Συνηθίσαμε και δεν μας κάνει εντύπωση!

 

Οι χούλιγκαν εδώ και κάποια χρόνια δεν χρειάζονται κάποια πραγματική αφορμή για να δράσουν. Μπορούν να δώσουν τηλεφωνικό ραντεβού για να πλακωθούν, μπορούν να ταξιδέψουν σε ένα νησί και να σπάσουν το ξενοδοχείο της αντίπαλης αποστολής, ή να στήσουν καρτέρι σε κάποιο δρόμο γνωρίζοντας ότι από εκεί θα περάσουν οι «εχθροί».

Η απαγόρευση των μετακινήσεων ίσως έχει συρρικνώσει το παλιό φαινόμενο της ανταλλαγής φωτοβολίδων και καπνογόνων από το ένα πέταλο στο άλλο και των κυνηγητών και πετροβολισμών έξω από το περιβάλλοντα χώρο των γηπέδων, αλλά το αίμα των χούλιγκαν ποτέ δεν θα σταματήσει να «βράζει». Δυστυχώς, αυτή την εβδομάδα είχαμε ένα ακόμη δράμα, μία ακόμη μάνα έχασε το παιδί της επειδή τα χρώματα του κασκόλ δεν άρεσαν στους άλλους. Ο 24χρονος Νάσος σκοτώθηκε όταν στην προσπάθειά του να αποφύγει τους χούλιγκαν, που επιτέθηκαν σε αυτόν και την παρέα του, έπεσε πάνω σε διερχόμενο όχημα έξω από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης.

Μερικές φορές λέμε: «Τι θα γίνει, θα θρηνήσουμε θύματα για να βρούμε μία λύση;» Πλέον, θρηνούμε θύματα σχεδόν σε ετήσια βάση και δεν συγκινείται κανείς. Το έχουμε συνηθίσει. Οι εποχές που η φωτοβολίδα διέλυε την καρωτίδα του Χαράλαμπου Μπλιώνα στο Αλκαζάρ, και σχεδόν για ένα χρόνο το ποδόσφαιρό μας ζούσε υπό τη σκιά του σοκ, έχουν περάσει.

Η ομαλή διεξαγωγή ενός τελικού Κυπέλλου με οπαδούς και των δύο ομάδων στις εξέδρες ίσως οδηγήσουν τον Γιώργο Βασιλειάδη στην άρση της απαγόρευσης των μετακινήσεων, ωστόσο το ζήτημα είναι βαθύτερο. Η προερχόμενη από τον οπαδισμό βία διατηρείται σε υψηλά επίπεδα στην Ελλάδα, είναι κοινωνικό φαινόμενο και πρέπει να γίνει αντικείμενο μελέτης διαφόρων υπουργείων, όχι μόνο της Τάξης, αλλά και της Παιδείας. Το παιδί ταξίδεψε από τον Κύπρο για να δει τον ΠΑΟΚ και δεν θα επιστρέψει ποτέ σπίτι του. Νισάφι!

 

Διαβάστε επίσης

Χρησιμοποιούμε cookies για λόγους στατιστικών & επισκεψιμότητας Συμφωνώ Περισσότερα