Ανεξάρτητοι ναι, ενιαία κοινοβουλευτική ομάδα με εκπρόσωπο από πού κι ως πού;

Στο βήμα της Ολομέλειας της Βουλής ανέβηκε λίγο μετά τις 12 το μεσημέρι ο βουλευτής Λάρισας Κωνσταντίνος Φλώρος στο πλαίσιο της συζήτησης για την σύσταση Προανακριτικής Επιτροπής για τον Χρήστο Τριαντόπουλο.

Αυτό που ξένισε δεν ήταν η αιχμηρότατη επιχειρηματολογία –φόρτωσε στην κυβέρνηση τον μισό Ποινικό Κώδικα– αλλά η προσφώνηση που του απηύθυνε ο τρίτος αντιπρόεδρος της Βουλής, Θανάσης Μπούρας.

Συγκεκριμένα, ο «γαλάζιος» βουλευτής αποκάλεσε τον Κωνσταντίνο Φλώρο «εκπρόσωπο» των ανεξάρτητων βουλευτών που σε καμία των περιπτώσεων δεν είναι αληθές και προξένησε λανθασμένες εντυπώσεις σε όσους δεν παρακολουθούν εκ του σύνεγγυς τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες.

Η μοναδική αλήθεια είναι ότι οι 22 ανεξάρτητοι βουλευτές που «μετρά» αυτή τη στιγμή το κοινοβούλιο (σ.σ. αποτελεί αριθμό-ρεκόρ για τα μεταπολιτευτικά χρονικά) δεν αποτελούν ενιαία κοινοβουλευτική ομάδα, ούτε «κόμμα» με καθορισμένο εκπρόσωπο. Και δεν θα μπορούσε να συμβεί ποτέ κάτι τέτοιο αφού τους 22 βουλευτές χωρίζει ιδεολογική και πολιτική άβυσσος, ενώ ο καθένας εξ αυτών ανεξαρτητοποιήθηκε από το κόμμα του για εντελώς διαφορετικούς λόγους.

Τρανότερο παράδειγμα ο πρώην πρωθυπουργός και πρώην πρόεδρος της Ν.Δ. Αντώνης Σαμαράς που είναι αδιανόητο να λογίζεται –έστω και από λεκτικό ατόπημα– ως «κομμάτι» μιας πολιτικής ομάδας στην οποία συνυπάρχουν λ.χ. ο προερχόμενος από τους ακροδεξιούς «Σπαρτιάτες» Κωνσταντίνος Φλώρος και το «πουλέν» του Στέφανου Κασσελάκη, η Θεοδώρα Τζάκρη ή η «συντρόφισσά» τους Ραλλία Χρηστίδου.

Αυτά, γιατί ακόμη και τα… σαρδάμ έχουν ένα όριο.