Πιο εύκολο το έργο με τις διαπραγματεύσεις

Μπορεί θεωρητικά να βρίσκεται υπό πίεση το Μαξίμου με τις πολλαπλές υποψηφιότητες στελεχών της ΝΔ σε Αθήνα, Κεντρική Μακεδονία, Στερεά Ελλάδα και σε αρκετούς άλλους δήμους της χώρας, όμως επί της ουσίας όλα αυτά βολεύουν την κυβέρνηση. Που την βολεύει; Ότι η πλειοψηφία της κοινής γνώμης βομβαρδίζεται με τις δημοτικές εκλογές, οπότε δημιουργείται ο κατάλληλος πολιτικός χρόνος για να προωθήσει το Μαξίμου τις διαπραγματεύσεις με την τρόικα και τους δανειστές, ώστε να κλείσουν τα ανοικτά θέματα.

Εξάλλου, όπως επαναλαμβάνει διαρκώς ο πρωθυπουργός στους συνομιλητές του, το πρωτεύων είναι να βγει η χώρα από την μέγγενη του δημοσίου, να στρίψει το καράβι της οικονομίας και φυσικά το ποιος θα εκλεγεί δήμαρχος, ή Περιφερειάρχης έχει δευτερεύουσα σημασία. Εξάλλου όπως έχουν δείξει τα προηγούμενα χρόνια η συνεργασία μεταξύ των αιρετών περιφερειαρχών τόσο με την τωρινή κυβέρνηση, όσο και με τις προηγούμενες ήταν σε γενικές γραμμές πολύ καλή. Μάλιστα όπως τονίζουν από το Μαξίμου από τη στιγμή που υπάρχουν ξεχωριστά 13 προγράμματα στο νέο ΕΣΠΑ είναι πλέον ευθύνη του κάθε περιφερειάρχη να βρει έσοδα.

Αυτό δεν σημαίνει, ότι στο Μαξίμου δεν θέλουν να κερδίσουν όχι μόνο στις Ευρωεκλογές, αλλά και τις αυτοδιοικητικές, όμως υπάρχουν προσδοκίες, ότι στις 100 ημέρες που μεσολαβούν μέχρι να ανοίξουν οι κάλπες θα αλλάξει το κλίμα. Επίσης εκτιμούν ότι οι νουθεσίες και οι πιέσεις θα πιάσουν τόπο και δεν θα αντέξουν μέχρι το τέλος στο αντάρτικο οι Νικήτας Κακλαμάνης και Απόστολος Τζιτζικώστας παρά τα όσα δηλώνουν αυτές τις ημέρες.

Θετικό αποτέλεσμα

O δρόμος προς τις αυτοδιοικητικές εκλογές κάθε άλλο παρά στρωμένος με ροδοπέταλα είναι για το κυβερνόν κόμμα. Υπάρχει, ωστόσο, η εκτίμηση – κατ’ άλλους, η ελπίδα – ότι το τελικό αποτέλεσμα θα είναι θετικό, κυρίως σε επίπεδο περιφερειών. Η ΝΔ, εκτιμούν οι ίδιες πηγές, θα κερδίσει περισσότερες περιφέρειες από τις πέντε που είχε το 2010, ενώ τουλάχιστον δύο περιφέρειες αναμένεται να διεκδικήσουν με καλές πιθανότητες στελέχη του ΠΑΣΟΚ. Ομιλούν για τον Αρναουτάκη στην Κρήτη και τον Γιαννακίδη στην Ανατ. Μακεδονία και Θράκη, ενδεχομένως δε και ο Απ. Κατσιφάρας στη Δυτ. Ελλάδα έχοντας ως αντίπαλο από πλευράς ΝΔ τον νυν Γραμματέα Επικοινωνίας και Ενημέρωσης Ανδρέα Κατσανιώτη.

Ως αποτέλεσμα, καταλήγουν οι ίδιες πηγές, ο χάρτης το βράδυ της 25ης Μαΐου σε καμία περίπτωση δεν θα «δείχνει» νίκη ΣΥΡΙΖΑ αλλά, αντιθέτως, θα καταδεικνύει την «αντοχή» της κυβέρνησης έναντι της «εφόδου» της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Σε αυτό συντείνουν και οι εσωκομματικές αντιδράσεις στον ΣΥΡΙΖΑ. Η ηγετική ομάδα της Κουμουνδούρου επιδιώκει τις συνεργασίες για να μεγαλώσει την πίττα των ψηφοφόρων. Όμως η εσωκομματική αντιπολίτευση, υπό τον Λαφαζάνη, φοβάται ότι το κόμμα θα ΠΑΣΟΚοποιηθεί και γι’ αυτό δεν πρόκειται να συμφωνήσουν με καμία διεύρυνση. Έτσι λοιπόν, λένε «όχι» στην υποψηφιότητα Βουδούρη, φωνάζοντας- έστω και αν επισήμως δεν το λένε- ότι θα πούνε «όχι» και σε όλες τις ανάλογες περιπτώσεις. Ενδεικτικό του κλίματος που επικρατεί στην αριστερή πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ, είναι το άρθρο του Αντώνη Νταβανέλλου στον ιστότοπο Iskra που απηχεί τις απόψεις Λαφαζάνη, υπό τον τίτλο «Το πολιτικό άνοιγμα, δημιουργεί πάντα πολιτικό ρεύμα;». Σε αυτό, ο Νταβανέλλος τονίζει: «Η στήριξη στις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ –όπως γίνεται με την υποψηφιότητα π.χ. του Γαβριήλ Σακελλαρίδη στην Αθήνα– αλλά και η «διεύρυνση» προς τα μαζικά τμήματα της κοινωνικής αντίστασης, αλλά και της «άλλης» πολιτικής Αριστεράς –όπως γίνεται με την υποψηφιότητα της Αγλαΐας Κυρίτση στο Β. Αιγαίο– είναι μια σαφής εναλλακτική λύση. Που, είτε το θέλουμε είτε όχι, είναι ασύμβατη με το σχέδιο «ένας, δύο, τρεις… πολλοί Βουδούρηδες».

Κι εκεί ποντάρει η κυβερνητική πλειοψηφία, ότι όλοι αυτοί που είναι πλέον αποκλεισμένοι από τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και οι ψηφοφόροι που τους ακολουθούν θα υποχρεωθούν να γυρίσουν την πλάτη στον ΣΥΡΙΖΑ.

Μ.Κ.