Πιο γρήγορη επιθετικά, λιγότερο πιεστική αμυντικά!
Πρέπει να διαβάσει καλά το παιχνίδι της ομάδας του κόντρα στην Ξάνθη ο Τιμούρ Κετσπάγια για να μη βγουν λανθασμένα συμπεράσματα από το 4-1 που σίγουρα άφησε ικανοποιημένους τους φίλους της AEK στην κυριακάτική της πρεμιέρα.
Το ότι ο Τσιγκρίνσκι, ο Πατίτο και ο Αλμέιδα είναι παικταράδες το γνωρίζαμε και δεν πρέπει να κάνει σε κανέναν εντύπωση ότι ο σύλλογος για μία ακόμη χρονιά πέτυχε διάνα στις μετεγγραφές. Από το 2013 κι έπειτα έρχονται παιδιά που «πιάνουν» στην ομάδα, από τον Μάνταλο και τον Ανέστη, τον Βάργκας και τον Μπαρμπόσα, μέχρι τον Σιμόες και τον Γιόχανσον, οπότε αυτό δεν θα πρέπει να προκαλεί θαυμασμό. Ωστόσο, υπάρχει ένα στοιχείο που παραξένεψε και αυτό θα πρέπει και να μελετηθεί και να ρυθμιστεί για να μην αντιμετωπίσει η Ένωση προβλήματα στη συνέχεια.
Ο Αλμέιδα δεν μαρκάρει καθόλου, και οι Πατίτο, Μπακασέτας είχαν μάλλον περισσότερο το νου τους στη δημιουργία και καλά έκαναν. Αυτή η τακτική φιλοσοφία έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την περσινή ΑΕΚ που ο Αραβίδης ήταν σβούρα και κατέστρεφε την ανάπτυξη του αντιπάλου από τις πρώτες πάσες, ενώ Βάργκας και Μπαρμπόσα μάρκαραν επίσης σαν σκυλιά, με αποτέλεσμα, μάλιστα, να δέχονται και πολλές κάρτες. Αυτό είχε ως συνέπεια οι Σιμόες και Γιόχανσον να έχουν συμμάχους στο παιχνίδι τους και να εμφανίζει η ΑΕΚ δείγματα ομάδας που δέχεται λίγες φάσεις!
Στο ματς της πρεμιέρας, η Ξάνθη έφτανε, όμως, με χαρακτηριστική άνεση στην περιοχή της ΑΕΚ και προφανώς έκανε και πολλές φάσεις. Φταίει εν μέρει που έλειπε και ο Σιμόες, αλλά ο κυριότερος λόγος ήταν η διαφορετική νοοτροπία που έδειξαν οι «κιτρινόμαυροι» και που μάλλον προκάλεσε έκπληξη αν σκεφτεί κανείς ότι ο Κετσπάγια ήρθε με την ταμπέλα του «αμυντικού προπονητή».
Επιθετικά, βέβαια, η ΑΕΚ ήταν μία σκάλα πιο πάνω απ’ ότι την περασμένη σεζόν. Σε αντίθεση με πέρσι τέτοια εποχή που ο Δέλλας ζητούσε υπομονή στο παιχνίδι, η Ένωση έψαχνε πιο γρήγορες επιθέσεις και πρέπει να αποδοθούν τα εύσημα στους παίκτες και στον προπονητή που κατάφεραν να βρουν τέτοιες συνεργασίες και να δείξουν χημεία τόσο νωρίς στη σεζόν, παίζοντας σαφώς γοργότερα από πέρσι!
Σε ατομικό επίπεδο, ο Πατίτο χάζεψε κόσμο με την απλότητα και την αποτελεσματικότητα των ενεργειών του, αλλά ήταν το ματς της πρεμιέρας και σίγουρα από εδώ και στο εξής οι αντίπαλοι προπονητές θα τον «διαβάσουν». Πάντως, πολλά ακραία μπακ στο ελληνικό ποδόσφαιρο δεν θα είναι σε θέση να τον αντιμετωπίσουν. Για τον Αλμέιδα δεν χρειάζεται να ειπωθούν πολλά, ενώ ο Τσιγκρίνσκι απέδειξε γιατί κάποτε κέρδισε μετεγγραφή στην Μπαρτσελόνα. Ο Πέτρος Μάνταλος, τέλος, πάλι ήρθε σαν κρυφό φορ για να σκοράρει με κεφαλιά και πρέπει να του πιστωθεί η ενέργειά του στο τέταρτο γκολ, το κόψιμο με αυτοθυσία που έκανε για να ξεκινήσει η φάση (καρμπόν με τον τρόπο που ενήργησε για να πετύχει το δεύτερο γκολ η Εθνική στο φιλικό με την Ολλανδία). Δεν έχει περάσει ούτε ένας χρόνος από τότε που επανήλθε από βαρύτατο τραυματισμό και αυτή η αυταπάρνηση δεν πρέπει να περνάει απαρατήρητη.