Άλλα κόλπα στη Super League 2

Στην Αγγλία η τελευταία στη δεύτερη κατηγορία Γουίγκαν έχει 35 βαθμούς. Στη Γερμανία η Σαντχάουζεν 21. Στην Ισπανία η Ίμπιζα και η Λούγκο από 24. Στην Ιταλία η Σπαλ και η Μπρέσια από 28. Στη Γαλλία η Νιόρ 23. Στην Ολλανδία η Ουτρέχτη Β΄ 20. Στην Ελλάδα στον έναν όμιλο το Ρουφ έχει 0 και στον άλλο ο Απόλλων Λάρισας και ο Θεσπρωτός από 7. Και αυτό το λένε πρωτάθλημα της Super League 2. Eπαγγελματικό. Και θέλουν ποσοστό από το Στοίχημα, τηλεοπτικά δικαιώματα από την ΕΡΤ και από φιλάθλους στα γήπεδα; Τρεις και ο κούκος.

Με τέτοιες επιδόσεις, πώς μπορείς να έχεις αξιώσεις. Είναι ξεκάθαρο πως κάτι δεν πάει καλά. Και η λογική των πιέσεων και του δώσε και μένα μπάρμπα να παίξω σε επαγγελματική κατηγορία, πλέον στην ποδοσφαιρική Ελλάδα του 2023, δεν χωράει. Όταν κάθε βουλευτής απαιτούσε Πανεπιστήμιο στο χωριό του και η Πολιτεία έσπευδε να το κάνει για ψηφαλάκια, δεν είχε υπολογίσει πως θα προσφέρονται 200 θέσεις φοιτητών και θα δήλωναν 5 παιδιά… Έτσι και ποδοσφαιρικά, όταν ζητούσαν 30 ομάδες στη Super League 2, δεν θα είχαν υπολογίσει πως δεν χωράνε στο ελληνικό επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Πως θα δούμε ομορφιές και θα πονέσουν τα ματάκια μας, με τον θαυματουργό κόσμο της κατηγορίας.

Οι ευθύνες ανήκουν και στην Πολιτεία που μετρούσε το πολιτικό κόστος και βέβαια στην ποδοσφαιρική οικογένεια που ποντάριζε στις παντός είδους επιδοτήσεις για να χωρέσει κι άλλη, κι άλλη, κι άλλη ομάδα. Αν θέλουμε κανονικό πρωτάθλημα στη δεύτερη κατηγορία, απαιτείται επαναπροσδιορισμός και αυτοκάθαρση. Και μετά η Πολιτεία θα είναι αρωγός-χορηγός της όποιας νέας υγιούς προσπάθειας.