Απασφάλισαν οι… προτεστάντες της συγκυβέρνησης

 

Του Μιχάλη Κωτσάκου

 

 

 

Το αγκάθι της καχυποψίας που έχουν να αντιμετωπίσουν από το εσωτερικό των κομμάτων τους ο Αντώνης Σαμαράς και ο Ευάγγελος Βενιζέλος είχε επισημάνει την προηγούμενη εβδομάδα η «Α»

 

Όταν οι Αντώνης Σαμαράς και Ευάγγελος Βενιζέλος αποφάσισαν να συνεχίσουν την κοινή πορεία τους δίχως τη ΔΗΜ.ΑΡ., οι περισσότεροι σκέφτηκαν πως η νέα δικομματική κυβέρνηση μπορεί να έχει μικρότερη κοινοβουλευτική δύναμη, όμως θα είναι πιο ισχυρή, καθώς τα δύο κόμματα έχουν τους ίδιους στόχους για την οικονομία και την έξοδο από το τούνελ της κρίσης. Ειδικά σε ό,τι αφορά τις μεταρρυθμίσεις, τις αποκρατικοποιήσεις, αλλά και τον εκσυγχρονισμό του δημοσίου.

Οι μόνες ενστάσεις ήταν ότι το ελληνικό πολιτικό σύστημα δεν έχει μάθει στην κουλτούρα των συνεργατικών κυβερνήσεων. Απλά υπέθεσαν ότι τόσο η κυβέρνηση Παπαδήμου, όσο και ο ένας χρόνος της τρικομματικής θα είχε αλλάξει αυτή την φιλοσοφία.

Πιο σημαντικό θεωρούσαν οι πολιτικοί αναλυτές την καχυποψία που έχει φωλιάσει τόσο στο Μαξίμου, όσο και στην Ιπποκράτους (τώρα πλέον Χαριλάου Τρικούπη). Όμως με την ενεργή συμμετοχή του Ευ. Βενιζέλου στην κυβέρνηση, ως αντιπροέδρου και υπουργού Εξωτερικών ήταν το επόμενο βήμα για να υπάρξει η σταθερότητα του νέου κυβερνητικού σχήματος, που είναι αναγκαιότητα σε αυτή την πραγματικά δύσκολη καμπή για τη χώρα.

Ουδείς βέβαια περίμενε ότι αυτός ο «γάμος» θα… περπατήσει δίχως προβλήματα αφού προήλθε από ανάγκη και σε καμία περίπτωση οι δύο εταίροι δεν ένιωθαν έλξη μεταξύ τους. Αντίθετα η απέχθεια και η αντιπαλότητα ήταν, είναι (και όπως φαίνεται θα εξακολουθήσει να είναι) στο μυαλό των στελεχών των δύο κομμάτων.

Τις προηγούμενες ημέρες οι Αντ. Σαμαράς και Ευ. Βενιζέλος είχαν λάβει μηνύματα, από βουλευτές και στελέχη τους, πως η βάση των δύο κομμάτων δεν «πέταγε και από τη χαρά της» με τη νέα κυβέρνηση συνεργασίας. Κι αυτό διότι όπως τους μετέφεραν εκτιμούν πως αλλοιώνεται η φυσιογνωμία των δύο παρατάξεων. Και οι δύο αρχηγοί συμφώνησαν πως αφήνουν στην άκρη όλα όσα τους χωρίζουν για να προχωρήσουν στη σωτηρία της χώρας.

 

Η πίεση και οι φάλτσες δηλώσεις

Οι περισσότεροι έλεγαν πως αυτή η κυβέρνηση εάν αντέξει την πίεση της τρόικας και καταφέρει να αποφύγει νέα μέτρα, τότε έχει τύχη στο να εξαντλήσει την τετραετία, όπως ισχυρίζονται οι δύο πολιτικοί αρχηγοί. Εκτός κι εάν υπάρξει κάτι απρόσμενο που μπορεί να οδηγήσει την κυβέρνηση σε αδιέξοδο. Και το απρόσμενο ήταν οι τρικλοποδιές εκ των έσω για να επιβεβαιωθεί το ρητό ότι οι «πόλεις πέφτουν πάντα από μέσα».

Η επίθεση του Μάκη Βορίδη στον Ανδρέα Παπανδρέου ήταν η αρχή και στη συνέχεια «αφόπλισαν» αρκετοί, που με αυτό τον τρόπο κάνουν τεράστια προσπάθεια να «κερδίσουν τη συμπάθεια των ψηφοφόρων». Από την προηγούμενη Κυριακή το πρωί οι δηλώσεις ένθεν κακείθεν το μόνο που κάνουν είναι να πλήττουν την κυβερνητική συνοχή και βέβαια ουδείς μπορεί να προβλέψει πως θα εξελιχθεί η κατάσταση.

Μάλιστα οι αντιφρονούντες δηλωσίες προσπαθούν να «βγάλουν από την μύγα ξίγκι» για να γίνουν αρεστοί στο ακροατήριο τους. Διότι εάν υποθέσουμε ότι η ομιλία Βορίδη ήταν το πρώτο φάλτσο, αυτό διορθώθηκε άμεσα από τον Αντ. Σαμαρά στην δευτερολογία του, όπου άδειασε τον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο του κόμματος. Όμως στη συνέχεια εκτός του Βύρωνα Πολύδωρα (ο οποίος ξέφυγε τελείως με την αναφορά του για συνεργασία με την Χρυσή Αυγή), ήρθε ο Ιορδάνης Τζαμτζής, ο οποίος μιλώντας στην τηλεόραση τόνισε ότι «το πρόβλημα βρίσκεται πλέον με τον κόσμο της Ν.Δ. ο οποίος λέει ότι κυβερνάτε με τους κλέφτες και τους απατεώνες».

                                                       

 

 

Και φυσικά το χειρότερο όλων ήταν μία αποστροφή των δηλώσεων του Χρύσανθου Λαζαρίδη, ο οποίος σχολιάζοντας την ομιλία Βορίδη υποστήριξε κατά λέξη: «Όσον αφορά το παρελθόν όλοι έχουμε απόψεις, αυτό το έχει πει και ο Αντώνης Σαμαράς. Απλώς τώρα δεν είναι η ώρα να λέμε όλα αυτά τα πράγματα». Αργότερα ο εκ των στενότερων συνεργατών του πρωθυπουργού το μάζεψε ισχυριζόμενος ότι «αν ψάξεις στο μυαλό του Αντώνη Σαμαρά θα δεις ότι πιθανόν σκέφτεται το ίδιο, ίσως και ο Ευάγγελος Βενιζέλος να σκέφτεται το ίδιο για τη Νέα Δημοκρατία»,

 

Στα κεραμίδια το παλαιό ΠΑΣΟΚ

Φυσικά η δήλωση Λαζαρίδη ξεσήκωσε θύελλα διαμαρτυριών εκ μέρους του παλιού ΠΑΣΟΚ. Αντίθετα η ηγεσία του κόμματος προσπαθεί να κρατήσει χαμηλούς τόνους κι απλά ο γραμματέας Επικοινωνίας, Δημήτρης Καρύδης σχολίασε μέσω twitter πως: «Ο Πολύδωρας ξεπερνώντας τον Βορίδη στην ακροδεξιά στροφή προτείνει συνεργασία της Ν.Δ. με τη Χ.Α. Θλιβερό και αποκρουστικό. Πολύ ωραία ξεκίνησε η νέα κεντροδεξιά!!!». Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Χρήστος Πρωτόπαπας που είπε σε τηλεοπτική του παρέμβαση ότι «προφανώς κανείς στη Νέα Δημοκρατία αλλά και στο ΠΑΣΟΚ δεν έχει μεταβάλει άποψη». Και ανέφερε χαρακτηριστικά ότι «το ΠΑΣΟΚ δεν αλλάζει γνώμη για τις ευθύνες που έχει η κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή για την τραγική κατάσταση της χώρας».

Αντίθετα ο Μιχάλης Καρχιμάκης ήταν πιο σκληρός και σε ανάρτηση στο facebook έκανε λόγο για τύπους που είναι ασεβείς, προσβλητικοί, ανήθικοι, και απρεπείς. Μάλιστα αναφερόμενος προσωπικά στον Χρ. Λαζαρίδη τονίζει: «Τη χώρα, κ. Λαζαρίδη, την κατέστρεψε η δεξιά… Και διάφορα αριστεροδέξια παράσιτα του τύπου και της φυσιογνωμίας της δικής σας και του αρχηγού σας».

Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Γιώργος Παπαναγιωτακόπουλος, ο οποίος σε δήλωση του κατηγορεί τον Ευ. Βενιζέλο για τη συμμετοχή στην κυβέρνηση: «Όταν ο πιο στενός συνεργάτης του πρωθυπουργού κ. Σαμαρά, ο κ. Χρ. Λαζαρίδης, δηλώνει πως ό,τι δήλωσε ο κ. Βορίδης για τον Ανδρέα Παπανδρέου απηχεί και τις απόψεις του κ. Σαμαρά, απλά είναι λάθος ο χρόνος που επιλέχθηκε να ειπωθεί, δημιουργείται ένα μείζον πολιτικό θέμα για τη σημερινή ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. Στηρίζει δηλαδή το ΠΑΣΟΚ έναν πρωθυπουργό και συγκυβερνά με ένα κόμμα, που θεωρεί πως ο Ανδρέας Παπανδρέου κατέστρεψε τη χώρα; Κρίμα και ντροπή τους».

Θέση στο ποιος ευθύνεται για την κατάσταση της χώρας πήραν και οι Θεόδωρος Πάγκαλος και Φίλιππος Σαχινίδης. Ο πρώην αντιπρόεδρος επιτέθηκε με σφοδρότητα στον Κώστα Καραμανλή για τη διακυβέρνηση του από το 2004 έως το 2009, χαρακτηρίζοντας τον ως τον πλέον αποτυχημένο πρωθυπουργό λέγοντας πως «όταν η χώρα εισέρχονταν σε κρίση αυτός έτρωγε μπριζόλες κι έβλεπε βίντεο». Ενώ ο πρώην υπουργός Οικονομικών μίλησε για ακέραιες ευθύνες του Κ. Καραμανλή στην κρίση.

Θέση στη διαμάχη πήρε και ο Ανδρέας Λοβέρδος, ο οποίος άδραξε την ευκαιρία να απευθυνθεί στους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ κάνοντας ιστορική αναφορά στον Ανδρέα Παπανδρέου: «Το επί της ουσίας λάθος είναι ότι ξεχνάει πως οι περισσότεροι Έλληνες, μέχρι να υπάρξει ο Ανδρέας Παπανδρέου, ήταν στην κατάσταση της μετεμφυλιακής περιόδου. Η μεσαία τάξη ήταν ανύπαρκτη και δημιουργήθηκε από το ’80 και μετά. Ο Ανδρέας Παπανδρέου έμεινε στην ιστορία για το ΙΚΑ που κάλυψε το 100% της Ελλάδας, για το ΕΣΥ, για την εμβάθυνση των δημοκρατικών θεσμών».

Αν σε όλα αυτά προσθέσουμε και τη δήλωση Νικήτα Κακλαμάνη πως «ήταν προτιμότερη η προσφυγή στις κάλπες από ότι αυτή η κυβέρνηση», ή ο χαρακτηρισμός «ακροδεξιός» του Θάνου Μωραΐτη (βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας, πρώην υφυπουργός) για τον Αντώνη Σαμαρά, τότε όλοι μπορούν να αντιληφθούν ότι ο δρόμος της ειρηνικής συμβίωσης των δύο κόμματων στην κυβέρνηση τίθεται εν αμφιβόλω.

Εκτός κι εάν οι Αντώνης Σαμαράς και Ευάγγελος Βενιζέλος κόψουν τον βήχα στους «διαμαρτυρόμενους». Ίσως μάλιστα αμέσως με την αποχώρηση της τρόικας οι δύο αρχηγοί πρέπει να θέσουν το θέμα σε προτεραιότητα.