Στην Αθήνα έχω να πληρώσω δύο χρόνια καφέ!

Αν ρωτήσουμε 100 άτομα ποιος είναι ο δήμαρχος Καλαμάτας, ο περιφερειάρχης ή κάποιος από τους τοπικούς «άρχοντες» στην περιοχή, ελάχιστοι θα απαντήσουν σωστά. Αν ρωτήσουμε ποιος είναι ο Σωτήρης Γεωργούντζος, αν όχι και όλοι, οι 90 τουλάχιστον θα γνωρίζουν. Ο παρουσιαστής αθλητικών από τη Μεσσηνία παραχώρησε μία απολαυστική συνέντευξη στην «Άποψη», μιλώντας για όλα όσα απασχολούν την αθλητική επικαιρότητα…

Γίνατε διάσημος από τον εμφατικό τρόπο με τον οποίο μεταδίδετε τις ποδοσφαιρικές αναμετρήσεις. Προέκυψε αυθόρμητα, ή επιλέξατε το στυλ… λάτιν για να εντυπωσιάσετε;

«Πάντα έτσι περιέγραφα εγώ τους αγώνες πολλά χρόνια τώρα. Θυμίζω στην (πάλαι ποτέ;) “ΕΡΑ Σπορ”, πολλές περιγραφές παιχνιδιών κυρίως της Καλαμάτας όπου τους μετέδιδα με αυτόν τον “λάτιν” όπως λέτε τρόπο –για εμένα επιτέλους πια πρέπει να λέμε και ελληνικό τρόπο– που συχνά δημιουργούσαν “πρόβλημα” στο “συντηρητικό” κρατικό ραδιόφωνο, αλλά από τότε άρεσαν στον κόσμο, καθώς και στη χώρα μας έτσι πρέπει να γίνονται οι περιγραφές. Μάλιστα στο ματς της Μαύρης Θύελλας με τον Πανσερραϊκό (νομίζω το 2007) στην Τρίπολη, όπου η Καλαμάτα σημείωσε το 1-0 στο 95΄, το περιέγραψα τόσο εμφαντικά-εντυπωσιακά, που… προέκυψε τότε θέμα απομάκρυνσής μου από την “ΕΡΑ σπορ” και χάρη στη μεσολάβηση των συναδέλφων μου της Αθήνας (Σήφης Βοντζάκης, Μιλτιάδης Παναγιωτόπουλος, Χρήστος Κοντός, Λευτέρης Σαρελάκος, Νίκος Ασημακόπουλος κ.ά.) παρέμεινα τελικά στη… θέση μου. Δυστυχώς –πολύ δυστυχώς– δεν την έχω αυτή την πραγματικά τρομερή περιγραφή, ίσως την καλύτερη έως τώρα στην καριέρα μου. Τότε όμως δεν υπήρχε το ίντερνετ και έτσι η δουλειά μου, ο τρόπος μου δεν μπορούσε να γίνει γνωστός προς τα έξω, δεν μπορούσε να μείνει, να αναπαραχθεί και να μεταδοθεί σε όλη την Ελλάδα, και έτσι οι πιο πολλοί με γνώρισαν τώρα τα τελευταία 2-3 χρόνια και ίσως να νομίζουν ότι το κάνω αυτό όπως λέτε για να… εντυπωσιάσω».

Σε παλιότερες δηλώσεις σας, είχατε υποστηρίξει ότι το πάθος είναι απαραίτητο στον αθλητισμό και στη ζωή. Οι άνθρωποι που ασχολούνται με την ηγεσία του ποδοσφαίρου, έχουν πάθος για το άθλημα, ή για τις προσωπικές τους επιδιώξεις;

«Ναι μερικοί έχουν πάθος. Κυρίως αυτοί που διοικούν μερικές μεγάλες ομάδες με όλα τα λάθη και τις υπερβολές τους, όπως ο Βαγγέλης Μαρινάκης, ο Δημήτρης Μελισσανίδης, παλαιότερα ο Γιώργος Βαρδινογιάννης, ο Σωκράτης Κόκκαλης, ο αείμνηστος Γιώργος Παντελάκης και άλλοι, ναι έχουν. Οι περισσότεροι όμως μάλλον όχι. Ειδικά αυτοί στην ΕΠΟ, νομίζω με τίποτα. Ελάχιστοι από αυτούς διαχρονικά είχαν ειλικρινή αγάπη και πάθος για το αντικείμενό τους. Ναι, είναι εκεί για να εξυπηρετήσουν δικά τους κυρίως συμφέροντα και επιδιώξεις…»

Ποια στιγμή ξεχωρίζετε από την πορεία σας στον χώρο;

«Την περιγραφή μου στο γκολ του Ρέιζερ στην Τρίπολη τότε που σας είπα, αυτή του Ψυχογιόπουλου στον αγώνα της Καλαμάτας με τον Πανηλειακό πριν από 3 περίπου χρόνια στην Παραλία, αλλά και πολλές, πάρα πολλές εκπομπές μου, το “Όλα στη φόρα”, η πεντάωρη (!) “ζωντανή” εκπομπή μου στην τηλεόραση Best στην Καλαμάτα για την οποία άλλωστε και έχω βραβευτεί από τον ΠΣΑΤ στα “Δημοσιογραφικά Βραβεία της Χρονιάς” στην αίθουσα της ΕΣΗΕΑ. Ο μοναδικός δημοσιογράφος, αθλητικός συντάκτης της Μεσσηνίας και σε όλη την Πελοπόννησο που έχει ποτέ βραβευτεί σε αυτόν τον θεσμό για τη δουλειά του σε τηλεοπτικό κανάλι της περιφέρειάς μας. Πολύ σημαντική, ξεχωριστή και συγκινητική σίγουρα στιγμή και αυτή για εμένα».

Στους δρόμους της Καλαμάτας και των γύρω περιοχών είστε αναγνωρίσιμος; Τι σας λένε οι φίλαθλοι όταν αντιλαμβάνονται ποιος είστε;

«Κοιτάξτε. Την εκπομπή μου στο Best tv την κάνω πια εννέα ολόκληρα χρόνια, οπότε στην αρχή στη Μεσσηνία και μετά στην Πελοπόννησο, όταν τα κανάλια έγιναν πλέον περιφερειακά, είχα συνηθίσει να με αναγνωρίζει, να με χαιρετά και να μου μιλάει –πάντα με τα καλύτερα λόγια– ο κόσμος, καθώς το “Όλα στη φόρα” έχει θα λέγαμε πάντα τρομερή τηλεθέαση. Τα τελευταία χρόνια όμως με τη… δημοσιότητα που έχω πάρει πια αυτό γίνεται σε όλη την Ελλάδα. Είχα όμως –όπως σας είπα– σταδιακά συνηθίσει και έτσι δεν την… ψώνισα! Ειδικά στην Αθήνα νομίζω πως έχω δύο χρόνια να πληρώσω(!) καφέ, καθώς παντού σχεδόν με χαιρετάνε, με κερνάνε και μου δείχνουν την αγάπη τους, όπου και να πάω στην Ελλάδα, και το κυριότερο μου δείχνουν ότι αναγνωρίζουν και αγαπάνε αυτόν τον –πιστεύω– δικό μου, ξεχωριστό, γνήσιο, πάντα τίμιο και αυθόρμητο τρόπο που ασκώ εγώ την δημοσιογραφία. “Συνέχισε, Σώτο”, έτσι μου λένε, “μην αλλάξεις ποτέ και εμείς θα είμαστε δίπλα σου πάντα”. Υπάρχουν φυσικά και αυτοί που δεν με γουστάρουν, ίσως και να με βρίζουν –κυρίως και κλασικά αυτά γίνονται στο ιντερνέτ– όμως όλοι με βλέπουν, τα δε βιντεάκια μου στο σάιτ μας το www.sportstonoto.gr, αλλά και αλλού συγκεντρώνουν πολλά εκατομμύρια “χτυπήματα”, και αυτό φυσικά με χαροποιεί πάρα πολύ και μου δίνει δύναμη να συνεχίσω τον αγώνα μου στον χώρο».

Ποια η γνώμη σας για την ΕΠΟ, τη λειτουργία της Super League και τα σκάνδαλα που ταλανίζουν το ελληνικό ποδόσφαιρο;

«Ήρθε πιστεύω η ώρα και η ΕΠΟ να αλλάξει εξ ολοκλήρου, να ανανεωθεί, να μπει σε νέες υγιείς βάσεις, όπως φυσικά και ολόκληρη η ελληνική κοινωνία. Για να γίνει όμως αυτό, πρέπει πρώτα να αλλάξει επιτέλους ο τρόπος που εκλέγεται η διοίκησή της, να διευρυνθεί κατά χιλιάδες ψήφους το εκλογικό της σώμα και να πάψει να αποτελεί μία κλειστή κάστα γερόντων (κυρίως) παραγόντων, που ο καθένας τους πια έχει από 40 χρόνια και βάλε στο ελληνικό παραγοντικό και όχι μόνο ποδοσφαιρικό μας σύστημα. Το ίδιο λίγο πολύ ισχύει και για τη Σούπερ Λίγκα, καθώς πολλοί παράγοντες… μεταπηδάνε από την Ομοσπονδία στη Λίγκα και τούμπαλιν. Αλλαγή πια, ανανέωση σε όλα και παντού. Τα σκάνδαλα είναι απλά φυσική συνέπεια όλης αυτής της ελληνικής ποδοσφαιρικής παθογένειας. Για να δούμε όμως τώρα τι θα γίνει και αν τελικά θα πάει κανείς φυλακή, ή πάλι όχι. Φυσικά, δεν είναι όλοι οι κατηγορούμενοι ένοχοι, όμως… λογικά, να πάρει η ευχή, κάποιοι θα είναι».

Ως άνθρωπος που έχει «φάει τα γήπεδα με το κουτάλι», τι θα συμβουλεύατε τον υφυπουργό Αθλητισμού, Σταύρο Κοντονή, να αποφύγει ή να αλλάξει στο νέο αθλητικό νομοσχέδιο που ψηφίστηκε από τη Βουλή πριν από λίγες ημέρες;

«Ο Σταύρος Κοντονής είναι τίμιος άνθρωπος, έχει πολύ καλές προθέσεις, αλλά δεν ξέρω αν γνωρίζει καλά το ποδόσφαιρο. Για εμένα και αυτός ένα απλό πράγμα οφείλει να πράξει και όλα μετά θα έρθουν από μόνα τους. Να επέμβει και να επιβλέπει να εφαρμόζονται οι νόμοι προς πάσα κατεύθυνση. Το “αυτοδιοίκητο” για εμένα έρχεται σε δεύτερη μοίρα. Αν εφαρμόζονται –όπως προαναφέραμε– δίκαια, αυστηρά, αυστηρότατα προς πάσα κατεύθυνση και άμεσα οι νόμοι, τότε νομίζω πως όλα θα αλλάξουν πολύ γρήγορα προς το καλύτερο. Απλά να κοιτάξει και να προσέξει λίγο το θέμα του αυτοδιοίκητου, γιατί ΕΠΟ, UEFA και FIFA δύσκολα… κουνιούνται από τη θέση τους. Είναι αυτό που λέει ο λαός μας πως: “Κόρακας κοράκου μάτι δεν βάζει”».

Καλαμάτα… από τα ψηλά στα χαμηλά. Τι έφταιξε και ποιοι είναι οι βασικοί υπαίτιοι για την καθοδική της πορεία; Θεωρείτε κομβικό σημείο την αποχώρηση του Σταύρου Παπαδόπουλου; Ποια η συμβολή του κόσμου –με τη συμπεριφορά του απέναντι στον επιχειρηματία– στην απόφασή του να εγκαταλείψει την ομάδα;

«Ο Σταύρος Παπαδόπουλος δεν είναι άμοιρος των ευθυνών του που έφυγε από την ομάδα το 2.000. Ναι μεν μία μικρή μερίδα κόσμου τον αποδοκίμασε τότε, όμως αν πραγματικά αγαπάς κάτι στη ζωή σου και έχεις πάθος με αυτό, δεν το παρατάς, δεν το πουλάς, δεν το αφήνεις στη μέση. Το έχω δει, διαπιστώσει και εγώ στη δουλειά μας όπως σας είπα και πιο πριν, χωρίς εγώ να είμαι αναλόγου μεγέθους άνθρωπος. Ένας απλός, φτωχός αγωνιστής της αθλητικής δημοσιογραφίας είμαι, όμως έχω δεχθεί και δέχομαι καθημερινά “πόλεμο” λάσπης, ύβρεις και απειλές από διάφορους, όμως ποτέ δεν θα τους κάνω το χατίρι να τα παρατήσω. Εκτός και αν ο Σταύρος Παπαδόπουλος ήθελε να φύγει και αυτό ήταν απλά μία αφορμή και πρόφαση. Λάθος σίγουρα ο κόσμος, λάθος όμως και ακόμη μεγαλύτερο εκείνος που έφυγε, και βέβαια μετά από αυτόν επήλθε το απόλυτο ποδοσφαιρικό χάος στη Μαύρη Θύελλα».

Τι πιστεύετε ότι χρειάζεται το ελληνικό ποδόσφαιρο για να αλλάξει ρότα και ποιος οφείλει να είναι ο ρόλος του δημοσιογράφου απέναντι στην εκάστοτε εξουσία;

«Εξαιρετική –όπως λέμε– ερώτηση και ειδικά το δεύτερο σκέλος της. Πιστεύω πως το ελληνικό ποδόσφαιρο για να αλλάξει ρότα χρειάζεται μεγαλύτερο και υγιή ανταγωνισμό, ριζική αναδιάρθρωση των θεσμών του, δηλαδή πρωτίστως της ΕΠΟ και κατ’ επέκταση της διαιτησίας που δυστυχώς ελέγχεται απόλυτα από την Ομοσπονδία, και στη συνέχεια έλεγχο και διαφανείς διαδικασίες στις διοικήσεις της Σούπερ Λίγκας και της “ΕΠΑΕ”. Για να επιτευχθούν όμως όλα αυτά και να μη φοβούνται οι ομάδες τον Ολυμπιακό, τον Παναθηναϊκό, την ΑΕΚ και τον ΠΑΟΚ, χρειάζεται μία (ξαναλέμε) υγιή, “καινούργια”, πανίσχυρη και ανεξάρτητη ΕΠΟ, η οποία θα διοικεί πραγματικά το ελληνικό ποδόσφαιρο, σε συνεργασία πάντα με την Πολιτεία. Όσον αφορά τον ρόλο του δημοσιογράφου απέναντι στην όποια και εκάστοτε εξουσία, ο δημοσιογράφος οφείλει να είναι ΠΑΝΤΑ σεμνός, λιτός, φτωχός, μακριά από παράγοντες, “γεύματα” και “δείπνους”, να ασκεί κριτική χωρίς φόβο αλλά και χωρίς πάθη, εμπάθειες και εμμονές και πάνω απ’ όλα να είναι δίκαιος. Χίλιες φορές όμως να αδικήσει την “εξουσία” με την κριτική του (άλλωστε εδώ, αν κάνει κάποιο ακούσιο λάθος υπάρχει και η συγγνώμη), παρά να σκύβει το κεφάλι και να της χαϊδεύει συνέχεια τα αυτιά…»