«Το δίλημμα είναι κρίσιμο: Μπροστά ή Πίσω;»
«Ο τόπος έχει ανάγκη: Προοδευτική διακυβέρνηση – πρόγραμμα προοδευτικού προγραμματισμού, αυτό είναι το σημερινό ιστορικό μας χρέος»
«Η πολιτική που οδήγησε ως εδώ ήταν η δική μας. Συμβιβαστήκαμε με τις ιδέες, με την ιστορική συνύπαρξη με δυνάμεις αταίριαστες κατά τη διαδρομή μας. Είναι ανεπίτρεπτο να αποποιούμαστε τη συλλογική ευθύνη. Ακόμη χειρότερο να δικαιώσουμε προσωπικές στάσεις. Και, βέβαια, καταστροφικό να διασπάσουμε τη παράταξη
»Σηκώσαμε μόνοι το βάρος της ευθύνης. Πληρώσαμε πανάκριβα το τίμημα. Συρρικνώθηκε και κατακερματίστηκε ο χώρος μας. Η Ελλάδα στάθηκε όρθια και αλλάζει σελίδα. Οι θυσίες του λαού είχαν αντίκρισμα. Δεν είμαστε στο 2009…
»Ζούμε την τελευταία πράξη του δράματος. Η πορεία της χώρας μετά τα μνημόνια στο τραπέζι μιας σκληρής και τελικής διαπραγμάτευσης.
Κι εμείς… Κλίμα πόλωσης και διχασμού σε ρευστό πολιτικό τοπίο με κατακερματισμένη τη ΔΠΠ.
»Όμως… Η Ελλάδα την επόμενη μέρα δεν θα μείνει στάσιμη. Η σελίδα έτσι κι αλλιώς θα αλλάξει. Το δίλημμα είναι κρίσιμο: Μπροστά ή Πίσω;
»Προτού μιλήσουμε για το Μπροστά, ας κοιτάξουμε με γενναιοφροσύνη και αυτογνωσία το Πίσω. Στην κρίσιμη ώρα πάντοτε ξαναβουτάμε στις ρίζες μας στη διαχρονική διαδρομή της ΔΠΠ. Αντιπροσωπεύουμε διαχρονικά
ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο κίνημα Εκδημοκρατισμού – Προόδου – Εκσυγχρονισμού.
Οι παραπόταμοι του Κινήματος:
* ο δημοκρατικός συνταγματικός
* ο αστικός εκσυγχρονισμός
* η διάχυτη σοσιαλδημοκρατία
* η χειραφετημένη ιστορική αριστερά
»Το μεταπολιτευτικό κεκτημένο είναι κατάκτηση του λαού: ο δημοκρατικός σοσιαλισμός και η μεταρρυθμιστική αριστερά. Ανήκουμε στην Ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατική αριστερά.
»Η πολιτική που οδήγησε ως εδώ ήταν η δική μας. Συμβιβαστήκαμε με τις ιδέες, με την ιστορική συνύπαρξη με δυνάμεις αταίριαστες κατά τη διαδρομή μας. Συμφωνία και συναίνεση στις κρίσιμες αποφάσεις. Είναι ανεπίτρεπτο να αποποιούμαστε τη συλλογική ευθύνη. Ακόμη χειρότερο να δικαιώσουμε προσωπικές στάσεις. Και, βέβαια, καταστροφικό στο όνομα ανύπαρκτων διαφορών να διασπάσουμε τη παράταξη…
»Δεν είναι το ’22, το ’45, το ’53, το ’65. Είναι ιστορική ανορθογραφία να μιμηθείς το ΠΑΣΟΚ και τον Ανδρέα…
»Το Πίσω τι έδειξε; Είμαστε η μόνη δύναμη εθνικής ευθύνης και σταθερότητας. Το Μπροστά τι επιβάλλει; Έχουμε ιστορικό χρέος να αλλάξουμε μαζί με τη χώρα σελίδα, να βάλουμε οριστικό τέλος στον ιστορικό συμβιβασμό, να επιστρέψουμε στο φυσικό μας χώρο, να προτάξουμε τον προοδευτικό, μεταρρυθμιστικό και κοινωνικό χαρακτήρα της παράταξης.
»Και με άλλα λόγια: να αναδείξουμε το αίτημα της Αλλαγής στις συνθήκες τού σήμερα, να αναδείξουμε τον νέο, τον εναλλακτικό προοδευτικό δρόμο που οδηγεί τη χώρα στην οριστική έξοδο από την κρίση.
»Εμείς είμαστε η δύναμη εθνικής ευθύνης και προοδευτικής αλλαγής. Εμείς εγγυόμαστε την επόμενη μέρα για την Ελλάδα και τους Έλληνες.
»Είμαι εδώ, είμαστε εδώ για να εγγυηθούμε την ενότητα και την προοπτική
της παράταξης, να συμβάλουμε στην επανένωση όλων των δυνάμεων του χώρου, να ανοίξουμε τον καινούργιο δρόμο για την πατρίδα, να ανακτήσουμε την αξιοπρέπεια, για κάθε Ελληνίδα, κάθε Έλληνα, να ανοίξουμε το δρόμο στη νέα γενιά – αυτή οφείλει να πάρει στα χέρια της το
πηδάλιο της ιστορίας της αυριανής ευημερούσας Ελλάδας…
»Με ρωτούν: “Δεν κουράστηκες, δεν απόκαμες, δεν βαρέθηκες;” Απαντώ: Στην πολιτική δεν μπήκα για να κατακτήσω τίτλους και αξιώματα και να επαναπαυθώ στις δάφνες τους. Μπήκα για τη μήτρα των αξιών που γέννησαν αυτό το κίνημα. Και δεν χαρίζω “τα άγια τοις κυσί”, δεν χαρίζω τη διαδρομή σε κανέναν και για τίποτα, πολύ περισσότερο σ’ αυτούς που θέλουν να παραγράψουν την ιστορία.
»Όσο έχω κάτι να πω για το Σήμερα και το Αύριο, θα είμαι στην πρώτη γραμμή της μάχης. Να είστε βέβαιοι όλοι: Ο δρόμος δεν έχει θάνατο, έχει αναγέννηση. Έχει καινούργια αρχή. Γιατί ενσαρκώνει την ελπίδα γι’ αυτό τον τόπο, γι’ αυτόν τον λαό. Εμπρός στον αγώνα, στη νίκη, για τον λαό και την πατρίδα.
Τι είναι προοδευτικό σήμερα
»“Πρόοδος” – “συντήρηση”, αριστερά – δεξιά. Όχι ισορροπίες συμφερόντων, όχι επιλεκτικές σχέσεις με κοινωνικές ομάδες, συντεχνίες, θεσμούς, αλλά ρήξεις, ανατροπές, τολμηρές μεταρρυθμίσεις, σε συνθήκες πολιτικής μετριοπάθειας και θεσμικής νομιμότητας.
»Αξίες – αυτοσκοπός, και όχι μέσο: δημοκρατία, ευνομία, αξιοκρατία, διαφάνεια, αλληλεγγύη. Το δικαίωμα στην αξιοπρέπεια και η κατοχύρωσή του.
»Ο τόπος έχει ανάγκη: Προοδευτική διακυβέρνηση – πρόγραμμα προοδευτικού προγραμματισμού, αυτό είναι το σημερινό ιστορικό μας χρέος.
Η αναθεώρηση της μνημονιακής συνταγής
* Ενεργή και δυναμική αντιμετώπιση της ανεργίας
* Προστασία των χαμηλών και μεσαίων εισοδημάτων
* Ανασχεδιασμός του κοινωνικού κράτους
* Επαναθεσμοποίηση των εργασιακών σχέσεων, με βάση το κοινωνικό κεκτημένο
* Αναπροσανατολισμός των διαθέσιμων πόρων
* Κίνητρα για υγιείς επιχειρήσεις και νέες επενδύσεις
* Αλλαγή στο κράτος και το πολιτικό σύστημα».