10 προτάσεις για την ανάπτυξη

Ο ερχομός του 2017 έχει συνδεθεί με την προσδοκία για επιστροφή της ελληνικής οικονομίας σε θετικό ρυθμό ανάπτυξης. Σύμφωνα με τις επίσημες εκτιμήσεις, αναμένεται το επόμενο έτος ανάπτυξη της τάξης του 2,7%. Η πρόβλεψη αυτή είναι ιδιαίτερα αισιόδοξη, σε σχέση με τις πραγματικές συνθήκες που επικρατούν στην αγορά και στην κοινωνία.

Η επίτευξη του δημοσιονομικού στόχου που έχει τεθεί για το 2017 βασίζεται κατά 80% στην αύξηση των εσόδων και μόνο κατά 20% στη συγκράτηση των δαπανών. Ωστόσο, τα 2,6 δισ. ευρώ πρόσθετων φόρων που προβλέπονται στον προϋπολογισμό θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να εισπραχθούν, με δεδομένο ότι η φοροδοτική ικανότητα επιχειρήσεων και φυσικών προσώπων έχει πλέον εξαντληθεί. Παράλληλα, καθυστερεί η διαδικασία αποκατάστασης των συνθηκών χρηματοδότησης των επιχειρήσεων από το τραπεζικό σύστημα. Το σχέδιο διαχείρισης των μη εξυπηρετούμενων δανείων δεν έχει ακόμη τεθεί σε πλήρη εφαρμογή, με αποτέλεσμα να συντηρείται ένα καθεστώς ασφυξίας στην αγορά.

Μέσα σε αυτό το κλίμα, κυβέρνηση και δανειστές αδυνατούν για μια ακόμη φορά να βρουν κοινό τόπο, ώστε να ολοκληρωθεί η δεύτερη αξιολόγηση του προγράμματος και να προχωρήσουν τα βραχυπρόθεσμα μέτρα για το ελληνικό χρέος. Είναι σημαντικό να κατανοήσουν όλες οι πλευρές ότι, χωρίς γενναίες αποφάσεις και συναίνεση σε θεμελιώδεις στόχους, οι προσδοκίες για ανάπτυξη θα διαψευσθούν. Δεν μπορούμε να ελπίζουμε σε ανάκαμψη της οικονομίας, όσο συνεχίζεται η δογματική εμμονή στη λιτότητα και στην εξοντωτική φορολόγηση του ιδιωτικού τομέα. Ειδικά οι εταίροι μας στη Γερμανία πρέπει να καταλάβουν ότι το ευρωπαϊκό οικοδόμημα στηρίζεται στην έννοια της αλληλεγγύης. Και ότι δεν επιτρέπεται να εμπλέκουν την Ελλάδα στην εσωτερική τους προεκλογική ατζέντα, υιοθετώντας ακραίες θέσεις εναντίον της προς άγρα ψήφων.

Η χώρα χρειάζεται μια εθνική στρατηγική, ένα σχέδιο φυγής προς τα εμπρός. Το σχέδιο αυτό σαφώς θα πρέπει να περιλαμβάνει μέτρα ανακούφισης των ευπαθών κοινωνικών ομάδων. Κυρίως όμως χρειάζεται μέτρα αναπτυξιακά, τα οποία μακροπρόθεσμα θα δώσουν ώθηση στην παραγωγικότητα και στην ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας και, μέσα από την αύξηση του εθνικού πλούτου, θα δημιουργήσουν βιώσιμες προϋποθέσεις για την αποκατάσταση του βιοτικού επιπέδου των πολιτών.

Παράλληλα, η κυβέρνηση θα πρέπει να εστιάσει στην ανατροπή του αρνητικού κλίματος που επικρατεί σήμερα στην αγορά. Αναπροσαρμογή της δημοσιονομικής πολιτικής με μείωση των φορολογικών συντελεστών, έλεγχο της φοροδιαφυγής και περιορισμό των λειτουργικών δαπανών του κράτους, η επιτάχυνση της διαδικασίας διαχείρισης των μη εξυπηρετούμενων δανείων με σκοπό την αποκατάσταση ομαλών συνθηκών χρηματοδότησης από το τραπεζικό σύστημα, ολοκλήρωση των μεταρρυθμίσεων στις αγορές και εθνική στρατηγική για την προσέλκυση μεγάλων ιδιωτικών επενδύσεων, οφείλουν να αποτελέσουν τομείς προτεραιότητας για το 2017.

Ήδη ως επιμελητηριακή κοινότητα έχουμε υποβάλει συγκεκριμένες προτάσεις και μέτρα που συνοψίζονται ως εξής:
1] Μείωση φορολογικών συντελεστών: Να καθιερωθεί ενιαίος flat rate συντελεστής φορολογίας εισοδήματος για τις επιχειρήσεις, που δεν θα ξεπερνά το 20% και να μειωθούν σταδιακά οι συντελεστές ΦΠΑ.

2] Διεύρυνση της φορολογικής βάσης και αύξηση της εισπραξιμότητας των φόρων, με κατάργηση συμπληρωματικού ΕΝΦΙΑ και  κίνητρα για τη χρήση του πλαστικού χρήματος και της άμεσης ηλεκτρονικής είσπραξης του ΦΠΑ.

3] Σύσταση Ειδικού Σώματος Δίωξης για την καταπολέμηση του παραεμπορίου.

4] Συρρίκνωση του κράτους, βελτίωση της Δημόσιας Διοίκησης και αποτελεσματικότερο έλεγχο στις κρατικές δαπάνες. Αυτό σημαίνει συγχωνεύσεις και καταργήσεις φορέων του Δημοσίου,  σύγχρονα οργανογράμματα, ποσοτικοί και ποιοτικοί στόχοι παραγωγικότητας σε όλα τα επίπεδα της δημόσιας διοίκησης, συστήματα αξιολόγησης με κίνητρα και μηχανισμούς για την επιβράβευση και την προσέλκυση των αρίστων.

5] Στήριξη των εξαγωγών στην πράξη με διάθεση πόρων από τον αναπτυξιακό νόμο και το ΕΣΠΑ, επέκταση των προγραμμάτων συγχρηματοδότησης και παροχής εγγυήσεων σε επιχειρήσεις με εξαγωγικό προσανατολισμό, παροχή ειδικών κινήτρων μέσω της φορολογίας, για την άσκηση εξωστρεφούς δραστηριότητας και  δημιουργία Αναπτυξιακής Τράπεζας Εξαγωγών – Εισαγωγών, για την εφαρμογή ειδικών προγραμμάτων προχρηματοδότησης εξαγωγών.

6] Αποκρατικοποιήσεις και αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, με επιτάχυνση των δράσεων, αντί για συνεχείς αναβολές και αλληλοαναιρούμενες κυβερνητικές δηλώσεις.

7] Ταχεία υλοποίηση συγκεκριμένων projects προσέλκυσης επενδύσεων, όπως η αξιοποίηση του Ελληνικού, η αξιοποίηση περιφερειακών αεροδρομίων και λιμένων, η κατασκευή αιολικών πάρκων, η δημιουργία εμπορευματικών κέντρων και κόμβων συνδυασμένων μεταφορών, η υλοποίηση μεγάλων ενεργειακών έργων, όπως η κατασκευή Τερματικού Σταθμού Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου στη Βόρεια Ελλάδα.

8] Λύση στο θέμα της διαχείρισης των μη εξυπηρετούμενων δανείων, με βιώσιμα σχέδια αναδιάρθρωσης επιχειρήσεων και σεβασμό στο ανταγωνισμό.

9] Ολοκλήρωση της εξυγίανσης των τραπεζών, ώστε να ανακτήσουν τον ρόλο τους στην οικονομική δραστηριότητα. Οι τράπεζες χρειάζονται διοικήσεις που θα λειτουργούν με προτεραιότητα τη σταθεροποίηση του συστήματος. Με προτεραιότητα το μακροπρόθεσμο συμφέρον του κλάδου και της οικονομίας. Και όχι τη μεγιστοποίηση του κέρδους για funds με ευκαιριακή και βραχυπρόθεσμη επενδυτική παρουσία στη χώρα.

10] Ολοκλήρωση των διαρθρωτικών αλλαγών.

Με αυτές τις προϋποθέσεις, είναι δυνατή η ανάκαμψη της αγοράς και της επιχειρηματικότητας στη χώρα, ώστε η χρονιά που έρχεται να αποτελέσει την αρχή μιας σταθερής πορείας ανάπτυξης για την ελληνική οικονομία.

Διαβάστε επίσης

Χρησιμοποιούμε cookies για λόγους στατιστικών & επισκεψιμότητας Συμφωνώ Περισσότερα