Άλλα τα «μάτια» της Αθήνας και άλλα της Άγκυρας για τη σταθερότητα στη Μεσόγειο

Στο Μπακού βρίσκεται ο Κυριάκος Μητσοτάκης συμμετέχοντας τις εργασίες της 29ης Διάσκεψης των Μερών της Σύμβασης του ΟΗΕ για την κλιματική αλλαγή (COP29) και από την πρωτεύουσα του Αζερμπαϊτζάν ο Έλληνας πρωθυπουργός παραχώρησε μία εκτενή σε θεματολογία συνέντευξη στο διεθνές ειδησεογραφικό πρακτορείο Bloomberg.

Ανάμεσα στα πολλά και ενδιαφέροντα που είπε ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας για την κλιματική προσαρμογή, την οικονομική ανάπτυξη και το ενεργειακό ζήτημα, ξεχώρισαν οι αποστροφές του για την «φιλική συνομιλία» που είχε με τον νεοεκλεγέντα πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ, η βεβαιότητά του ότι «η ελληνοαμερικανική συνεργασία είναι πυλώνας σταθερότητας στη Μεσόγειο», αλλά και η προσδοκία του να συνεχιστεί η στενή συνεργασία της Ελλάδας με τις ΗΠΑ.

Για το τελευταίο δεν χωράει αμφιβολία ότι οι ελληνοαμερικανικές σχέσεις διάγουν παρατεταμένη περίοδο έρωτος –ακόμη και επί κυβέρνησης Τσίπρα– γεγονός που αποτυπώνεται σε κάθε πτυχή των διακρατικών επαφών.

Εκείνο που σηκώνει πολύ κουβέντα είναι αν η σταθερότητα στη Μεσόγειο εξαρτάται μόνο από την ελληνο-αμερικανική συνεργασία ή από τις αναθεωρητικές ορέξεις της Τουρκίας. Διότι είναι πλέον ξεκάθαρο ακόμη και στον πιο καλόπιστο παρατηρητή ότι η Αθήνα, η Άγκυρα αλλά και η Ουάσινγκτον βλέπουν με εντελώς άλλα «μάτια» τη σταθερότητα στην περιοχή:

>> Η Τουρκία με αυτά του αδηφάγου πειρατή που αναζητά λεία και λάφυρα,

>> Η Ουάσινγκτον με τα μάτια του γεωπολιτικού της συμφέροντος και τη «ζυγαριά» του ποιος σύμμαχος εξυπηρετεί κάθε φορά τις βλέψεις της αστερόεσσας

Όσσ για την Αθήνα, βρίσκεται κάπου στη μέση με τον… σταυρό του Διεθνούς Δικαίου στο ένα χέρι και με το άλλο χέρι βαθιά στην τσέπη για να πληρώνει εξοπλισμούς που θα την προστατεύσουν με το αζημίωτο από (δήθεν) συμμάχους.