«Τα αμείλικτα ερωτήματα της 25ης Ιανουαρίου»

«Πριν 5 χρόνια η Ελλάδα ήταν μια ασταθής χώρα σε μια σταθερή γειτονιά. Πέντε χρόνια αργότερα η γειτονιά μας είναι σίγουρα πιο ασταθής. Κανείς δεν είναι σε θέση να προβλέψει ποιες θα είναι οι εξελίξεις σε αυτό το ρευστό διεθνές περιβάλλον και πώς θα διαμορφωθούν οι μελλοντικοί συσχετισμοί. Τη μεγάλη εικόνα διεθνώς και στην Ευρώπη, προφανώς δεν είμαστε σε θέση να την ελέγξουμε. Γι’ αυτό πιστεύω ότι πρέπει να επικεντρωθούμε σε αυτό που περνάει από το χέρι μας. Σε αυτά που πετύχαμε τα τελευταία χρόνια.

»Η χώρα μας για πρώτη φορά τον Δεκέμβριο παρουσίασε έναν ισοσκελισμένο προϋπολογισμό και με σταθερά βήματα ξεκίνησε τη διαδικασία μετάβασης σε ένα νέο παραγωγικό μοντέλο. Ένα μοντέλο που προτάσσει την εξωστρέφεια, τις επενδύσεις, την ανταγωνιστικότητα και την καινοτομία – ένα μοντέλο που στηρίζεται κυρίως στον ιδιωτικό τομέα. Ένα μοντέλο που –σε αντιπαραβολή με το παρελθόν– δεν θα χαρακτηρίζεται από την κατανάλωση, τις δημόσιες δαπάνες και τα δανεικά.

»Σε 30 μήνες πετύχαμε πολλά. Τα πετύχαμε με θυσίες και σκληρή δουλειά. Μα, στη ζωή όλα έτσι τα πετυχαίνει κανείς. Αυτό ίσως κάποιοι δεν θέλουν να το αναγνωρίσουν. Και καλλιεργούν στην κοινωνία τη θεωρία της ήσσονος προσπάθειας. Ότι χωρίς κόπο, χωρίς μόχθο, κάποιοι ξένοι, φίλοι ή εταίροι θα συνεχίζουν να μας δανείζουν ή ακόμα καλύτερα να μας χαρίζουν χρήματα…

»Οι πολιτικές εξελίξεις έφεραν στο προσκήνιο νέα διλήμματα. Αν θα συνεχίσουμε και θα ολοκληρώσουμε την προσπάθεια που ξεκινήσαμε ή θα συνεχίζονται στο διηνεκές τα μνημόνια και τα προγράμματα. Αν θα ξεφύγουμε οριστικά από τις κακοδαιμονίες του παρελθόντος. Ή αν θα απεμπολήσουμε όσα σημαντικά κατακτήσαμε μέχρι σήμερα. Αυτή είναι τώρα η εξίσωση.

»Το τι θα γίνει εξαρτάται αποκλειστικά από εμάς τους ίδιους. Από τις επιλογές μας. Είναι καλό που ο ΣΥΡΙΖΑ παραδέχεται έστω και αναγκαστικά, ότι το οικονομικό περιβάλλον άλλαξε σε σχέση με το 2012. Αλλά δεν είναι καθόλου αρκετό. Αυτές οι παραδοχές… είναι πίσω, πολύ πίσω από τη σημερινή πραγματικότητα. Όπως επίσης και οι διαβεβαιώσεις για συνολική διαπραγμάτευση με τους εταίρους και δανειστές. Τα ερωτήματα που τίθενται είναι απλά και απαιτούν ευθείς απαντήσεις.

-Θέλουμε να διατηρήσουμε πάση θυσία την ευρωπαϊκή μας πορεία;

-Θέλουμε να γίνουν επενδύσεις που θα δώσουν δουλειά με αξιοπρεπείς συνθήκες για τους νέους;

-Θέλουμε να ξεφύγουμε από τον λαϊκισμό που κατάπιε ότι δημιουργικό, πρωτοποριακό και υγιές πήγε να γίνει τα προηγούμενα χρόνια;

-Θέλουμε να δημιουργήσουμε ένα πραγματικά δίκαιο κοινωνικό κράτος και να μη συντηρούμε σε βάρος των πολλών τις ευνοημένες ομάδες και συντεχνίες ή δεν θέλουμε;

»Αυτά είναι τα ουσιαστικά ερωτήματα που τίθενται στις 25 Ιανουαρίου. Και από τις απαντήσεις στην κάλπη θα εξαρτηθεί και η δυνατότητά μας να προσελκύσουμε επενδύσεις, να κάνουμε εξαγωγές, να φιλοξενήσουμε τουρίστες, να απορροφήσουμε ευρωπαϊκά κονδύλια. Να ανταγωνιστούμε με αξιώσεις όλες τις χώρες του προηγμένου κόσμου που θέτουν τους ίδιους στόχους. Από τις απαντήσεις στην κάλπη θα κριθεί εάν η χώρα θα οδηγηθεί με ασφάλεια μακριά από την οικονομική κρίση ή αν υποκύψουμε στη δημαγωγία και στον επικίνδυνο λαϊκισμό της αντιπολίτευσης».

ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ & ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ, ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΧΙΟΥ, Ν.Δ.

«Τα αμείλικτα ερωτήματα της 25ης Ιανουαρίου»

 

«Πριν 5 χρόνια η Ελλάδα ήταν μια ασταθής χώρα σε μια σταθερή γειτονιά. Πέντε χρόνια αργότερα η γειτονιά μας είναι σίγουρα πιο ασταθής. Κανείς δεν είναι σε θέση να προβλέψει ποιες θα είναι οι εξελίξεις σε αυτό το ρευστό διεθνές περιβάλλον και πώς θα διαμορφωθούν οι μελλοντικοί συσχετισμοί. Τη μεγάλη εικόνα διεθνώς και στην Ευρώπη, προφανώς δεν είμαστε σε θέση να την ελέγξουμε. Γι’ αυτό πιστεύω ότι πρέπει να επικεντρωθούμε σε αυτό που περνάει από το χέρι μας. Σε αυτά που πετύχαμε τα τελευταία χρόνια.

»Η χώρα μας για πρώτη φορά τον Δεκέμβριο παρουσίασε έναν ισοσκελισμένο προϋπολογισμό και με σταθερά βήματα ξεκίνησε τη διαδικασία μετάβασης σε ένα νέο παραγωγικό μοντέλο. Ένα μοντέλο που προτάσσει την εξωστρέφεια, τις επενδύσεις, την ανταγωνιστικότητα και την καινοτομία – ένα μοντέλο που στηρίζεται κυρίως στον ιδιωτικό τομέα. Ένα μοντέλο που –σε αντιπαραβολή με το παρελθόν– δεν θα χαρακτηρίζεται από την κατανάλωση, τις δημόσιες δαπάνες και τα δανεικά.

 

»Σε 30 μήνες πετύχαμε πολλά. Τα πετύχαμε με θυσίες και σκληρή δουλειά. Μα, στη ζωή όλα έτσι τα πετυχαίνει κανείς. Αυτό ίσως κάποιοι δεν θέλουν να το αναγνωρίσουν. Και καλλιεργούν στην κοινωνία τη θεωρία της ήσσονος προσπάθειας. Ότι χωρίς κόπο, χωρίς μόχθο, κάποιοι ξένοι, φίλοι ή εταίροι θα συνεχίζουν να μας δανείζουν ή ακόμα καλύτερα να μας χαρίζουν χρήματα…

»Οι πολιτικές εξελίξεις έφεραν στο προσκήνιο νέα διλήμματα. Αν θα συνεχίσουμε και θα ολοκληρώσουμε την προσπάθεια που ξεκινήσαμε ή θα συνεχίζονται στο διηνεκές τα μνημόνια και τα προγράμματα. Αν θα ξεφύγουμε οριστικά από τις κακοδαιμονίες του παρελθόντος. Ή αν θα απεμπολήσουμε όσα σημαντικά κατακτήσαμε μέχρι σήμερα. Αυτή είναι τώρα η εξίσωση.

»Το τι θα γίνει εξαρτάται αποκλειστικά από εμάς τους ίδιους. Από τις επιλογές μας. Είναι καλό που ο ΣΥΡΙΖΑ παραδέχεται έστω και αναγκαστικά, ότι το οικονομικό περιβάλλον άλλαξε σε σχέση με το 2012. Αλλά δεν είναι καθόλου αρκετό. Αυτές οι παραδοχές… είναι πίσω, πολύ πίσω από τη σημερινή πραγματικότητα. Όπως επίσης και οι διαβεβαιώσεις για συνολική διαπραγμάτευση με τους εταίρους και δανειστές. Τα ερωτήματα που τίθενται είναι απλά και απαιτούν ευθείς απαντήσεις.

-Θέλουμε να διατηρήσουμε πάση θυσία την ευρωπαϊκή μας πορεία;

-Θέλουμε να γίνουν επενδύσεις που θα δώσουν δουλειά με αξιοπρεπείς συνθήκες για τους νέους;

-Θέλουμε να ξεφύγουμε από τον λαϊκισμό που κατάπιε ότι δημιουργικό, πρωτοποριακό και υγιές πήγε να γίνει τα προηγούμενα χρόνια;

-Θέλουμε να δημιουργήσουμε ένα πραγματικά δίκαιο κοινωνικό κράτος και να μη συντηρούμε σε βάρος των πολλών τις ευνοημένες ομάδες και συντεχνίες ή δεν θέλουμε;

»Αυτά είναι τα ουσιαστικά ερωτήματα που τίθενται στις 25 Ιανουαρίου. Και από τις απαντήσεις στην κάλπη θα εξαρτηθεί και η δυνατότητά μας να προσελκύσουμε επενδύσεις, να κάνουμε εξαγωγές, να φιλοξενήσουμε τουρίστες, να απορροφήσουμε ευρωπαϊκά κονδύλια. Να ανταγωνιστούμε με αξιώσεις όλες τις χώρες του προηγμένου κόσμου που θέτουν τους ίδιους στόχους. Από τις απαντήσεις στην κάλπη θα κριθεί εάν η χώρα θα οδηγηθεί με ασφάλεια μακριά από την οικονομική κρίση ή αν υποκύψουμε στη δημαγωγία και στον επικίνδυνο λαϊκισμό της αντιπολίτευσης».

Διαβάστε επίσης

Χρησιμοποιούμε cookies για λόγους στατιστικών & επισκεψιμότητας Συμφωνώ Περισσότερα