Πολιτικός κρατούμενος ή ληστής τραπεζών;
Μια απεργία πείνας ενός αυτοπροσδιοριζόμενου πολιτικού κρατούμενου έχει αναδειχθεί ως θέμα των ημερών ίσως λαμβάνοντας μεγαλύτερη διάσταση από αυτή που του αρμόζει. Ένας νέος, ο Νίκος Ρωμανός, γόνος αστικής οικογενείας πρωταγωνιστεί σε αυτή. Ο κολλητός του Αλέξη Γρηγορόπουλου, ο οποίος το 2008 έπεσε από πυρά αστυνομικού, στα 16 του χρόνια, και αφότου μετέφερε το φέρετρο του κολλητού του, επέλεξε –εξαιτίας όπως φαίνεται του μοιραίου συμβάντος– να «βγει» στο αντάρτικο πόλεως επηρεασμένος από μέλη του αντιεξουσιαστικού χώρου.
Την 1η Φεβρουαρίου του 2013 ο Νίκος Ρωμανός συνελήφθη, μαζί με άλλα νεαρά παιδιά, για τη διπλή ληστεία στο Βελβεντό Κοζάνης. Κατηγορήθηκε και για τρομοκρατία, αλλά οι αρχές δεν κατάφεραν να τον «δέσουν» με τη «Συνωμοσία των Πυρήνων της Φωτιάς» και καταδικάστηκε ως ποινικός κατηγορούμενος. Ο ίδιος όμως επιμένει ότι είναι πολιτικός κρατούμενος ακυρώνοντας επί της ουσίας την απόφαση του δικαστηρίου.
Στη συνέχεια ήρθε η συμμετοχή του Ρωμανού στις εξετάσεις, η επιτυχία με την εισαγωγή του στα ΤΕΙ Αθηνών και η απεργία πείνας. Ο ίδιος δεν φέρεται να πληροί, σύμφωνα με τη Δικαιοσύνη, τις προϋποθέσεις για να λαμβάνει εκπαιδευτική άδεια. Μια φορά την εβδομάδα και για τέσσερις ώρες θα πρέπει να παρακολουθεί τα εργαστήρια του τμήματος του τα οποία απαιτούν φυσική παρουσία. Η κυβέρνηση ως απάντηση μέσω του υπουργού Δικαιοσύνης, Χαράλαμπου Αθανασίου, καταθέτει τροπολογία (θα ψηφιστεί την ερχόμενη Τρίτη) η οποία δίνει στον έγκλειστο νεαρό τη δυνατότητα να σπουδάσει εξ αποστάσεως. Η Δικαιοσύνη δεν έχει πεισθεί πως αν του δοθεί άδεια θα επιστρέψει στη φυλακή ως οφείλει, και ότι δεν αποκλείεται να έχουμε μία επανάληψη του… prison break που παίχτηκε με τον φυγάδα πλέον Χριστόδουλο Ξηρό.
Ο Νίκος Ρωμανός υποστηρίζει πως η τροπολογία δεν τον καλύπτει. Παραβλέπει πως πρόκειται για μία μέθοδο με την οποία χιλιάδες Έλληνες σπουδάζουν (και) εξ αποστάσεως στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο. Ίσως ο νεαρός απεργός πείνας να διεκδικεί το παραθυράκι του νόμου για τους δικούς του λόγους. Άλλωστε τα κείμενα του Ν. Ρωμανού μέσα από τις φυλακές δείχνουν ότι ο φίλος του Γρηγορόπουλου εξακολουθεί να οραματίζεται έναν άλλο κόσμο, αμφισβητώντας έντονα το άδικο κράτος και τις δυνάμεις καταστολής. «Είμαστε αντάρτες πόλεων…» είχε πει ο ίδιος στην πρώτη μέρα της δίκης του. Σήμερα κατηγορεί το κράτος για τη φυσική του εξόντωση, μην απαρνούμενος όμως τα όποια προνόμια του παρέχει η μισητή σε αυτόν αστική δημοκρατία. Αυτοανακηρύχθηκε ήρωας ενός πολέμου χωρίς ουσία. «Αγώνας ως τη νίκη ή αγώνας ως το θάνατο» υποστηρίζει εξυμνώντας την αναρχία. Και τελικά πίσω από την πολιτική σπέκουλα που αναπτύχθηκε με αφορμή την απεργία πείνας που κάνει 21χρονος έγκλειστος, πλανάται ένα καίριο ερώτημα: Ο Νίκος Ρωμανός είναι ένας ληστής τραπεζών που μετανόησε για το λάθος τους και θέλει μέσω των σπουδών του να επανενταχθεί ομαλά στην κοινωνία ή είναι ένας πολιτικός κρατούμενος που θέλει να αποδράσει από τα δεσμά του για συνεχίσει το αντάρτικο πόλεων;