Πολύμνια Κοσσόρα: «Καίει ο ήλιος τα μεσάνυχτα;»
Μετά την επιτυχημένη διαδρομή του πρώτου βιβλίου της «Ανοξείδωτη Μνήμη», η Πολύμνια Κοσσόρα επιστρέφει με το «Καίει ο ήλιος τα μεσάνυχτα;» (εκδόσεις Ωκεανός). Ένα μυθιστόρημα που διαθέτει σασπένς και ανατροπές, πάθη, μισές αλήθειες με κόστος μεγαλύτερο και από το πιο μεγάλο ψέμα, διαφορετικές κουλτούρες και δρόμους παράλληλους που γυρεύουν σημείο σύγκλισης. Ήρωες που συμμερίζεσαι και εικόνες πλασμένες από λέξεις που ρέουν αβίαστα, από την Ελλάδα και την Νορβηγία που σε ταξιδεύουν. Εμείς συναντήσαμε την Πολύμνια Κοσσόρα και συζητήσαμε μαζί της τα πώς και τα γιατί αυτής της επιτυχημένης συγγραφικής προσπάθειάς της. Κι εκείνη, ευγενέστατη, μας μίλησε μέσα από την ψυχή της για τον ήλιο της έμπνευσής της.
Ιχνηλατώντας… με την Καίτη Νικολοπούλου
⇒ Κυρία Κοσσόρα, γιατί επιλέξατε την Νορβηγία ως τόπο που διαδραματίζεται ένα μεγάλο μέρος της ιστορίας;
«Από την στιγμή που ο μύθος μου θα είχε ως πόλο μια Βόρεια χώρα, η επιλογή υπήρξε για μένα σχεδόν αυτονόητη. Η Νορβηγία, και συγκεκριμένα το Όσλο, είναι ένας χαρακτηριστικός τόπος ανάδειξης της διαφορετικότητας της “βόρειας” κουλτούρας. Πέρα από αυτό όμως, είναι και ένας τόπος οικείος και αγαπημένος για μένα, καθώς βρέθηκα εκεί σε νεαρή ηλικία, τότε που το μυαλό και η καρδιά είναι ορθάνοιχτα σε εντυπώσεις και εμπειρίες. Εκεί βίωσα σε πρώτο πρόσωπο και την διαφορετικότητα της βόρειας κοινωνίας. Ένας όμως ακόμη σημαντικός λόγος ήταν το γεγονός ότι η πλοκή του έργου συναντά πραγματικά γεγονότα που ιστορικά συνδέονται αποκλειστικά με την Νορβηγία».
⇒ Υπάρχει κάποιος ήρωας στο βιβλίο σας που αγαπάτε ιδιαίτερα;
«Οι κεντρικοί ήρωες μιας ιστορίας πλάθονται σχεδόν ταυτόχρονα με το χτίσιμο του μύθου. Γράφοντας, φτάνεις να τους βλέπεις πλέον σαν αληθινά πρόσωπα. Κατά κάποιον τρόπο, συμπάσχεις. Ο Ορέστης είναι αυτός ο λαμπερός νέος άντρας, που δεν φαίνεται να του λείπει τίποτα, που όλος ο κόσμος δείχνει να είναι δικός του και η ευτυχία του δεδομένη. Και όμως, κάτω από το φωτοστέφανο του νέου, του δυνατού και ακατανίκητου κρύβεται μια ψυχή τραυματισμένη, ευάλωτη. Αγαπώ ιδιαίτερα τον αυθόρμητο χαρακτήρα του, την διάθεσή του να δίνει και να δίνεται, να κάνει βουτιά στα δύσκολα».
⇒ Μισές αλήθειες… Οι ήρωές σας βασανίζονται απ’ αυτές;
«Η κεντρική ηρωίδα, η Άννελι, έχει πάρει μια απόφαση “μισής αλήθειας” και για χρόνια την τηρούσε πιστεύοντας ότι θα μπορούσε να αποφεύγει τις συνέπειες. Κατά την γνώμη μου η μεγαλύτερη πρόκληση εμφανίζεται όταν εσύ ο ίδιος αμφισβητείς τις επιλογές σου. Όταν εσύ πρέπει να βρεις την δύναμη να αναθεωρήσεις. Τότε χρειάζεσαι πολύ κουράγιο και ειλικρίνεια, αλλά έτσι μπορεί να έρθει και η κάθαρση».
⇒ Ποιο ήταν το ερέθισμα για την συγγραφή του;
«Πολλά τα ερεθίσματα. Το βιβλίο αυτό γράφτηκε από την εσωτερική ανάγκη να συνθέσω πολλές μικρές ψηφίδες από προσωπικές εμπειρίες, ακούσματα από τις εμπειρίες των άλλων, εντυπώσεις και συγκινήσεις, αρχικά άσχετες μεταξύ τους, πλάθοντας κάτι εντελώς νέο. Μια ιστορία που θα αναδεικνύει την διαφορετικότητα Βορρά-Νότου, αλλά και την αυτόνομη ιερότητα των μικρών παιδιών που μπορεί να βρεθούν ανάμεσα σ’ αυτό το δίπολο. Ταυτόχρονα θέλησα να μιλήσω για την δύναμη του Τυχαίου στην ζωή μας, μπροστά στην οποία κανείς, ούτε και οι ήρωές μου, δεν θωρακισμένος και ανίκητος».
⇒ Σας ακoλουθούν οι ήρωές σας;
«Τους ήρωές μου τους έφερα στην ζωή, τους αγάπησα, τους έριξα στα δύσκολα και τα έβγαλαν πέρα. Τώρα βαδίζουν ανεξάρτητοι. Κάνουν την πορεία τους μέσα από τα μάτια του αναγνώστη».
⇒ Οι οικονομικές σπουδές σας σάς βοήθησαν στην συγγραφή;
«Σε πρώτη ανάγνωση, όχι. Στην πραγματικότητα όμως μου άνοιξαν παράθυρα στον μεγάλο κόσμο. Μου έδωσαν τις ευκαιρίες να γνωρίσω ανθρώπους, να ακούσω ιστορίες, να ταξιδέψω, να αποκτήσω εμπειρίες. Όλα αυτά ζυμώθηκαν μέσα μου, έχτισαν το προσωπικό μου κεφάλαιο ζωής, από το οποίο αντλώ τις πρώτες ύλες για τις ιστορίες που γράφω».
⇒ Ως υψηλόβαθμο στέλεχος σε πολυεθνική εταιρεία, πιστεύετε πως έχει αλλάξει η θέση της γυναίκας πια στις επιχειρήσεις;
«Η αλλαγή συντελείται αργά και κάποιες φορές με πισωγυρίσματα. Τίποτε δεν είναι δεδομένο, όσο και αν θεωρητικά δεν υπάρχουν θεσμικά ή άλλα εμπόδια στον δρόμο της γυναίκας μέσα στον επαγγελματικό στίβο. Χρειάζεται να προσπαθήσεις διπλά. Ειδικά κάτι που δύσκολα “χωνεύεται” στον ανταγωνιστικό στίβο είναι ο συνδυασμός επαγγελματικής αριστείας και μητρότητας. Θα είχα πολλά να πω γι’ αυτό το θέμα. Ποιος ξέρει; Ίσως κάποτε γράψω μια ιστορία…»