Αναδιοργάνωση από τον Χατζηδάκη

Με τον χειρότερο δυνατό τρόπο ξεκίνησε την θητεία της η αναδομημένη κυβέρνηση Κυριάκου Μητσοτάκη, λίγες ημέρες μετά την βάσανο της Βουλής με την απόρριψη της πρότασης δυσπιστίας. Η παραίτηση του Αρίστου Δοξιάδη ήταν μόνο η αρχή για να φανούν οι δυσλειτουργίες του Μαξίμου.

Του Μιχάλη Κωτσάκου

Και λέμε δυσλειτουργίες από τη στιγμή που δύο εκ των συνεργατών του Κυριάκου Μητσοτάκη γνώριζαν από την θητεία τους στην Επιτροπή Ανταγωνισμού τα προβλήματα που αντιμετώπιζε ο Αρίστος Δοξιάδης. Τότε ο Γιώργος Γεραπετρίτης ήταν ο νομικός σύμβουλος της Επιτροπής Ανταγωνισμού και ο Γιώργος Μυλωνάκης ήταν ο διευθυντής του γραφείου του προέδρου της Ανεξάρτητης Αρχής. Και παρά το γεγονός ότι γνώριζαν όλη την ιστορία δεν απέτρεψαν την υπουργοποίηση του κ. Δοξιάδη.

Όμως στο στόχαστρο της αντιπολίτευσης δεν είναι μόνο ο παραιτηθείς Αρίστος Δοξιάδης. Είναι και οι αναρτήσεις και οι δηλώσεις του υφυπουργού Ενέργειας Νίκου Τσάφου, την παραίτηση του οποίου ζητά σύσσωμη η αντιπολίτευση, ενώ κι εντός της «γαλάζιας» κοινοβουλευτικής ομάδας υπάρχουν έντονες αντιδράσεις. Ενστάσεις από την αντιπολίτευση έχουν αναφερθεί και για τον υφυπουργό Εξωτερικών Γιάννη Λοβέρδο (λόγω παλαιότερων θέσεων του μέσω αναρτήσεων στα social media), ενώ υπάρχει καταγγελία ότι η νέα υφυπουργός Κοινωνικών Ασφαλίσεων και Εργασίας, Άννα Ευθυμίου, αμειβόταν ως νομικός από τον ΕΦΚΑ ακόμη και την περίοδο που είχε εκλεγεί βουλευτής.

Οπότε ακόμη κι εντός της Νέας Δημοκρατίας υπάρχουν εκτιμήσεις ότι ο ανασχηματισμός πήγε στράφι και δεν προσφέρει αυτό που ζητούσε ο πρωθυπουργός: Τον ιδανικό βατήρα για επανεκκίνηση. Είναι χαρακτηριστική η δήλωση του πρώην υπουργού και βουλευτή της Β’ Θεσσαλονίκης, Θόδωρου Καράογλου «λυπάμαι που το λέω αλλά νομίζω ότι ο ανασχηματισμός σε επίπεδο εντυπώσεων πήγε στράφι».

Πως μπορεί να αλλάξει αυτό το κλίμα που φαίνεται ότι διαμορφώνεται στην κοινωνία, η οποία και με την συμμετοχή της στα δύο συλλαλητήρια για τα Τέμπη, αλλά και με τα όσα αποτυπώνονται στις δημοσκοπήσεις, είναι στην κυριολεξία στα κάγκελα. Η φυγή προς τα εμπρός, προς ώρας δεν φαίνεται στον ορίζοντα. Τουναντίον η κυβέρνηση καλείται μονίμως να αμύνεται στις επιθέσεις από όλους. Και το χειρότερο είναι ότι η επιχειρηματολογία περί «τοξικότητας της αντιπολίτευσης» γίνεται αποδεκτή μόνο στους αποφασισμένους να ψηφίσουν εκ νέου το κυβερνών κόμμα.

Ο ρόλος Χατζηδάκη

Δεν είναι λίγοι εντός της Νέα Δημοκρατίας που εκτιμούν πως εάν λειτουργήσει το σχήμα με τον Κωστή Χατζηδάκη σε ρόλο αντιπροέδρου θα αποδώσει καρπούς, αν όχι άμεσα, αλλά σε λίγους μήνες. Το στοίχημα και ταυτόχρονα ο πονοκέφαλος του νέου αντιπροέδρου της κυβέρνησης είναι ότι ο πήχης έχει μπει ψηλά και ο ίδιος καλείται να διαχειριστεί διαφορετικής φύσης προβλήματα, σε μία συγκυρία που κατά γενική παραδοχή είναι η χειρότερη για την κυβέρνηση από το 2019 και που το οπλοστάσιο της κυβερνητικής πλειοψηφίας δείχνει μπλοκαρισμένο.

Ο κ. Χατζηδάκης πηγαίνει πολύ νωρίς κάθε μέρα  στο Μέγαρο Μαξίμου, στο οποίο έχει πλέον γραφείο,  για να συμμετάσχει στον πρωινό καφέ. Στη συνέχεια κατηφορίζει προς το Μέγαρο Μποδοσάκη, στο οποίο, παραχώρησε αρκετά γραφεία που ανήκουν στην Εθνική Αντιπροσωπεία, ο πρόεδρος της Βουλής Νικήτας Κακλαμάνης, για να στεγαστεί  η πολυπληθής, είναι αλήθεια, ομάδα του νέου αντιπροέδρου. Εκεί, άλλωστε, κατοικοεδρεύει και ο υπουργός Επικρατείας Άκης Σκέρτσος, με τον οποίον, ως γνωστόν, ο κ. Χατζηδάκης έχει πολύ καλές σχέσεις.

Ο κ. Χατζηδάκης γνωρίζει ότι το πρώτο που χρίζει ενίσχυσης είναι το επιτελείο του  Μεγάρου  Μαξίμου το οποίο, μετά τις εκλογές του 2023 παρουσιάζει διαρκώς δυσλειτουργίες, μειωμένα αντανακλαστικά και αδυναμία να διαχειριστεί κρίσεις. Παρά το ότι φημολογείται πως το Μαξίμου έχει λύσεις για όλα. Αποδείχθηκε, άλλωστε, μάλλον καθαρά στον πρόσφατο ανασχηματισμό, πριν από τον οποίον ουδείς έκανε μία έρευνα για τους δύο τεχνοκράτες εξωκοινοβουλευτικούς Αρίστο Δοξιάδη και Νίκο Τσάφο που προορίζονταν για τα υφυπουργεία Έρευνας και Τεχνολογίας και Ενέργειας, αντίστοιχα.

Οι τέσσερις κύκλοι

Σε μία πρώτη πρωτοβουλία, ο νέος αντιπρόεδρος αποφάσισε τη δημιουργία τεσσάρων «κύκλων».  Του στρατηγικού σχεδιασμού, του κυβερνητικού προγραμματισμού, του επικοινωνιακού προγραμματισμού και της κοινοβουλευτικής δράσης. Στους 4 κύκλους θα ενταχθούν όλα τα στελέχη του Μαξίμου. Επίσης, ο επικοινωνιακός κύκλος θα κάνει την καθημερινή διαχείριση, ενώ οι τρεις υπόλοιποι θα συνέρχονται τακτικά ανάλογα με το αντικείμενο. Στις προθέσεις του κ. Χατζηδάκη, όπως τονίζουν οι συνεργάτες του, δεν είναι να διαταράξει τις ισορροπίες, αλλά να επιδιώξει την αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού, με ομαδικό πνεύμα.

Για τον στρατηγικό σχεδιασμό θα συγκροτήσει ειδική ομάδα, ενώ κομβικός θα είναι και ο ρόλος της επικοινωνιακής ομάδας, η οποία θα χειρίζεται τόσο τις κρίσεις, όσο και την καθημερινή επικοινωνία του έργου στον Τύπο. Η πορεία του κυβερνητικού προγραμματισμού θα ελέγχεται βήμα – βήμα, όπως και οι κοινοβουλευτικές δράσεις.

Παράλληλα, και ο υπουργός Επικρατείας Άκης Σκέρτσος, θα εποπτεύει τα κοινωνικά και θεσμικά υπουργεία και υπό τον ευρύτερο συντονισμό του κ. Χατζηδάκη, το «στοίχημα» του Μεγάρου Μαξίμου είναι η άμεση ανασύνταξη και η υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων, με βάση τα χρονοδιαγράμματα, και η άμεση προώθηση πολιτικών με κοινωνικό πρόσημο, που θα ανακουφίσουν την καθημερινότητα των πολιτών.

Ο κ. Χατζηδάκης έχει μιλήσει πολλές φορές για την ανάγκη η κυβέρνηση να επιδείξει σεμνότητα, να μην κουνάει το δάχτυλο στους πολίτες και να κάνει τη  δουλειά της αποτελεσματικά χωρίς πολλά λόγια. Επίσης πιστεύει και αυτό φάνηκε από τους μπλε φακέλους που πήρε κάθε υπουργός στο υπουργικό του περασμένου Σαββάτου, ότι πρέπει κάθε υπουργείο να υλοποιήσει δυο-τρεις μεγάλους στόχους που θα έχουν απτό αποτέλεσμα στην καθημερινότητα των πολιτών.

Ο νέος αντιπρόεδρος μπορεί να είναι ήπιος αλλά ταυτοχρόνως είναι και πολύ επίμονος. Το έχει αποδείξει άλλωστε από τα υπουργεία που πέρασε, κερδίζοντας μάχες και στο υπουργείο Εργασίας και στο υπουργείο Οικονομίας και φυσικά παλιότερα στο υπουργείο Μεταφορών. Και αυτή την επιμονή του αναμένει και ο Κυριάκος Μητσοτάκης ότι θα τη δείξει και στη δουλειά που πρέπει να κάνει στο Μαξίμου προκειμένου να αναστήσει, αν τελικά τα καταφέρει, το επιτελικό κράτος, που μοιάζει σαν τον ασθενή που είναι στην εντατική.