτή η σκέψη ότι πρέπει να δουλεύω για πολλά χρόνια ακόμα. Το καλό είναι ότι μου αρέσει αυτό που κάνω και έχω την ευλογία από τον Θεό να μπορώ να δουλεύω ακόμα. Είμαι ευλογημένος που έχω την υγεία μου και μπορώ να βγάζω πέντε φράγκα να ζήσω την οικογένειά μου. Έστω αυτά τα λίγα είναι για μένα πολλά, και είναι ευλογία Θεού».
Διαβάστε περισσότερα στην εφημερίδα “Η ΑΠΟΨΗ” που κυκλοφορεί το Σαββάτο.