«Το άγαλμα που κρύωνε» του Χρήστου Μπουλώτη

Την Κυριακή, 19 Απριλίου 2015, ο Κενταυρούλης του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου προσκαλεί τα παιδιά να παρακολουθήσουν το Παραμύθι της Κυριακής. Η Νίκη Κάπαρη θα αφηγηθεί το παραμύθι «Το άγαλμα που κρύωνε» του Χρήστου Μπουλώτη και ο Γιάννης Ψειμάδας θα πλαισιώσει την αφήγηση με ήχους κρουστών και έγχορδων οργάνων.

Το παραμύθι απευθύνεται σε παιδιά 5-12 χρονών, ενώ το πρόγραμμα θα έχει διάρκεια 50 λεπτών (11:00-11:50 π.μ. και 12:00-12:50 μ.μ.).

Το πρόγραμμα παρέχεται δωρεάν, ενώ είναι απαραίτητες οι δηλώσεις συμμετοχής (τηλ. 213-2144891).

Το «Παραμυθοσέντουκο»

Η Νίκη Κάπαρη –παιδαγωγός– και ο Γιάννης Ψειμάδας –μουσικός– δημιουργούν το 2000 την ομάδα «Παραμυθοσέντουκο». Ερευνούν και συλλέγουν ελληνικά λαϊκά παραμύθια, τα οποία ζωντανεύει μέσα από την αφήγησή της η Νίκη Κάπαρη και σχολιάζει μουσικά και ηχητικά ο Γιάννης Ψειμάδας. Αγαπούν να δείχνουν τη δουλειά τους σε βιβλιοθήκες και μουσεία, γιατί θεωρούν τους χώρους αυτούς ιδιαίτερα ζωντανούς και θέλουν να φέρνουν μικρούς και μεγάλους σε επαφή με την παράδοση και τον πολιτισμό που αυτοί οι χώροι κουβαλούν, αποπνέουν και εμπνέουν. Αφηγηματικές συναντήσεις για μικρούς και μεγάλους κάνουν από το 2000 ως σήμερα, στην Παιδική Βιβλιοθήκη του Εθνικού Κήπου και σε άλλες βιβλιοθήκες της χώρας. Από το 2006 ως σήμερα συνεργάζονται με το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο όπου σχεδιάζουν και παρουσιάζουν το «Παραμύθι της Κυριακής στο Μουσείο» βασισμένο στα εκθέματα του χώρου, με μύθους από την αρχαία ελληνική μυθολογία.

«Το άγαλμα που κρύωνε»

Πρόκειται για το παιδικό βιβλίο που έγραψε ο Χρήστος Μπουλώτης με θέμα του το «βοσκόπουλο με το κουταβάκι», που εκτίθεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Αθήνας με αρ. 3485. Βρέθηκε το 1922 σε ανασκαφές του Έλληνα αρχαιολόγου Κουρουνιώτη στη Νύσσα της Μικράς Ασίας. Όμως λόγω της Μικρασιατικής καταστροφής, ο Κουρουνιώτης το μετέφερε στην Αθήνα και το παρέδωσε στο Αρχαιολογικό Μουσείο. Από τότε φέρει το όνομα «το προσφυγάκι».

Ο Χρήστος Μπουλώτης εμπνεύστηκε από το «προσφυγάκι» το δικό του ευαίσθητο παραμύθι, και βοηθούμενος από την εικονογράφηση της Φωτεινής Στεφανίδη πρόσφερε στα παιδιά ένα βιβλίο που αγαπήθηκε πολύ. «Εκείνο τον Αύγουστο, τον πιο ωραίο Αύγουστο του αιώνα, η πανσέληνος ασήμωσε ένα παράξενο ταξίδι που έμοιαζε πολύ με παραμύθι. Παραμύθι όμως δεν ήταν…» διαβάζουμε σχετικά στο site των εκδόσεων Πατάκης που το εξέδωσαν. «Το ταξίδι αυτό ξεκινά από παλιά. Από τότε που το μικρό μαρμάρινο αγόρι, το άγαλμα, άφησε σαν προσφυγάκι την πατρίδα του στη Μικρασία και στεγάστηκε στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Αθήνας. Από τότε κρύωνε ολοένα, γιατί νοσταλγούσε αθεράπευτα την πατρίδα του στην αντίπερα ακτή του Αιγαίου. Τα πράγματα θ’ αλλάξουν όμως όταν θα βρει δυο φίλους καρδιάς, την κυρία Γαλάτεια, την καθαρίστρια του Μουσείου, και το μικρό Λάμπη, το γιο του νυχτοφύλακα. Τα πράγματα θ’ αλλάξουν μ’ ένα παράξενο όνειρο. Απ’ τ’ όνειρο θα φτερουγίσει στο Μουσείο ένα μεγάλο γαλάζιο πουλί που θα τους ταξιδέψει μια νύχτα με πανσέληνο στις χαμένες πατρίδες, στη Μικρασία».