ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΒΑΤΑΓΓΕΛΟΣ: «Οι Γερμανοί είχαν κερδίσει από τα αποδυτήρια»

Κατασκοπικό θρίλερ με δουλειές εκατομμυρίων και αρπαγές σχεδίων από ανταγωνιστικές εταιρείες, με μίζες προς συνδικαλιστές και κομματικά στελέχη, περιέγραψε ο επιχειρηματίας Αλέξανδρος Αβατάγγελος, ο οποίος απολογήθηκε στη δίκη για τις μίζες των εξοπλιστικών προγραμμάτων, επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ.

Της Πωλίνας Βασιλοπούλου

Αποκαλυπτικός στην απολογία του ο κ. Αβατάγγελος παραδέχτηκε ότι «οι Γερμανοί με τα σχέδια των Γάλλων είχαν κερδίσει από τα αποδυτήρια», ενώ παραδέχτηκε ότι «από τα 11,5 έδωσα 3 εκατ. στον Μπέλτσιο», επειδή ήταν «ένας άνθρωπος, που προερχόταν από την τοπική αυτοδιοίκηση και είχε σχέση με τον συνδικαλιστικό χώρο και μπορούσε να μιλήσει τη γλώσσα των ναυπηγείων».

Όπως είπε σε σημείο της απολογίας του ο Αβατάγγελος, το 1990 γνώρισε τον Φιλιππίδη, «ο οποίος κατοικούσε στη Σαουδική Αραβία, ήταν σύμβουλος εταιρείας υποδομών. Μου γνώρισε τον Ντερμιτζιάν το 1991-1992 σε ένα γραφείο του στο Παρίσι. Ο Ντερμιτζιάν ήταν σύμβουλος επιχειρήσεων γερμανικών και αγγλικών. Συνεργαστήκαμε. Μαζί βάλαμε τις γνωριμίες μας, εγώ τις γαλλικές, εκείνος τις γερμανικές και αγγλικές. Κάναμε πολλά έργα, κερδίσαμε πολλές αναθέσεις. Αμειβόμουν επί αποτελέσματος. Δήλωνα τις αμοιβές μου. Αυτή ήταν η δουλειά μου».

Πρόεδρος: «Πώς εμπλακήκατε με την Ferrostaal;»

Κατηγορούμενος: «Ο Ντερμιτζιάν μού ανέφερε το 1994 την Ferrostaal. Μου μίλησε για τον Πίκλερ. Γνωριστήκαμε και μου μίλησε για τη Ferrostaal, ήταν μία κοινοπραξία με πολλά αντικείμενα. Ήταν εμπορικός βραχίονας. Τα Υποβρύχια ήταν ένας μόνο τομέας της. Ο Πίκλερ παρουσιάστηκε ως φίλος του Ντερμιτζιάν και δεν ήταν τίποτα το ιδιαίτερο ως προς τη Ferrostaal. Παρουσίαζε την Ferrostaal, όταν υπήρχαν ευκαιρίες για δουλειές. Με πολλές γερμανικές εταιρείες το έκανε αυτό. Με γνώρισε το 1995 με τον Μένγκες, τους Χάουν και Μίλενμπεκ. Το 1995 γνώρισα τους Χάουν και Μίλενμπεκ ως υπευθύνους πλοίων της Ferrostaal, όχι μόνο πολεμικών αλλά και εμπορικών. Είχα σχέση με τη γαλλική εταιρεία πλοίων, η οποία είχε αποκτήσει πλεονέκτημα σε σχέση με τους Γερμανούς, το οποίο αφορούσε την ανάδυση των Υποβρυχίων. Εκείνοι ήθελαν να το αναπτύξουν αυτό το σύστημα, αλλά οι Γάλλοι είχαν την πρωτοπορία, είχαν εξάγει στο εξωτερικό. Αυτό συνέβαινε τα έτη 1995-1996.

»Ήθελαν να τους πληροφορήσω ως προς το αν είχα σύμβαση με τη γαλλική εταιρεία. Δεν είχα σύμβαση. Είχα ανθρώπους να τους παράσχω τα σχέδια, τις τιμές εξαγωγικές και όλη την τεχνική υποστήριξη, τη γαλλική, όλα όσα προσέφεραν οι Γάλλοι. Τους είπα ότι θα το δω. Είχα ανθρώπους στο Υπουργείο Εξωτερικών. Τους παρέδωσα 10 φακέλους, ήταν παρών και ο Φιλιππίδης για μετάφραση, ώστε να μπορώ να συνεννοηθώ. Πολλές φορές τούς είχα δει και μόνος μου με τον Πίκλερ και έτσι συνεννοούμασταν και χωρίς τον Φιλιππίδη. Δεν ήταν δικός μου υπάλληλος. Ήταν συνεργάτης του Ντερμιτζιάν. Με βοηθούσε. Τους έδωσα ένα μεγάλο αρχείο. Θα τον εξέταζαν, για να διαπιστώσουν εάν τα στοιχεία τους επέτρεπαν να κατασκευάσουν ένα νέο τύπου Υποβρύχιο. Είχαν πολλές συμβάσεις που έτρεχαν. Εάν έπαιρναν οποιαδήποτε δουλειά, ήθελα ένα ποσοστό επί της δικής τους προστιθέμενης αξίας. Συμφωνήσαμε την αμοιβή στο 4.5% επί του γερμανικού υλικού προς εξαγωγή».

Πρόεδρος: «Πότε ξεκινήσατε;»

Kατηγορούμενος: «Μετά από 7 μήνες με κάλεσαν λέγοντάς μου ότι υπήρξε ευκαιρία στην Ελλάδα λόγω της κρίσης των Ιμίων. Ήθελα τα λεφτά μου και τους το είπα, ανεξάρτητα από τη χώρα. Ήθελαν να τους βοηθήσω στην Ελλάδα περαιτέρω, όμως δεν είχα γνωριμία εκεί. Η μόνη μου γνωριμία ήταν με τον Μπέλτσιο, τον είχα γνωρίσει σε μία εκδήλωση στο εξωτερικό ως άτομο ιδιωτικής οικονομίας, ήταν Έλληνας μηχανικός».

To deal και η αμοιβή

Πρόεδρος: «Με τον Μπέλτσιο μιλήσατε;»

Kατηγορούμενος: «Μίλησα με τον Μπέλτσιο στο Βέλγιο, στις Βρυξέλλες για να συνεννοηθώ, για να του εξηγήσω. Τον είχα επισκεφθεί και στο γραφείο του».

Πρόεδρος: «Και τι έγινε;»

Kατηγορούμενος: «Συναντήθηκε με τους Γερμανούς, έγιναν τα ραντεβού εδώ. Εγώ δεν ήμουν στα ραντεβού. Ο ρόλος μου είχε κλείσει. Είχα κάνει το deal. Εγώ είχα παραδώσει τους φακέλους από το 1996. Έγινε η σύμβαση το 2000, ξεκίνησε η εκτέλεση. Αυτό που υπολειπόταν ήταν η αμοιβή μου. Έκαναν την πρώτη καταβολή η oποία θα γινόταν μέσω Ματαντού. Εγώ δεν τον ήξερα τον Ματαντό. Καταβλήθηκε ποσό 11,5 εκατ. τον Ιούνιο του 2000 μετά από την υπογραφή της σύμβασης. Οι εταιρείες που είχα και έχω είναι οι Dolmarton και Wilbeforce. Τις έχω ακόμα και είναι απολύτως νόμιμες. Είχα πει στον Μπέλτσιο ότι θα δώσω από τη δική μου αμοιβή κάποια χρήματα για τη δουλειά του. Όταν συμφωνήσαμε για την παροχή βοήθειας για τα ναυπηγεία, οι Γερμανοί μού είπαν ότι θα δοθούν στον Μπέλτσιο χρήματα από τη δική μου αμοιβή. Ήταν επιβολή του Χάουν και του Μίλενμπεκ. Είχαμε συμφωνήσει από πριν να δώσω εγώ τα χρήματα στον Μπέλτσιο από την αμοιβή μου, γιατί μου είχαν πει ότι είχαν κλείσει τα κόστη και τις αμοιβές, δεν μπορούσαν να ζητήσουν παραπάνω χρήματα από την Ferrostaal. Το 1999 μου το είπαν αυτό. Το αποδέχθηκα. Θα έδινα 6 εκ συνολικά στον Μπέλτσιο».

H… μοιρασιά…

Πρόεδρος: «Τα δώσατε;»

Kατηγορούμενος: «Από τα 11,5 έδωσα 3 εκατ. στον Μπέλτσιο. Μπήκαν τα χρήματα μέσω του Ματαντού. Τους ρώτησα γιατί, και μου είπαν

ότι είχαν έναν ενιαίο λογιστικό κωδικό. Ο Βερετέκι που διαδέχτηκε το 2004 είπε ότι υπάρχει ενιαίος λογιστικός κωδικός, αυτό ήταν πάντα η πολιτική τους. Είχαν πάρει άδεια από τη φορολογική αρχή του Έσσεν γι’ αυτό».

Πρόεδρος: «Γιατί μέσω Ματαντού;»

Kατηγορούμενος: «Ο Ματαντός ήταν ο πιστοποιημένος αντιπρόσωπός του και έτσι μπορούσαν να έχουν φορολογικές ελαφρύνσεις. Εάν κατέβαλλαν σε εμένα κατευθείαν, δεν θα είχαν φορολογικές ελαφρύνσεις. Ήταν υποχρέωσή μου να τα δώσω στον Μπέλτσιο, είχε εκτελέσει μία εργασία. Είχα μία ηθική υποχρέωση. Είχα δώσει τον λόγο μου. Με έμβασμα του έδωσα τα 3 εκατ. Τα υπόλοιπα τα κράτησα, και έδωσα μεγάλη καταβολή και σε έναν ακόμα συνεργάτη μου. Έδωσα 3 εκατ. σε Γάλλο συνεργάτη μου».

Πρόεδρος: «Τα 2,5 εκατ., που αναφέρονται στο απολογητικό υπόμνημα σας ότι δόθηκαν στους συνδικαλιστές;»

Kατηγορούμενος: «Είπα στον ανακριτή ακριβώς τους λογαριασμούς, που έκανα εμβάσματα. Αυτά που γράφονται, δεν είναι ακριβώς έτσι. Στην ανάκριση είχα εξηγήσει ακριβώς. Στην ανάκριση έδωσα τους κλειδαριθμημένους λογαριασμούς που έκανα εμβάσματα. Υπήρχε χρονοδιάγραμμα πληρωμών ανάλογα με χρονοδιάγραμμα εκτέλεσης. Η εκτέλεση ταυτιζόταν με εξαγωγή υλικού. Είχαν καθορισθεί τμηματικές πληρωμές».

 

Γνώριζε τον Τσοχατζόπουλο ο Μπέλτσιος

Πρόεδρος: «Ο κατηγορούμενος Μπέλτσιος εξέφρασε κάποια αντίρρηση ως προς τον τρόπο αμοιβής;»

Kατηγορούμενος: «Όχι. Τον γνώριζε τον τρόπο με τον οποίο θα αμειβόταν. Δεν γνώριζα κάποιον άλλον στην Ελλάδα που θα μπορούσε να το κάνει. Είχε κάνει και άλλες δουλειές με τη Ferrostaal. Ως προς το υπόστεγο δεν γνωρίζω, είναι μέρος δραστηριότητας μίας θυγατρικής. Ο Μπέλτσιος δούλευε για την DSD της Ferrostaal. Από εμένα τη γνώρισε τη Ferrostaal, όμως ο ρόλος μου περιοριζόταν στο να παράσχω πληροφορίες και να πάρω τα λεφτά μου. Είπε στους Γερμανούς ότι θα τους πάει στα ΕΝΑΕ και εκείνοι θα παρουσίαζαν το πρόγραμμά τους. Τότε δεν ξέρω ποιος εκπροσωπούσε τα ΕΝΑΕ, δεν ήταν η δουλειά μου. Οι συνδικαλιστές είχαν το 49%, το υπόλοιπο η ΕΤΒΑ. Το 1999 απεχώρησε η αγγλική εταιρεία. Αυτή η πόρτα που άνοιξε το 1997 κατέληξε σε μία συνεργασία μεταφοράς τεχνογνωσίας από τότε. Αυτήν την πόρτα την άνοιξε ο Μπέλτσιος. Ο Μπέλτσιος δεν ήταν ισχυρός, ήταν αποτελεσματικός. Γνώριζε τον Τσοχατζόπουλο, τη σχέση του με αυτόν την είχα διαβάσει στον Τύπο, μετά από την υπόθεση αυτή. Τον ήξερα από την τοπική αυτοδιοίκηση. Με κάλεσαν από τη Βουλή. Κατέθεσα. Δεν έχω το πόρισμα. Δεν το διάβασα. Ξέρω ότι η συνείδησή μου είναι καθαρή. Η Βουλή δεν είναι Δικαιοσύνη. Πήγα εκεί για να δείξω την καλή μου βούληση. Πολλοί αρνήθηκαν. Θα μπορούσα να αρνηθώ κι εγώ. Ως προς την Asian, δεν πήρα καθόλου χρήματα. Έπρεπε να ζητήσουν κίνηση λογαριασμών της Αsian από τον Ντερμιτζιάν. Κάναμε δουλειές μαζί αλλά δεν έχω καμία σχέση με αυτήν τη εταιρεία. Τα χρήματα αυτά ξεκάθαρα τα κράτησε ο ίδιος ο Ντερμιτζιάν και ο Πίκλερ. Έπαιρναν δουλειές για γερμανικές εταιρείες και πληρώνονταν επί των έργων».