Πλήρωσε τις διπλές υποχρεώσεις ο ΠΑΟΚ

Ο φετινός ΠΑΟΚ ξεκίνησε με μεγάλες προσδοκίες. Ήθελε να αποτινάξει το κακό περσινό τελείωμα, δημιουργώντας μία νέα ομάδα με φιλοδοξίες, αλλά και με αρκετή απειρία, αρχής γεννωμένης από τον προπονητικό ηγέτη. Ο Ιβάν Σαββίδης, όμως, τόλμησε αυτόν τον νεοτερισμό, ποντάροντας στη διοικητική και οικονομική υγεία την οποία εξασφαλίζει, στον Φρανκ Άρνεσεν, στους παίκτες από τις Ακαδημίες που τα τελευταία χρόνια σαρώνουν τους τίτλους και φυσικά στα νέα αποκτήματα για τα οποία δαπάνησε ένα σωρό λεφτά.

Αυτό το τόλμημα του ιδιοκτήτη του ΠΑΟΚ συνοδεύτηκε με την έλευση του Ιγκόρ Τούντορ και αρχικά άπαντες έμειναν με ανοιχτό το στόμα, βλέποντας έναν νέο προπονητή να μεταβάλλει με το καλημέρα τον περσινό Δικέφαλο, σε μία σοβαρή ομάδα, που έριχνε πεντάρες στην Ευρώπη και ξεπερνούσε τις δυσκολίες ακόμη και σε ματς που έμενε με δέκα παίκτες από το δεύτερο λεπτό. «Πως τους έμαθε τόσο γρήγορα το 3-5-2;», αναρωτιόντουσαν οι ειδικοί του ποδοσφαίρου;

Και μετά ξεκίνησε το πρωτάθλημα…

Τα προβλήματα του φετινού ΠΑΟΚ ξεκίνησαν όταν άρχισε το πρωτάθλημα. Ο ΠΑΟΚ της Ευρώπης που λειτουργούσε τέλεια, διότι ο Τούντορ είχε εμφυσήσει στους παίκτες του μία συγκεκριμένη τακτική, έπρεπε να παίζει το ίδιο αποτελεσματικά και στο πρωτάθλημα. Τότε διαπιστώθηκε ότι το 3-5-2 του δίνει μία άκαρπη πρωτοβουλία των κινήσεων, χωρίς αποτελέσματα. Στην Ελλάδα ο ΠΑΟΚ είναι μεγάλο όνομα και ο αντίπαλος συνήθως προσέχει να μη χάσει. Στην Ευρώπη ο ΠΑΟΚ είναι απλά μία ελληνική ομάδα και όλοι οι αντίπαλοι πιστεύουν ότι μπορούν να του κάνουν ζημιά. Ο Ιγκόρ Τούντορ έπρεπε να σκαρφιστεί κάτι καινούριο, αλλά ήταν πολύ άπειρος για κάτι τέτοιο.

Καθρέπτης της ομάδας τα συνεχόμενα ματς με Μπορούσια και Ολυμπιακό

Ο καιρός περνούσε, ο ΠΑΟΚ δεν έχανε στην Ευρώπη, αλλά δεν νίκαγε στην Ελλάδα και κλήθηκε μέσα σε ένα τετραήμερο να παίξει τη μισή χρονιά. Έπρεπε να υποδεχθεί την Μπορούσια και τον Ολυμπιακό και όφειλε να κάνει δύο πράγματα. Να παίξει στα ίσια την Ντόρτμουντ και να νικήσει τον Ολυμπιακό για να μείνει στο κόλπο του πρωταθλήματος. Και τι κατάφερε; Το θεωρητικά πιο δύσκολο. Να παίξει στα ίσια την Ντόρτμουντ και παραλίγο να τη νικήσει, αν δεν έκανε ένα ολέθριο λάθος ο τερματοφύλακάς του και να χάσει με κατεβασμένα τα χέρια από τους «ερυθρόλευκους». Ήταν ένα σημάδι πως δεν μπορεί να χειριστεί και τις δύο καταστάσεις, διότι απλά δεν έχει την εμπειρία. Τις ικανότητες τις είχε και τις έχει, αλλά την εμπειρία στο τερέν και στον πάγκο όχι. Προφανώς και συνυπολογίζουμε την κούραση στον αγώνα με τον Ολυμπιακό.

Ο κόσμος καταλαβαίνει…

Και πως αντέδρασε ο απαιτητικός κόσμος του ΠΑΟΚ στο 0-2 του Ολυμπιακού μέσα σε 30 λεπτά; Σαν να πήγαινε στην εκκλησία! Αν αυτό δεν είναι δείγμα κατανόησης, ποιο είναι; Οι φανατικοί φίλοι του ΠΑΟΚ χειροκρότησαν και έφυγαν από τη Τούμπα, διότι ήξεραν πως δεν έχουν ποιον να βρίσουν! Τη διοίκηση; Όχι βέβαια, ο Σαββίδης κάνει τον ΠΑΟΚ μεγάλο. Τους παίκτες; Αν είναι δυνατόν, τα περισσότερα παιδιά προέρχονται από τις ακαδημίες, δεν υπάρχει πια και Σαλπιγγίδης, ενώ ο Τζιόλης δεν δίνει δικαιώματα με τις εμφανίσεις του. Τον προπονητή; Όχι, διότι ο Τούντορ είναι νέος και άβγαλτος, ειλικρινής στις συνεντεύξεις τύπου και δίκαιος στις επιλογές του!

Ο κόσμος έδειξε και δείχνει κατανόηση επειδή βλέπει πως κάτι καινούριο χτίζεται στην Τούμπα και αγωνιστικά και διοικητικά. Βλέπει ότι ο Πέλκας, ο Μυστακίδης, ο Αθανασιάδης, ο Γλύκος, ο Κίτσιου έρχονται από τα σπλάχνα του ΠΑΟΚ και παρατηρεί ότι οι Ακαδημίες συνεχίζουν τις επιτυχίες. Προφανώς, ο κόσμος του Δικεφάλου έχει αναπτύξει ένα πρωτόγνωρο αίσθημα υπομονής και μπράβο του.

Συμπεράσματα και οφέλη από το «διπλό» στο Ντόρτμουντ

Και ερχόμαστε στον «θρίαμβο γοήτρου» της Γερμανίας. Ένας θρίαμβος που ήρθε με επτά Έλληνες παίκτες στην ενδεκάδα! Πραγματικά εντυπωσιακό. Όπως εντυπωσιακή ήταν και η προσήλωση που έδειξαν τα παιδιά στις οδηγίες το Τούντορ λες και έπαιζα για την πρόκριση. Όπως εντυπωσιακό ήταν το πώς λειτούργησε και πάλι σωστά αυτό το περιβόητο 3-5-2 του Κροάτη προπονητή, το οποίο του φώναζαν οι ειδικοί-δημοσιογράφοι να εγκαταλείψει προ εβδομάδων! Ποτέ άλλοτε ελληνική ομάδα σε τόσο αδιάφορο όσο και δύσκολο εκτός έδρας παιχνίδι έδειξε τέτοιο πρόσωπο!

Η νίκη αυτή δίνει ώθηση και πίστη για τη διεκδίκηση της δεύτερης θέσης και είναι κάτι παραπάνω από νίκη γοήτρου. Και είναι και δικαίωση για τον Ιβάν Σαββίδη που δεν ακούει τις σειρήνες και κρατάει τον Τούντορ, λειτουργώντας ευρωπαϊκά και όχι ελληνικά.  Βέβαια, είναι και ένα δείγμα του τι θα μπορούσε να κάνει ο ΠΑΟΚ αν δεν έμπλεκε τις δύο υποχρεώσεις και δεν έβαζε ψηλά τον πήχη στο πρωτάθλημα. Αλλά αυτό είναι θέμα εμπειρίας παικτών και Τούντορ και διαχείρισης έμψυχου υλικού (ροτέισον κτλ). Στην πορεία θα μπολιαστεί με εμπειρία αυτή η φουρνιά ποδοσφαιριστών και νομοτελειακά ο ΠΑΟΚ θα διεκδικεί πρωταθλήματα παράλληλα με ευρωπαϊκές διακρίσεις. Απλά θέλει υπομονή. Την οποία σήμερα που μιλάμε, τόσο η διοίκηση όσο και ο κόσμος, πέραν από κάθε προσδοκία, έχουν σε μεγάλο βαθμό.