Αντώνης Σαμαράς: Ο πιο καλός ο μαθητής…

Είναι αρκετές οι φορές που η «Α» και το iapopsi.gr έχουν εκθειάσει τον Αντώνη Σαμαρά για την γενναιότητα και την ετοιμότητά του να λάβει δύσκολες αποφάσεις ως πρωθυπουργός αλλά και ως πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, εν μέσω μάλιστα δημοσιονομικής ασφυξίας και μνημονιακής εποπτείας.

Άλλες τόσες φορές αποδόθηκαν στον Μεσσήνιο πολιτικό τα εύσημα για την δίχως φόβο αλλά με πολύ πάθος στάση του στα εθνικά θέματα, καθώς και για την στήριξη που παρείχε στην «γαλάζια» φιλελεύθερη παράταξη και τον διάδοχό του στην αρχηγία του κόμματος.

Ωστόσο τα σπουδαιότερα «παράσημα» τα καρφιτσώσει στο πέτο ενός πολιτικού ο λαός και όχι τα ΜΜΕ. Και από αυτή την άποψη ο Αντώνης Σαμαράς δεν μπορεί παρά να νιώθει «πλούσιος», αφού με κάθε αφορμή και με κάθε τρόπο εισπράττει την λαϊκή αναγνώριση. Απόδειξη η ηλεκτρονική επιστολή που έφτασε στo newsroom του iapopsi.gr και στην οποία ο άνθρωπος που την υπογράφει παίρνει ως αφορμή την βράβευση του Αντώνη Σαμαρά από το Χάρβαρντ και ένα προσωπικό οικογενειακό περιστατικό για να αποδώσει σε λίγες λέξεις τις πολιτικές και εθνικές μάχες που έδωσε και συνεχίζει να δίνει ο πρώην πρωθυπουργός.

Η επιστολή τιτλοφορείται «Ο ΠΙΟ ΚΑΛΟΣ ΜΑΘΗΤΗΣ» και σε αυτήν αναφέρονται τα ακόλουθα:

«Χθες βράδυ διαφώνησα με τον γυιό μου σε κάτι και μου αντέτεινε ότι αυτό που ισχυρίζεται του το είπε ο δάσκαλός του· μολονότι με ενόχλησε η αμφισβήτηση ενός οχτάχρονου στο πρόσωπο του πατέρα του, με ηρέμησε ότι υπερασπιζόταν τον ισχυρισμό του με την ασπίδα του δασκάλου του.

»Στη συνέχεια με ικανοποίησε πραγματικά η αφοσίωση και ο σεβασμός του στα λόγια του δασκάλου του που φτάνουν σε σημείο να ζυγίζονται στην ίδια πνευματική ζυγαριά με τα λόγια του πατέρα. Έτσι γίνεται ο κόσμος καλύτερος νομίζω όταν τα λόγια του δασκάλου σου ανοίγουν δρόμους, που οφείλεις, εάν θες και μπορείς να χαράξεις περπατώντας τους.

»Όταν τώρα αυτοί οι ίδιοι δάσκαλοι έρθουν μετά το τέλος αυτών των δρόμων και σε χειροκροτήσουν βραβεύοντας όχι το περπάτημα, αλλά την περπατησιά σου, τότε ειλικρινά δεν περιμένεις κάτι άλλο.

»Δεν έχει μόνον σημασία ότι οι δάσκαλοί σου σε βραβεύουν, αλλά και γιατί σε βραβεύουν. Ειλικρινά για μένα λίγη σημασία έχει ότι το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ βράβευσε τον Αντώνη Σαμαρά. Σημασία μέγιστη έχει γιατί το Σχολείο αυτό βραβεύει τον παλιό φοιτητή του. Σύμφωνα με τα λεγόμενά του γιατί κόντρα σε κάθε ευκολία και αντίθετα σε κάθε στιγμιαία λογική ο παλιός μαθητής του έπραξε το δύσκολο, αυτό που πίστευε πραγματικά και κατάφερε με αυτοθυσία να κάνει τις ζωές των ανθρώπων που τον εμπιστεύτηκαν καλύτερα.

»Αυτό ακριβώς έκανε ο Αντώνης στη ζωή του δεν υπολόγισε τα εφήμερα ζητώ, ούτε φοβήθηκε το δύσκολο δρόμο, ούτε προτίμησε τα εύκολα· αντίθετα προτίμησε να γίνει ζητιάνος για τον λαό του, προτίμησε να αφήσει εις γνώση του το μάτι στο αεροδρόμιο πριν πετάξει για να δώσει τη μάχη των μαχών για την πατρίδα· προτίμησε να μείνει 10 χρόνια στο σπίτι του αντί να πουλήσει εύκολα και αργυρώνητα τη συνείδησή του και τη Μακεδονία.

»Για όλα αυτά το σχολείο του βράβευσε χθες τον μαθητή του, γιατί είχε την τύχη να τον έχει στις τάξεις του και εμείς είχαμε την τύχη να υπάρχει στον δρόμο του έθνους στα χρόνια της γενιάς μας. Είχαμε πραγματικά την ευτυχία να σταθεί μπροστά, να πολεμήσει και να χαράξει τον δρόμο.

»Η ιστορία τον έχει ήδη κρίνει και θα τον κρίνει και στη συνέχεια μέχρι τέλους. Κανείς όμως μην πει ότι δεν πολέμησε· κανείς να μην πει ότι δεν θυσιάστηκε… δεν θα είναι δίκαιος, και είναι μεγάλο άδικο να αδικείς μαθητές.».

 

Διαβάστε επίσης

Χρησιμοποιούμε cookies για λόγους στατιστικών & επισκεψιμότητας Συμφωνώ Περισσότερα