Αθώος ο Σαμαράς, πανικός στους σκευωρούς

Η αρχειοθέτηση της υπόθεσης Novartis για τον πρώην πρωθυπουργό οδηγεί σε πανικό τους «εγκέφαλους» της σκευωρίας. «Θα τους πάω ως το τέλος!» ήταν η τοποθέτησή του τον Φεβρουάριο του 2018

Στις αρχές Νοεμβρίου 2017 και εν συνεχεία πριν και μετά τα Χριστούγεννα της ίδια χρονιάς «γεννήθηκαν» οι κατηγορίες κατά των δέκα πολιτικών προσώπων που εμφανίστηκαν ξαφνικά να εμπλέκονται στο σκάνδαλο της Novartis. Ενάμιση χρόνο μετά, η διερεύνηση της υπόθεσης έφτασε στην Εβδομάδα των Παθών, με τους καταγγελλόμενους πολιτικούς να έχουν ανέβει τον Γολγοθά αλλά να βλέπουν μπροστά τους την Ανάσταση, σε αντίθεση με την αλήθεια και τον πολιτικό πολιτισμό που παραμένουν καρφωμένα στον… σταυρό.

Της Πωλίνας Βασιλοπούλου

Είναι τελικά η Novartis το μεγαλύτερο σκάνδαλο στη ελληνική πολιτική ιστορία, ή αποτέλεσε η υπόθεση ένα καλό άλλοθι-αφορμή για να στήσει η νυν διακυβέρνηση ένα κυνήγι μαγισσών κατά των πολιτικών αντιπάλων της; Αν και ουδείς μπορεί να αντιποιηθεί τη δικαστική αρχή και να βγάλει αυθαίρετες αθωωτικές ή καταδικαστικές ετυμηγορίες, εντούτοις οι αποχρώσεις (αντ)ενδείξεις στα όσα τοξικά και ανυπόστατα (κατα)σκευάσματα «καταπίνονται» όλο αυτό το διάστημα γέρνουν τη ζυγαριά στο δεύτερο ενδεχόμενο.

Βέβαια, ακόμη και σήμερα, ο ΣΥΡΙΖΑ επιμένει στην πρώτη εκδοχή. Μάλιστα στις αρχές Απριλίου ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και πρόεδρος της Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής για τη Novartis, Σπύρος Λάππας, προέτρεξε να πιθανολογήσει ότι 2 έως 3 από τα εναπομείναντα σε «στάτους εμπλοκής» πολιτικά πρόσωπα θα είχαν ανάλογη εξέλιξη με αυτήν του Ανδρέα Λοβέρδου, του οποίου η βουλευτική ασυλία ήρθη από τη Βουλή όπως είχε ζητήσει ο εισαγγελέας. Όμως, η πραγματικότητα τον διαψεύδει με εκκωφαντικό τρόπο. Θυμίζεται ότι από τα 10 πολιτικά πρόσωπα –όλα από την πλευρά της αντιπολίτευσης, ουδείς από τη συμπολίτευση– που ενοχοποίησαν οι προστατευόμενοι μάρτυρες ο λογαριασμός έχει ως εξής:

–Ένας πολιτικός, ο Ανδρέας Λοβέρδος, θα υποστηρίξει την αθωότητά του στα δικαστικά συμβούλια και ενδεχομένως στα δικαστήρια αφού ψήφισε και ο ίδιος την άρση της ασυλίας του.

–Τέσσερις πολιτικοί, ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ο Παναγιώτης Πικραμμένος, ο Γιώργος Κουτρουμάνης και ο Ανδρέας Λυκουρέντζος, κρίθηκαν αθώοι αφού οι φάκελοί τους μπήκαν στο αρχείο και η θεωρία περί εμπλοκής τους στο σκάνδαλο Novartis κατέρρευσε οριστικά και αμετάκλητα.

–Άλλα πέντε πολιτικά πρόσωπα, οι πρώην υπουργοί Υγείας Άδωνις Γεωργιάδης, Δημήτρης Αβραμόπουλος και Μάριος Σαλμάς, ο νυν διοικητής της ΤτΕ Γιάννης Στουρνάρας, καθώς και ο τέως πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, θα συνεχίσουν να ζουν τη βάσανο της διερεύνησης, που όσο δεν περατώνεται συνεχίζει να τους σπιλώνει.

Παρωδία σκανδάλου η δήθεν εμπλοκή Σαμαρά

Σε αυτή την κατάταξη δεν αφήσαμε τυχαία τελευταίο το όνομα του Αντώνη Σαμαρά. Με το δικό του όνομα, άλλωστε, άνοιξε ο χορός των ατεκμηρίωτων ενοχοποιήσεων των πολιτικών προσώπων. Τότε, δηλαδή, που ο προστατευόμενος μάρτυρας με το κωδικό όνομα «Αικατερίνη Κελέση» κατέθεσε –αναπόδεικτα πάντα– ότι δήθεν μια μαύρη BMW μπήκε ανενόχλητη στο Μέγαρο Μαξίμου, έχοντας στο πορτ-μπαγκάζ μία μαύρη βαλίτσα Samsonite γεμάτη με «δεσμίδες χαρτονομισμάτων χρώματος μωβ, κίτρινο και πράσινο», τα οποία υποτίθεται ότι παραδόθηκαν στον Αντώνη Σαμαρά, στο πλαίσιο του επονομαζόμενου «Harvard project», προκειμένου να εξασφαλιστεί η τότε πρωθυπουργική εύνοια υπέρ των εμπορικών σκοπών της Novartis.

Στη δημοσιοποίηση των παραπάνω ο Αντώνης Σαμαράς επέλεξε να μην κρυφτεί, αλλά από την πρώτη στιγμή χαρακτήρισε την υπόθεση ως τη χειρότερη σκευωρία συκοφαντίας και σπίλωσης που έχει υπάρξει ποτέ. Ήταν δε ξεκάθαρος ως προς τον θεσμικό τρόπο με τον οποίο σκόπευε να αμυνθεί: στις 15 Φεβρουαρίου 2018 κατέθεσε μήνυση κατά του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, του αναπληρωτή υπουργού Δικαιοσύνης Δημήτρη Παπαγγελόπουλου, της εισαγγελέως Διαφθοράς Ελένης Τουλουπάκη, του εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Χρήστου Ντζούρα, του αντεισαγγελέα Πλημμελειοδικών Στυλιανού Μανώλη, των δύο προστατευόμενων μαρτύρων «Κελέση» και «Σαράφης» και κατά παντός άλλου συνεργού.

«Δεν θα αρκεστώ να καταπέσει η εναντίον μου σκευωρία. Θα το φτάσω ως το τέλος, για να αποκαλυφθεί ποιος την έκανε, ποιοι συνεργάστηκαν μαζί του και γιατί. Εγώ δεν κρύβομαι πίσω από παραγραφές. Αυτοί να δούμε πώς θα κρυφτούν», υπογράμμισε τότε ο Μεσσήνιος πολιτικός, δίνοντας το στίγμα των προθέσεών του: «Αυτοί που βγήκαν με ψέματα, πολιτεύθηκαν με ψέματα και σήμερα καταφεύγουν σε συκοφαντίες, θα λογοδοτήσουν. Αυτοί που θέλουν να τρομοκρατήσουν τη Δικαιοσύνη, θα λογοδοτήσουν. Την αστική Δημοκρατία, πάντως, δεν θα την ανατρέψουν! Και την Ελλάδα δεν θα την πληγώσουν άλλο! Θα τους πάω ως το τέλος! Και δεν θα γλιτώσουν».

Στο αρχείο η Novartis για Σαμαρά, στο αρχείο της ιστορίας τα πρωτοσέλιδα…

Δυστυχώς για τους διώκτες του, το πλήρωμα του χρόνου που επιβεβαιώνει τις θέσεις Σαμαρά περί σκευωρίας έχει φτάσει. Όπως είναι σε θέση να γνωρίζει η «Α» στον Άρειο Πάγο έχει φτάσει η αρχειοθέτηση της υπόθεσης Novartis, στο σκέλος που αφορά τον Αντώνη Σαμαρά, με φαρδιά-πλατιά στο σχετικό έγγραφο την υπογραφή της εισαγγελέως Διαφθοράς κας Ελένης Τουλουπάκη.

Επιβεβαιωτικό τού ρεπορτάζ τής «Α» είναι και το σχετικό θέμα της εφημερίδας «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» που στην ηλεκτρονική έκδοσή της το πρωί της Μεγάλης Τρίτης δημοσιοποίησε κατ’ αποκλειστικότητα την είδηση ότι οι εισαγγελείς Διαφθοράς αρχειοθέτησαν τον σχετιζόμενο με την υπόθεση Novartis φάκελο Σαμαρά, αφού η πολύμηνη εισαγγελική έρευνα δεν βρήκε ούτε καν ενδείξεις πολλώ δε μάλλον αποδείξεις εμπλοκής του τέως πρωθυπουργού.

Μονόδρομος η εξέλιξη

Δεν χρειάζεται διδακτορικό Νομικής για να κατανοήσει κάποιος ότι η εν λόγω εξέλιξη ήταν νομοτελειακή και περίπου μονόδρομος για τους εισαγγελείς που χειρίζονταν την υπόθεση. Με αυτοαναιρούμενες καταθέσεις κουκουλοφόρων μαρτύρων που στο πλαίσιο της διερεύνησης της υπόθεσης εισέφεραν αοριστίες του τύπου «νομίζω- εκτιμώ-πιστεύω» δεν στοιχειοθετείται ούτε αδικοπραξία που εμπίπτει στις διατάξεις τους αστικού δικαίου. Ούτε συντηρείται αυτή η ιστορία αν δεν μεσολαβήσουν (όπως και έγινε) ευάριθμες δικονομικές παραβάσεις, όπως είναι για παράδειγμα η κατά το δοκούν μετάφραση από την Ελένη Τουλουπάκη της έννοιας του «αμελλητί» ή η κατάληξη των δημόσιων καταγγελιών Μανιαδάκη ότι «επιέζετο» –όπως είπε επί λέξει– από την Εισαγγελία Διαφθοράς να καταθέσει σε βάρος του Α. Σαμαρά, του Αδ. Γεωργιάδη και του Γ. Στουρνάρα.

Υπό το κράτος πανικού οι σκευωροί

Το γιατί βέβαια δεν έχει ακόμη ανακοινωθεί και επισήμως η απόφαση αρχειοθέτης του φακέλου που αφορά τον Αντώνη Σαμαρά έχει κι αυτό την εξήγησή του που δεν αφορά τυχόν τεχνικο-γραφειοκρατικά ζητήματα της βραδυπορούσας Θέμιδας. Πιθανότατα την επιβάλλει τρόπον τινά η πολιτική αναγκαιότητα να συνεχίζει να βρίσκεται σε θέση Εσταυρωμένου ο Αντώνης Σαμαράς ή και ακριβώς το αντίστροφο. Ότι, δηλαδή, λόγω της έλλειψης ειδήσεων τις επόμενες γιορτινές ημέρες κανένας πολιτικός αντίπαλος του τέως πρωθυπουργού δεν θα ήθελε να βλέπει τον αθωωμένο Σαμαρά να φιγουράρει νικητής και τροπαιοφόρος επί πενθήμερο στα κανάλια και τις εφημερίδες …

Άλλωστε η καθυστέρηση εξυπηρετεί διπλά την Κυβέρνηση που επί τρεις ημέρες σημαντικά στελέχη της προσπαθούν να μαζέψουν τα… ασυμμάζευτα μετά τις απρέπειες Πολάκη.

Περισσότερο από όλους δεν θα το ήθελαν αυτοί που συνέπραξαν στο να κρεμαστεί στα μανταλάκια ως εν δυνάμει ένοχος για το σκάνδαλο της Novartis o Αντώνης Σαμαράς. Στο σημείο αυτό αξίζει να σημειωθεί η εσφαλμένη πεποίθηση που πλανάται στα μυαλά όσων «πυροδότησαν» με τον έναν ή τον άλλο τρόπο την καταγγελλόμενη εμπλοκή Σαμαρά, ότι με την αρχειοθέτηση της υπόθεσης στο σκέλος που αφορούσε τον τέως πρωθυπουργό, «παραγράφεται» και για αυτούς η λογοδοσία.

Ο Αντώνης Σαμαράς δεν θέλησε να τοποθετηθεί στην παρούσα χρονική στιγμή. Εμείς αρκούμαστε στην τοποθέτηση του τον Φεβρουάριο του 2018 ότι «θα τους πάω ως το τέλος». Και ο Μεσσήνιος πολιτικός δεν είναι από αυτούς που μένουν στα λόγια…

Σε αυτούς που μάλλον δεν αρκεί είναι αυτοί που με τις πράξεις τους (σ.σ. δεν ξεχνάει την… μπούκα στις τραπεζικές θυρίδες του ιδίου και συγγενικών του προσώπων), τις δηλώσεις τους, αλλά και τα δημοσιεύματά τους σπίλωσαν όπως πιστεύει ο Μεσσήνιος την πολιτική και ανθρώπινη υπόληψή του. Όσοι, μάλιστα, τον γνωρίζουν από κοντά και έχουν θητεύσει δίπλα του λένε ότι αυτή η ανάγκη του Αντ. Σαμαρά για δικαίωση δεν εμφορείται από εκδικητικά ένστικτα. Αντιθέτως, προκύπτει από την υποχρέωσή του –όπως εκείνος την αντιλαμβάνεται από την αρχή της πολιτικής του καριέρας– προς την ίδια τη Δημοκρατία να υπερασπιστεί την τιμή του πολιτικού κόσμου, τιμωρώντας με τα εργαλεία που του παρέχει ο νόμος όσους τον διαπόμπευαν όλο το προηγούμενο δημοσιεύοντας fake news με πηχυαίους τίτλους του τύπου «Συνταγές Novartis εκτελούσε ο Σαμαράς», «Η (δια)κυβέρνηση της… Novartis», «Στενές επαφές Σαμαρά – Novartis» και άλλα παρόμοια.

Με απλά λόγια, όλοι οι φυσικοί και «έντυποι» λασπολόγοι θα ψάχνουν «τρύπα» να κρυφτούν, ήδη, σύμφωνα με πληροφορίες της «Α», ο πανικός τους έχει υψόμετρο ανάλογο του Έβερεστ.

Από όποιο πρίσμα κι αν, τελικά, ειδωθεί η υπόθεση της Novartis και όσο κι αν κάποιος διαφωνεί πολιτικά με τον Αντώνη Σαμαρά, λίγοι είναι αυτοί που δεν καταλογίζουν απαξία στις κυβερνητικές στοχοποιήσεις πολιτικών αντιπάλων. Οι υπόλοιποι που ανήκουν στη χορεία των φίλιων προς το Μέγαρο Μαξίμου δυνάμεων και ονειρεύονταν «γαλάζιες» καταδίκες αναρωτιούνται τι θα κάνουν χωρίς… εσταυρωμένους και πώς θα αντιδράσουν τώρα που κάηκε το χαρτί του σκαμνιού.

 

Διαβάστε επίσης

Χρησιμοποιούμε cookies για λόγους στατιστικών & επισκεψιμότητας Συμφωνώ Περισσότερα