Ανάχωμα ο Βενιζέλος για… ανώμαλες συνεργασίες

Στο προηγούμενο φύλλο η «Α» είχε αναφερθεί αναλυτικά στο ότι ο Ευάγγελος Βενιζέλος νιώθει αδικημένος και ασφυκτιά στο Κίνημα Αλλαγής. Και πριν ο αλέκτωρ λαλήσει τρις ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ διαφοροποιήθηκε με ηχηρό τρόπο στην πρωτοβουλία της Φώφης Γεννηματά για να ξεκινήσουν οι διαδικασίες για την συνταγματική αναθεώρηση με τις ψήφους και του ΣΥΡΙΖΑ και της Ν.Δ. Απάντησε μάλλον με άκομψο τρόπο θα λέγαμε στο άρθρο της κ. Γεννηματά για την αναγκαιότητα της συνταγματικής αναθεώρησης.

 Του Μιχάλη Κωτσάκου

 Δεν είναι λίγοι αυτοί που εκτιμούν πως η διαφοροποίηση του κ. Βενιζέλου είναι πολύ πιθανό να οδηγήσει τις σχέσεις των δύο πλευρών στα άκρα. Κι αυτό καθώς υπάρχουν και μυαλοπώληδες σύμβουλοι της κ. Γεννηματά που διαρρέουν πως η επικεφαλής του Κινήματος Αλλαγής θα πρέπει να διαγράψει τον Ευ. Βενιζέλο.

Ο πρώην πρόεδρος του κόμματος, με τη βαρύτητα που του δίνει η θητεία του στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ αλλά και με την ιδιότητα του καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου, ξεκαθάρισε πως η θεσμική πρωτοβουλία της κ. Γεννηματά να στείλει επιστολή στον πρωθυπουργό, τον πρόεδρο της Βουλής και τους πολιτικούς αρχηγούς για τη συνταγματική αναθεώρηση ήταν σε «λάθος κατεύθυνση». Έδωσε δε και στρατηγική χροιά στην κίνηση, λέγοντας πως αδυνατίζει την κεντρική επιλογή «να προστατεύσουμε το Σύνταγμα και τους θεσμούς και να δημιουργήσουμε ένα μέτωπο δημοκρατίας» κατά της κυβέρνησης.

Ωστόσο, αν κάποιος κοιτάξει στον πυρήνα αυτής της αντιπαράθεσης θα διαπιστώσει τις δύο διαφορετικές πολιτικές προσεγγίσεις που συνυπάρχουν εντός του νέου φορέα. Η μία, η ισχυρότερη, διέπεται από έντονα αντικυβερνητικά χαρακτηριστικά, «όχι στη λογική κάποιας ρεβάνς» αλλά προτάσσοντας την προστασία των «θεσμών και της Δημοκρατίας που βάλλονται από την κυβέρνηση». Τούτη η τάση δεν συζητεί επικοινωνία με τον ΣΥΡΙΖΑ και βλέπει με πιο θετικό πρόσημο τον Κυριάκο Μητσοτάκη, όπως αποτυπώθηκε και στο θερμό χειροκρότημα προς τον πρόεδρο της Ν.Δ. στο ιδρυτικό συνέδριο του Κινήματος.

Σε αυτή την τάση πέραν του κ. Βενιζέλου, εντός των δύο Κοινοβουλευτικών Ομάδων «εντάσσονται» οι κ.κ. Λοβέρδος, Κωνσταντινόπουλος, Μανιάτης, Ψαριανός, Αμυράς, Καϊλή και άλλοι, οι οποίοι στο ενδεχόμενο συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ θα πάρουν τα μπογαλάκια τους και θα φύγουν. Και μαζί τους οι Κινήσεις που μετέχουν στο εγχείρημα. Πολλά στελέχη του ΠΑΣΟΚ, δεν ξεχνούν όχι μόνο τους Κουρουμπλήδες που έφυγαν σαν τα ποντίκια από το ΠΑΣΟΚ, αλλά και τις ύβρεις από τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως και τα επεισόδια που δημιουργούσαν κατά υπουργών και βουλευτών της κυβέρνησης Παπανδρέου.

Αιχμή του δόρατος αυτής της πολιτικής θέσης είναι ο Ευ. Βενιζέλος, ο οποίος δεν χάνει ευκαιρία να μιλά για «δημοκρατικό τόξο» εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ που «υπερβαίνει τα κομματικά και αφορά συλλήβδην το μέλλον της χώρας».

Φυσικά δεν πρέπει να λησμονούμε και τα όσα είπε ο Ανδρέας Λοβέρδος στην Βουλή προ ολίγων 24ωρων: «Κάθε πολιτικός χώρος που σέβεται τον εαυτό του, δεν μπορεί να έχει συναλλαγές μ’ αυτή την τοξική πολιτική συγκυβέρνηση. Και το Κίνημα Αλλαγής έχει διαχωρίσει πλήρως την θέση του από τα περιτρίμματα της ιστορίας».

 Αντιδεξιά χαρακτηριστικά

Από την άλλη, υπάρχει μια πολιτική προσέγγιση, μικρότερης αποδοχής, που εξακολουθεί να έχει έντονα «αντιδεξιά» αντανακλαστικά. Οι ρίζες του φορέα, όπως λένε οι υπερασπιστές της θέσης αυτής, έχουν έντονο αντιδεξιό πρόσημο από την εποχή του Ανδρέα Παπανδρέου. Παράλληλα, αποδίδουν την πτώση του ΠΑΣΟΚ στη συνεργασία με τη Ν.Δ. του Αντώνη Σαμαρά. Η τάση αυτή δεν είναι ενιαία και δεν μπορεί να μορφοποιηθεί. Για παράδειγμα, ο Γιάννης Ραγκούσης, ο οποίος την ώρα της «διαμάχης» μεταξύ Χαρ. Τρικούπη και Βενιζέλου, επέλεξε να επιτεθεί στον Κυριάκο Μητσοτάκη μέσω διαδικτύου. Στην ίδια κατεύθυνση αλλά με άλλο τρόπο κινείται και ο Παύλος Γερουλάνος, ο οποίος μιλά για «αναβίωση του σοσιαλισμού απέναντι στις συντηρητικές πολιτικές».

Όμως και σε επίπεδο Πολιτικού Συμβουλίου υπάρχουν άλλες προσεγγίσεις. Ο Γιώργος Παπανδρέου για παράδειγμα δεν θα έλεγε «όχι» σε συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ, εάν οι κυβερνώντες άλλαζαν πρόσωπο, πράγμα αδύνατο όσο πεινασμένοι και εάν είναι για εξουσία και καρέκλες. Όμως από την άλλη ο Γιώργος Καμίνης και ο Θανάσης Θεοχαρόπουλος ούτε που θέλουν να ακούσουν, ενώ όπως λένε στην Σεβαστουπόλεως «ο Θεοδωράκης ασφυκτιά με το ΠΑΣΟΚ, φανταστείτε να τον βάλεις να συνεργαστεί με τον ΣΥΡΙΖΑ». Και φυσικά ο Νίκος Ανδρουλάκης, ο οποίος δεν επιθυμεί να υπάρχει ούτε ο δίαυλος επικοινωνίας, ακόμη και για τα τυπικά.

 Ηρεμία συστήνει η Φώφη

«Κάθε αντίθετη άποψη που κατατίθεται και υπηρετεί την κεντρική κατεύθυνση του κόμματος είναι ευπρόσδεκτη». Με αυτή τη φράση απαντούν έμμεσα από την Χαριλάου Τρικούπη στη νέα απευθείας επίθεση του Βενιζέλου, το πρωί της προηγούμενης Κυριακής, με αφορμή τη συνταγματική αναθεώρηση.

Πώς ερμηνεύεται τώρα το σχόλιο από πλευράς Χαρ. Τρικούπη περί «αντίθετης άποψης» που μπορεί να συζητηθεί; Η απάντηση είναι διττή, καθώς από τη μία ρίχνει τους τόνους, από την άλλη όμως ξεκαθαρίζει με έμμεσο τρόπο πως η κεντρική επιλογή του κόμματος να αναζητήσει συμμαχίες για τη συνταγματική αναθεώρηση δεν αλλάζει.

Ταυτόχρονα, ξεκαθαρίζουν σε κάθε τόνο πως “τα περί συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ, με αφορμή την πρωτοβουλία της κ. Γεννηματά, είναι σενάρια επιστημονικής φαντασίας, η απόφαση για αυτόνομη πορεία είναι ειλημμένη και μη διαπραγματεύσιμη και η πρόταση για τη συνταγματική αναθεώρηση εντάσσεται ακριβώς σε αυτή τη στρατηγική». Να αποκτήσει δηλαδή το Κίνημα Αλλαγής το δικό του διακριτό στίγμα“. Και όπως αναφέρουν συνεργάτες της κας Γεννηματά, “η κίνηση δεν αφορούσε τον ΣΥΡΙΖΑ. Αφορούσε ένα κομμάτι του πρώην δικού τους κόσμου, το οποίο έχει αποσκιρτήσει και δεν έχει ακόμα αποφασίσει αν θα επιστρέψει. Παραμένει ωστόσο πρόθυμος ακροατής και εν δυνάμει ψηφοφόρος. Αυτός ο κόσμος θέλει να ακούσει τις αυτόνομες προτάσεις του Κινήματος, που δεν θα ετεροπροσδιορίζονται από τα δύο άλλα κόμματα. Είναι κόσμος που καταλαβαίνει γιατί δεν πρέπει να ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ αλλά δεν καταλαβαίνει ακόμη γιατί πρέπει να ψηφίσει εμάς», λένε.

 

Διαβάστε επίσης

Χρησιμοποιούμε cookies για λόγους στατιστικών & επισκεψιμότητας Συμφωνώ Περισσότερα