7 χρόνια μετά: Άλλαξαν πολλά στην σχέση Μαρινάκη, Μίτσελ

Tου Χαρίλαου Τουμπιώτη

Αυτό το έργο φέτος με τον Μαρινάκη, να αγοράζει ό,τι κυκλοφορεί στην πιάτσα και να τα χώνει χοντρά, δεν έχει προηγούμενο. Το είχε κάνει κι ο Κοσκωτάς, με μία διαφορά. Τα λεφτά δεν ήταν δικά του. Ήταν της τράπεζας Κρήτης. Κλεμμένα. Ενώ ο Βαγγέλης ανοίγει την τσέπη και τα χώνει. Τα δικά του λεφτά. Μάλιστα. Και φέρνει και Μαρσέλο και Χάμες και τους άλλους. Φέρνει και τον Μίτσελ πίσω για προπονητή. Χαμός, σου λέει. Γιατί να φέρει τον παράξενο τον Μίτσελ τον τζώρα τον Ισπανό και γιατί να κάνει τόσες μεταγραφές. Δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά, σου λέει ο άλλος. Μόνο ο Ολυμπιακός κι η Νότιγχαμ κάνανε τόσες πολλές μεταγραφές.

Και ρωτάω τώρα εγώ: Ζήτησε από κανέναν δανεικά Μαρινάκης για να κάνει μεταγραφές. Ζήτησε καμία διευκόλυνση να πληρώνει τις μεταγραφές με το μήνα; Έβαλε τίποτα γραμμάτια και συναλλαγματικές σε κάνα τοκογλύφο; Δικά του είναι τα λεφτά, τα κάνει ό,τι γουστάρει. Θα δώσει λογαριασμό; Και πλακώνουνε οι γαύροι στα social media, πάλι με Μαρσέλο, Χάμες θα την βγάλουμε φέτος, δεν αντέχεται αυτή η κατάσταση. Τρολιές προς το Σαββιδοτεχνείο.

Πάμε παρακάτω. Οι πρώτοι που το φιλοσόφησαν το πράγμα ήταν οι Σαββιδοτέχνες. Ολόκληρα κατεβατά. Ότι οι ομάδες δεν αγοράζονται, σου λέει. Οι ομάδες φτιάχνονται. Ρίξε μια ματιά στην Παρί Σεν Ζερμάν και την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και άλλες παπαριές Πολύ σωστό είναι αυτό. Φτιάχνονται από τους προπονητές, όχι από τους ιδιοκτήτες. Κι αυτό σωστό είναι. Άρα ο Μαρινάκης έχει χάσει την μπάλα, που πάει να φτιάξει αυτός την ομάδα και καλά, επειδή αγοράζει στο αβέρτο. Και ρωτάω τώρα εγώ. Τα υλικά δεν παίζουν ρόλο για να φτιαχτεί η ομάδα; Δεν μετράει τι παίκτες αγοράζεις;

Γράφει ο αρχιΣαββιδοτέχνης Βασιλάκης, ότι ο Βρσάλικο παίρνει 2 εκατ. το χρόνο και αυτός ο Ενμπακατά πως τον λένε, του Άρη, παίρνει τέσσερα χιλιάρικα το μήνα. Κι ο Άρης τον νίκησε τον Ολυμπιακό. Άρα, δεν έχει κανένα νόημα ο Μαρινάκης να φέρνει παικταράδες, αφού του κερδίζει ο Ενμπακατά. Τα λεφτά δεν φέρνουν την ευτυχία, σου λέει.

Μάλιστα. Και μήπως φέρνουν την ευτυχία ο Σάστρε και οι Σοάρες και ο Κουαλιάτα και ο Μπράντον Τόμας Λάμας Δαλαλάμας και ο Ζίφκοβιτς που δεν το μυρίζει το γκολ και ο Ολιβέιρα; Αυτό δεν μας το λέει ο αρχιΣαββιδοτέχνης. Ο ΠΑΟΚ είναι μπροστά από τον Ολυμπιακό, σου λέει, στην βαθμολογία. Και πέρυσι ήταν 19 πίσω στο τέλος.

Ο Μαρινάκης πήρε καλούς παίκτες και πήρε τον Μίτσελ για να φτιάξει μία καλή ομάδα από καλούς παίκτες. Μία καλή ομάδα φτιάχνεται από καλούς παίκτες άπαξ κι ο προπονητής είναι μάγκας. Μία πολύ καλή ομάδα φτιάχνεται από πολύ καλούς παίκτες. Μία ομαδάρα δεν φτιάχνεται από μετριότητες. Αυτή είναι η διαφορά, μάστορά. Για να ξέρουμε τι λέμε. Δεν γίνεται μία πολύ καλή ομάδα να έχει καλούς απλά καλούς παίκτες. Θα έχει παικταράδες.

Στο προχωράω. Θα τον φτιάξει ο Μίτσελ ομάδα καλή τον Ολυμπιακό, σύμφωνα με το υλικό που έχει; Ποιος ξέρει, ρε. Για μπάλα μιλάμε. Μπορεί να σε πουλήσει αυτή η καριόλα για δέκα εκατοστά μέσα και για δέκα εκατοστά έξω, όπως είπε κι ο μέγιστος Γιόχαν Κρόιφ. Και πλακώνουνε και πάλι τις παπαριές τις γνωστές, για την προηγούμενη θητεία του Μίτσελ. Ο Μίτσελ έφυγε από τον Ολυμπιακό το 2015 πλακωμένος με τον Καρεμπέ και τον Αβραάμ Παπαδόπουλο. Το είχε γράφει τότε ο Καρπετόπουλος και το μοστράρισαν οι Σαββιδοτέχνες.

Έγραφε τότε ο κυρ Αντώνης, ότι ο Μίτσελ του ζητούσε συνέχεια του Μαρινάκη παίκτες, αυτός τους αγόραζε, αλλά ήθελε και δικούς του παίκτες να φέρει στον Ολυμπιακό. Τραυματίστηκαν, σου λέει ο Εντιγκά με τον Μιλιβόγεβιτς και ο Μίτσελ δεν ήθελε άλλον αμυντικό χαφ και γι αυτό τσακώθηκε με τον Ισά και τον Καρεμπέ. Ούτε τον Μαρκάνο και τον Βαλντέζ και τον Πέρεζ ήθελε ο Μίτσελ. Πλακωνότανε συνέχεια με τον Χολέμπας, ούτε τον Τζιμπούρ ήθελε, ούτε τον Αμπντούν. Έδιωξε και τον Ιμπαγάσα, τον Μπενζανί, τον Μπονγκ, τον Γιαταμπαρέ, Κάρολ, Σέποβιτς και τον Μασάδο με το μουστάκι. Και ζητούσε επειγόντως τον Μήτρογλου. Του έκανε τα χατίρια ο Μαρινάκης, κάπου βαρέθηκε, τον σούταρε, όταν άρχιζε να κουράζει με τις εμμονές του.

Αυτά με λίγα λόγια ήταν οι μέρες του Μίτσελ και του Μαρινάκη. Και ρωτάω τώρα εγώ: Του χάλασε κανένα χατίρι του Ισπανού ο Μαρινάκης; Όχι. Έδιωξε αυτούς που ήθελε ο Μίτσελ; Τους έδιωξε. Ό,τι πει ο προπονητής. Το ίδιο πράμα είναι ο Λουτσέσκου με τον Ιβάν Σαββίδη; Ένα δεκάρι για τα χαφ να κάνει παιχνίδι και έναν σέντερ φορ να βάζει γκολ ζήτησε ο Ρουμάνος. Του φέρανε έναν Μπράντον Τόμας για να γελάει ο κόσμος σε Θεσσαλονίκη και επαρχία και δεν του πήρανε δεκάρι. Τι δεν καταλαβαίνεις, μάστορα; Και του λένε, κόψε το λαιμό σου, φτιάξει ομάδα. Αυτή είναι η διαφορά με τον Μαρινάκη. Κάνε παιχνίδι με ό,τι σου έφερε ο Μπότο. Να μην ξεφύγω, όμως.

Από τότε πέρασαν επτά χρόνια. Κι ο Μίτσελ άλλαξε κι ο Μαρινάκης άλλαξε. Έτσι είναι  ζωή. Δεν μπορεί να σκέφτεσαι με τα ίδια μυαλά για χρόνια. Η ζωή σε κάνει πιο σοφό, σου δίνει εμπειρίες. Άπαξ και το έπαιζες έπαρση και μούρη και δεν πήγαινες στα ταξίδια με το λεωφορείο των παικτών, αλλά με τον οδηγό, γιατί το παίζεις προφέσορας, η ζωή θα στο γυρίσει πίσω. Μόλις έφυγε από τον Ολυμπιακό ο ωραίος, δεν στέριωσε πουθενά. Μαρσέιγ, Πούμα Μεξικό, κάτι Μάλαγες που φαίνεται κι έναν χρόνο εκτός πάγκων. Τα ίδια κι ο προφέσορας Λουτσέσκου που ήταν «μη μου άπτου», κορδωνότανε συνέχεια, μέχρι που την άρπαξε την σφαλιάρα από την Λέφσκι.

Κι έρχεται ο Μαρινάκης και τον τραβάει από τα μαλλιά τον Μίτσελ. Πάει κι ο κομπασμός του Μίτσελ πάνε και οι φιγούρες. Τώρα θα δείξει αν πραγματικά είναι καλός προπονητής. Τώρα που δεν έχεις και πολύ χρόνο.

Έτσι είναι, μάστορα. Σε άλλη ρότα μπήκε ο Μίτσελ στον Ολυμπιακό. Καμία σχέση με τα προηγούμενα. Ούτε τουπέ, ούτε σνομπαρία στον Χολέμπας και τους άλλους. Ούτε μπινελίκια με τον Αβραάμ. Την ουρά στα σκέλια και παίξε μπάλα. Τέλος. Αν δεν παίξεις μπάλα με τόσους καλούς παίκτες, δεν το’ χει σε πολύ ο Μαρινάκης να ξαναβγάλει καμιά ανακοίνωση με καμιά δεκαριά λέξεις και να σε στέλνει πακέτο στην Ισπανία.

Σο φινάλε, ο προπονητής πρέπει να είναι και ψυχολόγος. Έχει την μαγκιά ο Μίτσελ να κάνει όλους τους παίκτες να παίζουν μονάχα γι αυτόν; Στην προηγούμενη θητεία του την είχε δει και πολύ βαρύμαγκας από την Τρούμπα. Χαϊλίκι. Τώρα δεν τον παίρνει. Τέλος τα κάστανα. Την ουρά στα σκέλια και κάτσε δούλεψε. Το χρωστάει στον Μαρινάκη, που τον βρήκε αραχτό και τον ξανάβαλε στην προπονητική.

Κι όχι μονάχα αυτό, αλλά του έχει και παικταράδες. Ούτε Εντιγκάδες, ούτε Μπονγκ και Γιαταμπαρέδες. Μιλάμε για χοντρή προίκα στον Μίτσελ. Πολλές φορές βέβαια, η προίκα γίνεται πρόκα, αλλά μην το κακομελετάμε. Το γήπεδο θα τα δείξει όλα.

Και πρόσεξε, μάστορα. Ο Μίτσελ δεν έχει χρόνο να δουλέψει κι ας παίζει η εθνική. Βάλε κάτω τα πράγματα. Από του Ρέντη θα λείπουνε 13 παίκτες με τις εθνικές ομάδες. Μπουχαλάκης και Μασούρας με τον Πογιέτ. Ο Κολομβιανός Χάμες Ροντρίγκεζ με την Κολομβία. Οι δυο Χουάνγκ με την Ιαπωνία, ο Κούντε με το Καμερούν, ο Βάτσλικ με την Τσεχία Τζολάκης με τις Ελπίδες, Λάιτνερ με το Ισραήλ, Σισέ, Αγκιμπού και Σαμασέκου με τις δικές τους. Αντίο σας. Θα μείνει να δουλέψει μ’ αυτούς που θα διώξει. Και μπορεί να ξέχασα και κανέναν.

Να στο κλείσω για τον Μίτσελ. Δεν έχει το πάνω χέρι στον Ολυμπιακό, όπως την πρώτη φορά. Ο Μαρινάκης το έχει. Όχι ότι θα του δίνει και ραβασάκι, για να μην παρεξηγηθούμε. Αλλά εκείνες οι μαγκιές ότι δεν θέλω αυτόν και δεν μου κάνει ο άλλος, κομμένα. Τέρμα τα δίφραγκα.