ΑΕΚ: Μια χαρά και δέκα πίκρες  

Η ΑΕΚ έχει συνηθίσει στις δύσκολες στιγμές. Όσοι την παρακολουθούν χρόνια, ξέρουν καλά πως οι χαρές είναι λίγες και οι απογοητεύσεις πολλές. Η σεζόν του νταμπλ, με την είσοδο στο νέο γήπεδο, την έλευση του Αλμέιδα και τη δημιουργία μιας δυνατής ομάδας, ήταν μια μοναδική στιγμή ευτυχίας. Όμως, από τότε, τα λάθη διαδέχονται το ένα το άλλο, με αποκορύφωμα τα όσα συνέβησαν το τελευταίο διάστημα.

Μέσα σε λίγες μέρες, η ΑΕΚ έχασε και τους δύο βασικούς της στόχους. Αποκλείστηκε με βαριά ήττα από το Κύπελλο χωρίς καν να χρειαστεί ρεβάνς και γνώρισε καθοριστική ήττα για το πρωτάθλημα. Με δύο συνεχόμενες ήττες από τον Ολυμπιακό και την ψυχολογία πεσμένη, ο ρεαλιστικός στόχος πλέον είναι η διατήρηση της δεύτερης θέσης, ώστε να εξασφαλίσει το εισιτήριο για το Champions League, αφήνοντας πίσω Παναθηναϊκό και ΠΑΟΚ.

Το πιο μεγάλο μερίδιο ευθύνης έχει ο Αλμέιδα.

Ο Αργεντινός, αντί να στηρίξει το πλάνο του και τους παίκτες του, φάνηκε να φοβάται την ήττα και τις συνέπειές της. Επέλεξε μια ασφαλή ισοπαλία, αντί να διεκδικήσει μια νίκη που θα άλλαζε τα δεδομένα του πρωταθλήματος.

Με αυτή την προσέγγιση, έδειξε για πρώτη φορά πως δεν έχει το ίδιο πάθος και τις ίδιες ιδέες που είχε πριν από 1-1,5 χρόνο. Ουσιαστικά, με τις κινήσεις του, φάνηκε σαν να έτρεμε τον αντίπαλο και ο στόχος του δεν ήταν να παίξει στα ίσια, αλλά να «κλέψει» το αποτέλεσμα, αν μπορούσε!

Η ΑΕΚ πήγε σε ένα ματς «τελικό», όσο κλισεδιά και αν φαίνεται αυτό, με τραγική αγωνιστική προσέγγιση. Διότι, ότι και εάν συνέβη την Τετάρτη, δεν μπορεί να σβήσει όσα έφτιαξε η ΑΕΚ μέχρι τώρα και πως πήγε στη σεζόν να βρίσκεται στο -2, δύο αγωνιστικές πριν το τέλος. Και ξαφνικά, αφήνεις στην άκρη όλο το σχέδιο και τη λογική, για να πας σε κάτι διαφορετικό. Εμφανώς αμυντικογενές, προσδοκώντας να βγάλεις πάθος και ψάχνοντας τις στατικές μπάλες ουσιαστικά για ένα γκολ.

Αυτή η εικόνα δεν μοιάζει σε τίποτα με την πληθωρική ΑΕΚ, μια ομάδα νικήτρια που πήγε στην Τούμπα και πέρασε αέρας, μια ομάδα που ακόμα και όταν έχανε, έπαιζε για τη νίκη. Αντ’ αυτού, είναι σα να γύρισε ο χρόνος εκεί στο καλοκαίρι του 2022, όταν ο Αλμέιδα μόλις είχε αναλάβει την ομάδα και ψαχνόταν, δοκιμάζοντας σχήματα με τρεις αμυντικούς. Βέβαια, επειδή βρισκόμαστε στο 2025, τα συστήματα δεν είναι αυτά που κάνουν την ομάδα αμυντική ή επιθετική, αλλά η προσέγγιση.

Τι θα γίνει στην ΑΕΚ από εδώ και πέρα; Είναι δύσκολο να κρίνεις με το πράγμα να καίει και να υπάρχουν αντιδράσεις απ’ όλες τις πλευρές και κατά δικαίων και αδίκων. Χρειάζεται καθαρό μυαλό, ξεκάθαρες αποφάσεις και συγκεκριμένη λογική και η ΑΕΚ να μπορέσει να βγάλει τα οκτώ παιχνίδια που απομένουν ως το φινάλε της σεζόν, όλα από χέρι πολύ μεγάλα και με σημαντικούς αντιπάλους και με τον κόσμο να βρίσκεται στα κάγκελα.

Η απογοήτευση είναι μεγάλη και δικαιολογημένη, ειδικά μετά την εικόνα της ΑΕΚ στα κρίσιμα παιχνίδια. Είναι σαφές ότι η ομάδα έχει χάσει τη δυναμική της και ότι απαιτούνται ριζικές αλλαγές. Η δεύτερη θέση και η ευρωπαϊκή πρόκριση πρέπει να είναι ο μοναδικός στόχος πλέον διότι η ομάδα έχει μεγάλη ανάγκη τα ευρωπαϊκά έσοδα τα οποία εφέτος χάθηκαν πολύ νωρίς λόγω του πρόωρου αποκλεισμού από τη Νόα.

Το καλοκαίρι είναι μακριά ακόμη για να μπει κάτω ένας νέος σχεδιασμός καθώς είναι φανερό ότι ο Ολυμπιακός πέρασε με τον Μεντιλίμπαρ πολύ μπροστά απ΄όλους τους άλλους διεκδικητές των εγχώριων διοργανώσεων και χρειάζεται αγώνας και επενδύσεις για να τον προσπεράσει η ΑΕΚ και να βρεθεί ξανά σε θέση οδηγού στην SuperLeague.

Το καλοκαίρι θα πρέπει να παρθούν αποφάσεις από τον μεγαλομέτοχο για τον προπονητή, το τεχνικό επιτελείο, αλλά και το τιμ που θα τρέξει την ΑΕΚ αφού σχεδόν όλοι οι άνθρωποι του Μελισσανίδη έχουν αποχωρήσει με τον έναν ή τον άλλον τρόπο.

Χρειάζεται ένας ξεκάθαρος σχεδιασμός, με ανανέωση του ρόστερ και επιλογές παικτών που θα δώσουν ποιότητα και προοπτική. Η επιμονή σε παίκτες που έχουν ξεπεράσει την αγωνιστική τους κορύφωση έχει κοστίσει. Όπως και η έλλειψη σταθερότητας στις αποφάσεις για το αγωνιστικό πλάνο εκ μέρους του Αλμέιδα…

Το ερώτημα είναι αν η διοίκηση έχει τη βούληση και την ικανότητα να πάρει τις σωστές αποφάσεις, χωρίς πισωγυρίσματα. Γιατί αν τα ίδια λάθη επαναληφθούν, η επόμενη σεζόν μπορεί να είναι ακόμη πιο δύσκολη.