Άτολμο το νομοθετικό lifting για τον τουρισμό

Ο νόμος πλέον για τον τουρισμό σε ό,τι αφορά τις θεματικές μορφές του ήρθε στη Βουλή την περασμένη Δευτέρα προς συζήτηση. Ο ελληνικός τουρισμός όντως έσυρε την… κολοκύθα της ελληνικής οικονομίας και τη μεταμόρφωσε σε άμαξα κι έχει περαιτέρω δυνατότητες. Αλλά τουρισμός ίσον φιλοξενία. Και η φιλοξενία δεν είναι απλή υπόθεση ούτε εξαντλείται σε νομοθετήματα. Είναι συνδυασμός πολλών πραγμάτων και υπηρεσιών: καλή υποδοχή στο αεροδρόμιο, νόστιμο φαγητό, καθαριότητα, εξυπηρέτηση αλλά κυρίως μια ζεστή αγκαλιά για τον ξένο.

Της Άννας Στεργίου(*)

Ο νόμος Κουντουρά μπορεί να βελτιώνει τη νομοθεσία ως προς τις μορφές θεματικού τουρισμού, συστηματοποιώντας διαδικασίες, αλλά μοιάζει γενικόλογο και ασαφές και σε ορισμένες διατάξεις άτολμο.

Είναι αλήθεια, για παράδειγμα, ότι το ν/σ λύνει πρακτικά ζητήματα, όπως της απίστευτης ταλαιπωρίας επιβατών ή τουριστικών λεωφορείων, που τους γράφουν κλήσεις για ψύλλου πήδημα, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να κατέβουν με ασφάλεια ούτε ηλικιωμένοι, έξω από ξενοδοχεία πόλης. Δίνει, επίσης, ώθηση σε νέες τουριστικές αγορές, βάζει πλάνο για τον προσκυνηματικό τουρισμό, αλλάζει το μείγμα «ήλιος και θάλασσα», βελτιώνει δεδομένα στους τουριστικούς λιμένες, θέτει θέμα παραπλάνησης τουριστικού καταναλωτή.

Το πλέον θετικό σημείο, ότι ανοίγει περαιτέρω την αγορά του ιατρικού τουρισμού, καθώς εισάγει ευνοϊκές διατάξεις για τον αθλητικό και τον θαλάσσιο τουρισμό, τον αεροπορικό τουρισμό, έχει βελτιώσεις στο μητρώο και μικροβελτιώσεις στις ενοικιάσεις κατοικιών. Ορθώς προάγει θεματικά πάρκα και ποδηλατικό τουρισμό.

 

Τι πρέπει να γίνει

Κάπου στα παραπάνω, όμως, σταματούν τα καλά νέα και αρχίζουν τα λεπτά αλλά δύσκολα ζητήματα. Χαρακτηριστική περίπτωση οι διπλοκρατήσεις που δεν αντιμετωπίζονται αποφασιστικά. Πώς διασφαλίζεις, εξάλλου, ότι ο επόμενος βιαστικός οδηγός δεν… θ’ ασφαλτοστρώσει τον ποδηλάτη σου, αν δεν διαθέτεις ποδηλατοδρόμιο;

 -Κορεσμένες περιοχές: Λάθος οπτική και στη Βουλή να μιλάμε για κορεσμένες περιοχές. Αν οι ταξιδιώτες ονειρεύονται να πάνε σε πάρτι στη Μύκονο ή να δουν ηλιοβασίλεμα στη Σαντορίνη, εμείς θα τους πούμε να βολευτούν με… κοψίδια στη Λειβαδιά; Σε ποιον υποψήφιο ξενοδόχο μπορείς να πεις, μη χτίσεις, γιατί δεν σου δίνω άδεια, όταν έχει αγοράσει την έκταση κι έχει πληρώσει ένα σκασμό λεφτά; Η αγορά από μόνη της δείχνει δρόμο, η πολιτεία μπορεί να δώσει και παρακαμπτηρίους.

 -Ψηφιακές υπηρεσίες. Πώς μιλάμε για ορεινό τουρισμό, όταν υπάρχουν περιοχές που δεν έχουν λεωφορεία; Τι κίνητρα δίνουμε να αναπτυχθούν ψηφιακές υπηρεσίες στον Τουρισμό; Γιατί δεν αναγνωρίζουμε ότι θα υπάρξουν στο μέλλον προβλήματα κυβερνοασφάλειας ξενοδοχείων ή αρχαιολογικών χώρων, λόγω χρήσης τεχνολογιών. Μπορούμε να εξάγουμε τουριστική ψηφιακή τεχνολογία; Μιλάμε για γενιές, που παίζουν στα δάχτυλα την τεχνολογία. Χωρίς ρευστότητα, με ξενοδοχεία «κόκκινα» λόγω δανείων, πώς διασφαλίζεται ο ψηφιακός μετασχηματισμός των τουριστικών υποδομών;

-Ο Διαστημικός Τουρισμός δεν περιλαμβάνει μόνο διαστημικά ταξίδια από αέρος αλλά και δράσεις από εδάφους. Η χώρα μας έχει ένα Πλανητάριο, ένα Αστεροσκοπείο, έναν καθαρό ουρανό για παρακολούθηση, με κίνητρα για την ανάπτυξή του και μετεωρολογικούς σταθμούς. Υπάρχουν ξένοι διαστημάνθρωποι, που πάνε στην Κρήτη για φυσική αποκατάσταση. Εμείς θα μείνουμε απαθείς;

-Περιβαλλοντικές υπηρεσίες: Τα «πράσινα» ξενοδοχεία με χαμηλό ενεργειακό αποτύπωμα είναι η δυναμική του μέλλοντος. Πού είναι η σύνδεση Τμημάτων Αρχιτεκτόνων με τον τουρισμό; Έχουμε δει πώς αναπτύσσεται ο τουρισμός κατοικίδιων; Το «Πράσινο Κλειδί» δεν φτάνει…

-Βιομηχανικός Τουρισμός: Χρειάζεται σήμα επισκεψιμότητας για βιομηχανίες/ συνεταιρισμούς που έχουν υποδομές, όπως συμβαίνει στην Κίνα, με εκθετήριο και δυνατότητα αγοράς προϊόντων.

-Συνεταιριστικά ξενοδοχεία: Στη φιλοσοφία της κυβέρνησης είναι οι συνεταιρισμοί. Χρειάζεται νομοθετικά η δυνατότητα για συνεταιρισμούς εργαζομένων σε υπερχρεωμένα και μη ξενοδοχεία, με δυνατότητες ρυθμίσεων, για επανεκκίνηση.

-Αγροτουρισμός: Χρειάζεται σήμα για τις επισκέψιμες αγροτικές μονάδες, που δεν έχουν ενοικιαζόμενα δωμάτια αλλά συνδέονται με ξενοδοχεία/τουριστικά πρακτορεία.

–Boutique Ξενοδοχεία: Χρειάζεται σήμα για μονάδες που περιλαμβάνουν στο μενού τους ελληνικά προϊόντα ΠΟΠ/ΠΓΕ, κι όχι μόνο ελληνικό ξενοδοχειακό πρωινό.

-Εκπαίδευση. Οι επαγγελματίες ξεναγοί γνωρίζουν την ιστορία μας και δεν τη διαστρεβλώνουν. Χρειάζεται μεταβατική περίοδος για γλώσσες που δεν ομιλούνται σήμερα, ώστε η δουλειά να γίνεται από επαγγελματίες ξεναγούς. Χρειάζεται άλλος σχεδιασμός στα Πανεπιστήμια για τον Τουρισμό.

-Αρχαιολογικοί Χώροι: Χρειάζεται προσωπικό ασφαλείας στους αρχαιολογικούς χώρους. Προτιμότερο ν’ απλώνουμε πανό, αντί να κλείνουμε την πόρτα σε ταξιδιώτες που ονειρεύονται μία ζωή να δουν την Ακρόπολη. Ας γίνεται απεργία, και να μπαίνουν οι ταξιδιώτες χωρίς εισιτήριο. Ειδάλλως, δυσφημούμε τη χώρα μας.

–Τουριστική ψαλίδα; Χρειάζεται διαφοροποίηση κι ανανέωση του τουριστικού προϊόντος ανά Περιφέρεια ή Αποκεντρωμένη Περιφέρεια. Η τουριστική ψαλίδα μεταξύ Περιφερειών, σε συνδυασμό με την εποχικότητα, είναι μόνιμες παθογένειες του ελληνικού τουρισμού. Χρειάζονται τουριστικά φορολογικά – επενδυτικά κίνητρα για ορεινές μειονεκτικές περιοχές/μικρά νησιά.

-Θεσμοθέτηση Μόνιμης Ομάδας Διαχείρισης Τουριστικών Κρίσεων: Το είδαμε με την περίπτωση του ναυαγίου στη Σαντορίνη, με το χαλασμένο air condition στην Κέρκυρα, με τα γεγονότα στο Φαληράκι, στη Χερσόνησο, στο Λαγανά και κυρίως με το προσφυγικό. Το υπουργείο Τουρισμού ή ο ΕΟΤ δεν αρκούν μόνο. Η σωτηρία του ελληνικού τουρισμού, όποτε συμβαίνει κρίση, δεν είναι θέμα προσώπου, αλλά διαδικασιών/πρωτοκόλλων για την επικοινωνιακή και πραγματική διαχείριση των κινδύνων, αξιοποιώντας ελληνικά και διεθνή παραδείγματα και στατιστική.

–Airbnb: Χρειάζεται μεγαλύτερη προσπάθεια για να λυθούν ζητήματα που αφορούν στο Airbnb κι έχουν δημιουργήσει απίστευτες στρεβλώσεις στον χώρο των ακινήτων. Το Airbnb είναι μια πραγματικότητα. Χρειάζεται όμως οι υπηρεσίες που παρέχονται να είναι επαγγελματικές και επί ίσοις όροις, ώστε να προστατεύονται και οι επαγγελματίες του τουρισμού και να μη γυρίσει μπούμερανγκ, λόγω ερασιτεχνισμού, στον ελληνικό τουρισμό.

–Δυνατότητα εκπόνησης προγραμμάτων: Ο τουρισμός είναι συνέργιες ανθρώπων και δομών. Χρειάζονται νομοθετικά εργαλεία για την εκπόνηση τοπικών, μακροπεριφερειακών, μεσογειακών ή γενικότερα διακρατικών προγραμμάτων, που μπορεί να συμφωνούνται όχι μόνο από αυτοδιοίκηση αλλά κι από ιδιώτες και να παίρνουν σήμα από τον ΕΟΤ, π.χ. δρόμοι του καπνού, υδάτινοι δρόμοι του σφουγγαριού, δρόμοι των γεφυριών κ.ά. Εφόσον εγκρίνονται, να περιλαμβάνονται και στον κεντρικό σχεδιασμό του υπουργείου, για προβολή σε διεθνείς εκθέσεις ή κονδύλια μέσω ΕΣΠΑ.

 

(*)Η Άννα Στεργίου είναι κοινοβουλευτική συντάκτρια και συγγραφέας εξειδικευμένη σε θέματα αγροτικής ανάπτυξης