Αγκαλιά με τους «αρνητές» ο ΣΥΡΙΖΑ

Ακόμη και ο πλέον αδαής περί των πολιτικών παρασκηνίων απλά παρακολουθώντας ορισμένα από αυτά που διημείφθησαν στη Βουλή κατά τη συζήτηση και την ψήφιση του εργασιακού νομοσχεδίου κατανόησε το άγχος και την αγωνία του Αλέξη Τσίπρα και της ηγετικής ομάδας να ανατρέψουν το πολιτικό status quo.

Του Μιχάλη Κωτσάκου

Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης χρησιμοποίησε όντως σκληρές εκφράσεις κατά του πρωθυπουργού στη Βουλή, επεχείρησε μία προσωπική επίθεση κι έμπλεξε το εργασιακό νομοσχέδιο με τα εμβόλια, αλλά και τα δάνεια των κομμάτων.

Δείγμα τού ότι δεν υπάρχει στρατηγική για το πώς ο ΣΥΡΙΖΑ θα πείσει τους πολίτες ότι έχει όραμα και ρεαλιστικό σχέδιο για το μέλλον, ώστε να τον εμπιστευθούν οι πολίτες.

Ακούν επί τόσο καιρό οι πολίτες τον κ. Τσίπρα και τους συν αυτώ να ομιλούν για μία κατεστραμμένη χώρα, και την ίδια ώρα οι Έλληνες ακούν διά στόματος της προέδρου της Κομισιόν, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, ότι το σχέδιο της Ελλάδας που απέστειλε η κυβέρνηση εγκρίθηκε από τα πρώτα και εντός του καλοκαιριού έρχονται τα πρώτα δισεκατομμύρια από τις Βρυξέλλες. Και την ίδια ώρα, το αντίστοιχο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ κινείται εκτός του πλαισίου που έχει καθορίσει η Ε.Ε.

Και οι Έλληνες είδαν ότι «ο Μητσοτάκης που δεν κάνει ούτε για διαχειριστής μίας πολυκατοικίας», σύμφωνα με τα όσα είπε την Τετάρτη ο κ. Τσίπρας, την Πέμπτη το μεσημέρι πέρασε με άριστα τις ευρωπαϊκές εξετάσεις. Και η παρουσίαση του ελληνικού προγράμματος στην Αρχαία Αγορά με την παρουσία της προέδρου της Κομισιόν ήταν το απόλυτο θετικό μήνυμα προς τις αγορές για τις προοπτικές της Ελλάδας.

Αυτή η πολύ καλά οργανωμένη εκδήλωση, η άρτια σκηνοθετημένη, έστειλε μηνύματα και στην ελληνική κοινωνία. Ότι από τη μία υπάρχει ο Μητσοτάκης που αποτελεί μία όαση ελπίδας για τη μετά-πανδημία εποχή, και από την άλλη ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος εξακολουθεί να κινείται δίχως σαφή μπούσουλα απλά ψάχνεται.

ΘΩΠΕΥΕΙ ΤΟΥΣ «ΨΕΚΑΣΜΕΝΟΥΣ», ΠΟΥ ΛΕΝΕ Ο,ΤΙ ΤΟΥΣ ΚΑΤΕΒΕΙ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΓΙΑ ΤΑ ΕΜΒΟΛΙΑ ΕΛΠΙΖΟΝΤΑΣ ΟΤΙ ΘΑ ΤΟΥΣ ΠΑΡΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΟΥ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΥ

Και αυτό φάνηκε και από το γεγονός ότι για μία ακόμη φορά ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ αρνήθηκε να καταδικάσει τον Παύλο Πολάκη, ο οποίος κατηγόρησε τα εμβόλια, διότι στο μυαλό του ο αψύς Κρητικός πιστεύει πως εάν η κυβέρνηση αποτύχει στην πανδημία και καταστραφεί η χώρα, τότε οι πολίτες θα στραφούν προς τον ΣΥΡΙΖΑ.

Και ανεξάρτητα τι λέει προς τα έξω, ο Αλέξης Τσίπρας πιστεύει σε αυτήν τη στρατηγική: Δηλαδή της καταστροφής της χώρας από την πανδημία, ώστε να επανέλθει στην εξουσία. Και για να καταφέρει να κερδίσει ψήφους δεν κλείνει απλά το μάτι, αλλά ανοίγει (με αιχμή τον Πολάκη) διάπλατα την αγκαλιά του σε αρνητές του κορωνοϊου και των εμβολιασμών και των διαφόρων ψεκασμένων που πιστεύουν ότι με τους εμβολιασμούς μάς βάζουν τσιπάκια.

Επί της ουσίας, ο κ. Τσίπρας (μέσω Πολάκη) έχει αποφασίσει να ξεκινήσει μάχη χαρακωμάτων με τον Κυριάκο Βελόπουλο για το ποιος από τους δύο θα κερδίσει την προτίμηση των απανταχού ψεκασμένων.

Φυσικά, αυτή η τακτική του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης αποτελεί άλλο ένα ακόμη δώρο προς τον κ. Μητσοτάκη, ο οποίος κανονικά πρέπει να στέλνει κάθε εβδομάδα ευχαριστήρια κάρτα στους κ.κ. Τσίπρα και Πολάκη. Κι αυτό διότι σε κάθε δύσκολη πολιτική στιγμή για την κυβέρνηση και τον κ. Μητσοτάκη παρουσιάζονται ως «από μηχανής Θεός» για να διευκολύνουν την κυβερνητική γραμμή, η οποία βρίσκει το άλλοθι για να στείλει την μπάλα στην εξέδρα. Αυτό παρακολουθήσαμε και την Τετάρτη.

Αντί η αντιπαράθεση να εξελιχθεί με βάση το εργασιακό νομοσχέδιο, αυτό που έμεινε ήταν εάν τελικά ο κ. Πολάκης έχει εμβολιαστεί. Και όπως ο ίδιος ανέφερε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αν και γιατρός δεν έχει εμβολιαστεί, και όπως είπε «θα το σκεφτώ από τον Οκτώβριο».

Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμη και ο Γιώργος Κυρίτσης, ο οποίος πολλάκις έχει απασχολήσει την κοινή γνώμη με τις ακραίες θέσεις του για το μεταναστευτικό και τον Κουφοντίνα, άδειασε τον Πολάκη. Μιλώντας στα ΜΜΕ τόνισε ότι στα ζητήματα που έχουν να κάνουν με τη δημόσια υγεία, με τα νοσοκομεία και την πανδημία, τον ΣΥΡΙΖΑ τον εκπροσωπεί ο Ανδρέας Ξανθός, ο οποίος είναι και ο αρμόδιος τομεάρχης.

«Δεν έχω ακούσει τη δήλωση γιατί όλοι ασχολιόμασταν –και καλά κάναμε– με το εργασιακό νομοσχέδιο, αλλά μπορώ να σας πω από θέσης και αρχής ότι τον ΣΥΡΙΖΑ στα ζητήματα που έχουν να κάνουν με τη δημόσια υγεία, με τα νοσοκομεία και την πανδημία, τον εκπροσωπεί ο Ανδρέας Ξανθός. Ο κύριος Πολάκης υποθέτω ότι μίλησε ως γιατρός εντατικολόγος. Εξέφρασε μία άποψη, εγώ δεν συμφωνώ με αυτή την άποψη, αλλά ποιος είμαι εγώ που θα κρίνω», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Γιώργος Κυρίτσης.

Τις προηγούμενες ημέρες το θέμα Πολάκη είχε τεθεί επί τάπητος από όλες τις πλευρές του ΣΥΡΙΖΑ. Εκεί όπου αρκετοί είχαν υποστηρίξει ότι με τις άγαρμπες δηλώσεις του επί όλων των ζητημάτων το μόνο που επιτυγχάνει είναι να αβαντάρει τον Κυριάκο Μητσοτάκη και όχι το κόμμα του, το οποίο πασχίζει να ακουστεί και πέραν των ψηφοφόρων του.

Στο ίδιο μοτίβο

Και μπορεί ο κ. Τσίπρας να μην έχει εκφράσει αντιρρήσεις για τα εμβόλια, εν τούτοις εξακολουθεί να επενδύει στον καταγγελτικό λόγο. Η καταγγελτική ρητορική τού πρώην πρωθυπουργού βρήκε πρόσφορο έδαφος την τετραετία 2010-2014 και τον πίστεψαν πολλοί ψηφοφόροι που είχαν έντονη τιμωρητική διάθεση έναντι του ΠΑΣΟΚ.

Τώρα οι εποχές άλλαξαν. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης διέγνωσε σωστά τις τάσεις που διαμορφώνονταν στην κοινωνία και η έξοδος από την κρίση τον κατέστησε κυρίαρχο.

Ο πρωθυπουργός απέφυγε τον βερμπαλισμό και ακόμη και οι μεταρρυθμιστικές του εξαγγελίες κινούνται στην τροχιά του αυτονόητου. Εκεί ακριβώς εδράζεται και η ανθεκτικότητά του. Το πλεονέκτημά του είναι ότι αποκρυπτογράφησε εύστοχα τις μεταβολές στην κοινωνία.

Τουναντίον, ο Αλέξης Τσίπρας εξακολουθεί να αρνείται να δει κατάματα την πραγματικότητα. Ότι έχει δημιουργηθεί ένα νέο πολιτικό και κοινωνικό περιβάλλον. Και φυσικά μοιάζει εγκλωβισμένος σε μία ρητορική που δεν την πιστεύουν ούτε άνθρωποι που έχουν διαπρέψει στην επαναστατική γυμναστική.

Η κριτική που ασκεί στην κυβέρνηση παραπέμπει σε άλλες εποχές, και γι’ αυτό η ανταπόκρισή της είναι περιορισμένη. Κι αυτό διότι δεν ακουμπά τις ανησυχίες και τους προβληματισμούς του μεγαλύτερου τμήματος της κοινής γνώμης.