«Το ποδόσφαιρο δεν επιτρέπει στους Έλληνες να ξεχάσουν την κρίση»

Την προσπάθεια να αντικρίσει ο κόσμος από μια διαφορετική οπτική γωνία το ποδόσφαιρο, επιχειρεί ο παλαίμαχος Γάλλος σούπερ – σταρ που έλαμψε με τη φανέλα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ τη δεκαετία του ’90, Ερίκ Καντονά, μέσω μιας σειράς ντοκιμαντέρ των οποίων επιμελείται φυσικά ο ίδιος.

Το θέμα με το οποίο καταπιάνεται ο 47χρονος πια Ερίκ Καντονά, είναι τα ντέρμπι ανά τον κόσμο και ποια είναι η κοινωνικοπολιτική τους ρίζα, ώστε να υπάρχει μια τόσο μεγάλη αντιπαλότητα μεταξύ των οπαδών.

Φυσικά, μέσα στα «αντικείμενα εξέτασης» δεν θα μπορούσε να λείψει το ελληνικό «el classico», μεταξύ του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού.

Για όσους το λησμονούν, ο Καντονά είχε επισκεφθεί ο ίδιος στα τέλη Μαρτίου την Ελλάδα και παρακολούθησε έναν αγώνα του Ολυμπιακού (κόντρα στον ΠΑΟΚ) και έναν του Παναθηναϊκού (κόντρα στον Πλατανιά).

Τα συμπεράσματα που έβγαλε ήταν ιδιαιτέρως ενδιαφέροντα, κυρίως σε ό,τι έχει να κάνει με το κατά πόσο έχει επηρεάσει η οικονομική κρίση της χώρας τον μέσο Έλληνα, σχετικά με την ενασχόλησή του με το ποδόσφαιρο.

«Κάποιοι είναι σοκαρισμένοι. Στο ντοκιμαντέρ συναντώ κάποιους μεγάλους κύριους σε ένα μπαρ. Και μου λένε ότι υπάρχουν πιο σημαντικά πράγματα από το ποδόσφαιρο. Όπως το να βρεις φαγητό για τα παιδιά σου, για παράδειγμα. Αυτή είναι και η άποψη μεγάλου μέρους του πληθυσμού. Το ποδόσφαιρο δεν τους επιτρέπει να ξεχνούν την κατάσταση αυτή», ήταν μία από τις ατάκες του «θρύλου» της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ σε συνέντευξη που παραχώρησε στη «Le Nouvel Observateur».

Το πολυαναμενόμενο ντοκιμαντέρ του «King Eric» θα κάνει πρεμιέρα αύριο στο Canal + και η ενότητα για το ελληνικό ντέρμπι έχει τίτλο «Looking for Athens».

Πρόκειται για τον έκτο σταθμό στα ταξίδια του Ερίκ Καντονά ανά την υφήλιο.

-Πέρασες για τις ανάγκες του ντοκιμαντέρ πολλές μέρες στην Αθήνα. Διαπίστωσες την κρίση στην Ελλάδα;
«Φυσικά. Όταν διαβάζεις ότι ένας 74χρονος άνδρας αυτοκτόνησε επειδή δεν είχε να ταΐσει τα παιδιά του, προφανώς και αυτό σχετίζεται με την κρίση. Σκοπός αυτού του ντοκιμαντέρ είναι να πει την ιστορία της διαμάχης μεταξύ Παναθηναϊκού και Ολυμπιακού, αλλά όχι μόνο αυτό. Η ιστορία αυτών των ομάδων σχετίζεται με τη χώρα και την κοινωνία γενικότερα. Το ποδόσφαιρο πάντα ήταν στην ιστορία, από τη δικτατορία μέχρι και σήμερα στην οικονομική κρίση. Ιστορικά το ποδόσφαιρο πάντα ήταν ένα εργαλείο προπαγάνδας. Είναι τόσο δημοφιλές γιατί απελευθερώνει τα πάθη και δυστυχώς πάντα θα είναι το όπιο των λαών».

-Σε εξέπληξε η εικόνα της Αθήνας;
«Ειλικρινά, δεν πίστευα ότι θα είναι έτσι. Δεν περίμενα να διανύουμε έναν κεντρικό δρόμο στην Αθήνα και να βλέπω το 70% των καταστημάτων κλειστά. Κι όμως, αυτό συμβαίνει. Φυσικά και γνωρίζουμε τις δυσκολίες, φυσικά κι έχουμε πληροφόρηση, αλλά είναι διαφορετικό να το βλέπεις από κοντά».

-Τι σημαίνει για τους Έλληνες αυτό;
«Κάποιοι είναι σοκαρισμένοι. Στο ντοκιμαντέρ συναντώ κάποιους μεγάλους κύριους σε ένα μπαρ. Και μου λένε ότι υπάρχουν πιο σημαντικά πράγματα από το ποδόσφαιρο. Όπως το να βρεις φαγητό για τα παιδιά σου, για παράδειγμα. Αυτή είναι και η άποψη μεγάλου μέρους του πληθυσμού. Το ποδόσφαιρο δεν τους επιτρέπει να ξεχνούν την κατάσταση αυτή». 

-Πώς είναι ένα ντέρμπι μεταξύ Παναθηναϊκού και Ολυμπιακού;
«Είναι καυτή, πολύ καυτή. Αν και προσωπικά, έχω δει πιο εντυπωσιακή ατμόσφαιρα σε ντέρμπι ανάμεσα σε Ρίβερ Πλέιτ και Μπόκα Τζούνιορς στο Μπουένος Άιρες». 

-Σαν παίκτης θα ήθελες να έχεις παίξει στην Ελλάδα;
«Πάντα μου άρεσε περισσότερο το αγγλικό ή το γερμανικό στυλ από το μεσογειακό. Στην καριέρα μου πάντα προσπαθούσα να πηγαίνω εκεί που το ποδόσφαιρο με έκανε να ονειρεύομαι. Αλλιώς δεν έβρισκα ενδιαφέρον. Το πάθος για το παιχνίδι αποτελούσε κίνητρο για μένα κι αυτό επιζητούσα». 

-Ποιες είναι οι σκέψεις σου για όσα αναφέρει στο ντοκιμαντέρ ο Ζαν Αλέν Μπουμσόνγκ;
«Δεν μου αρέσουν αυτές οι κραυγές γύρω από το ποδόσφαιρο. Είτε κερδίζεις είτε χάνεις. Όταν κερδίζεις, ζεις. Όταν χάνεις, πεθαίνεις». 

-Παρακολουθείς ακόμη παιχνίδια;
«Κάποιες φορές. Δεν με συναρπάζει πλέον πολύ. Έχω αλλάξει ρότα. Δεν ήμουν όπως ήμουν. Ίσως επειδή γνώρισα το ποδόσφαιρο από μέσα. Εξακολουθώ να προσπαθώ να δω παιχνίδια και επιλέξω ποιες ομάδες θα δω. Μου αρέσει να βλέπω την Μπαρτσελόνα και τη Μαν. Γιουνάιτεντ, τη Ρίβερ Πλέιτ και την Μπόκα Τζούνιορς, μου αρέσει να πηγαίνω στην Αθήνα. Έχω πάθος για το παιχνίδι. Όμως με αυτή τη σειρά των ντοκιμαντέρ θέλω να μιλήσω για το ποδόσφαιρο από μία άλλη οπτική. Γιατί το ποδόσφαιρο δεν είναι μόνο αυτό που διαβάζουμε στην ‘Equipe’».