Συνήγορος του Λιγνάδη ο Κούγιας

"ΘΑ ΜΑΡΑΘΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗ ΖΗΛΙΑ ΤΟΥΣ ΟΙ... ΜΑΪΝΤΑΝΟΙ"

Ο αστικός μύθος λέει ότι στην Ελλάδα όποια πέτρα κι αν σηκώσεις στην Ελλάδα θα βρεις από κάτω έναν… πρόεδρο! Χωρίς τον παραμικρό κίνδυνο να χαρακτηριστεί μύθευμα, περίπου το ίδιο συμβαίνει και με τα τηλεοπτικά πάνελ, αφού σε κάθε ένα από αυτά υπάρχει κι ένας… μαϊντανός.

Ο χαρακτηρισμός αδικεί, βεβαίως, τα ευωδιαστά ζαρζαβατικά αλλά ταιριάζει γάντι στον υπέρτατο «ανταγωνιστή» τους Αλέξη Κούγια, που με αφορμή την σκοτεινή υπόθεση Λιγνάδη βρήκε ακόμη μία ευκαιρία  να αυτομοστραριστεί ως ο υπερασπιστής της αλήθειας και προστάτης των συμφερόντων της Θέμιδας.

Ως γνωστόν ο ποινικολόγος ανακοίνωσε την Δευτέρα ότι προτίθεται υπό όρους να αναλάβει από κοινού με τον συνάδελφό του δικηγόρο Νίκο Γεωργουλέα την εκπροσώπηση του γνωστού σκηνοθέτη και ηθοποιού που κατηγορείται για βιασμό κατά συρροή.

Από τον τηλεοπτικό  αέρα του κεντρικού δελτίου ειδήσεων του MEGA o… mega-ποινικολόγος είπε διάφορα δακρύβρεχτα τσιτάτα προκειμένου να αιτιολογήσει την απόφασή του. ¨Όπως, π.χ., ότι συνάντησε έναν «δυστυχισμένο, συγκλονισμένο, ταπεινό» Λιγνάδη, που δεν του μίλαγε για τον εαυτό του αλλά «η μεγαλύτερή του στενοχώρια του ήταν αυτά που είπε η κ. Μενδώνη για αυτόν και όχι αυτά για τα οποία τον καταγγέλλουν».

Δάκρυσαν οι μαϊντανοί από το δράμα ενός κατηγορούμενου να σκίζεται η καρδιά του για όσα η υπουργός του καταμαρτυρεί και όχι για τις εγκληματικές πράξεις που φέρεται να διέπραξε. Εκεί, όμως, που έσκασαν από τα γέλια ήταν όταν ο Αλέξης διευκρίνισε ότι δεν είχε μελετήσει τη δικογραφία και πως μόνο όταν το κάνει θα αποφανθεί αν θα δεχτεί να υπερασπιστεί τον τέως -πλέον- διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου.

Γιατί αυτό; Διότι όπως είπε ο ποινικολόγος «αν δεν πειστώ για την αθωότητά του δεν θα τον υπερασπιστώ». Κι εμείς, δηλαδή, τι πρέπει να καταλάβουμε, τώρα; Ότι ο Λιγνάδης θα είναι a priori αθώος αν τελικά τον αναλάβει ο μέγας Αλέξης, αλλά ένοχος αν ο ποινικολόγος αρνηθεί να συνδράμει στην υπεράσπιση του κατηγορουμένου;

¨Όσο για το ατόπημα του Κούγια να πει δημόσια ότι ο συνάδελφός του Νίκος Γεωργουλέας δεν έκανε καλά τη δουλειά του, ισχυριζόμενος ότι εκείνος θα είχε προσβάλλει ευθύς εξαρχής το ένταλμα σύλληψης του Λιγνάδη, δεν αξίζει περεταίρω σχολιασμού. Τα λέει όλα η ανακοίνωση του κ. Γεωργουλέα που λίγο πριν από τα μεσάνυχτα της Δευτέρας (22/2) γνωστοποίησε ότι αποχωρεί από την υπεράσπιση του μέχρι πρότινος διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου, τονίζοντας ότι η απόφαση ελήφθη από κοινού.

Και  τι να έλεγε, δηλαδή, ο έγκριτος νομικός μπροστά στο εκτόπισμα της δικανικής σκέψης του Κούγια; Άλλωστε μπροστά στο δίλλημα “απεμπλοκή” από τα πίτουρα ή τροφή για τις  κότες, η επαγγελματική και όχι μόνο αξιοπρέπεια επιτάσσει την πρώτη επιλογή…

Φαίνεται, τελικά, ότι έχουν δίκιο οι μαϊντανοί που φθονούν τον Αλέξη. Όχι για τη δόξα που τους κλέβει σε κάθε πάνελ, αλλά γιατί με βάση τη λογική Κούγια δεν θα χρειάζονταν πλέον ούτε ανακριτές, ούτε συνήγοροι, ούτε δικαστές για να αποδειχτεί η αθωότητα ή η ενοχή ενός κατηγορούμενου. Θα αρκεί –κατά πώς το οραματίζεται ο Αλέξης– ως ακαταμάχητο τεκμήριο η ανάληψη ή μη της υπόθεσης από τον γίγα της δικηγορίας.

Σε μία τέτοια περίπτωση δεν απομένει παρά να πάψει η Θέμιδα να απεικονίζεται με δεμένα μάτια, κρατούσα σπαθί και ζυγαριά. Ο επόμενος καλλιτέχνης ας την αναπαραστήσει κρατώντας στον αέρα τον Αλέξη και όλοι θα κοιμόμαστε πιο (αν)ήσυχοι…

 

Διαβάστε επίσης

Χρησιμοποιούμε cookies για λόγους στατιστικών & επισκεψιμότητας Συμφωνώ Περισσότερα