Αυστηρό μήνυμα Δένδια προς την Τουρκία από τη Σύμη – «Η Ελλάδα θα κάνει ό,τι χρειαστεί»

Στη Σύμη για την επέτειο των 80 ετών από την παράδοση των γερμανικών στρατευμάτων στα Δωδεκάνησα βρέθηκε σήμερα Πέμπτη (8/5) ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Δένδιας, εγκαινιάζοντας μάλιστα και το επιτηρητικό φυλάκιο του Αγίου Φανουρίου.

Την ίδια ώρα, κατά την τοποθέτησή του, ο κ. Δένδιας, απευθυνόμενος στην Τουρκία, ξεκαθάρισε – χωρίς ενδοιασμούς – ότι ανά πάσα στιγμή οι Έλληνες είναι έτοιμοι να κάνουν αυτό το οποίο πρέπει, όπως είχαν κάνει και πριν ογδόντα χρόνια κατά του ναζισμού και του φασισμού.

Συγκεκριμένα, είπε: «Δεν είναι ούτε εθνικά δυνατό, ούτε συνταγματικά επιτρεπτό η χώρα να αποποιηθεί δια της παραιτήσεως από την κυριαρχία και τα κυριαρχικά της δικαιώματα, το διεθνές δίκαιο και το διεθνές δίκαιο της θάλασσας, το ευρωπαϊκό κεκτημένο.

Και ουδείς ανεξαρτήτως της ισχύος του, πρέπει να ελπίζει ότι υπό οποιαδήποτε κυβέρνηση, οπουδήποτε κόμματος η Ελλάδα θα πραγματοποιήσει κάτι τέτοιο. Είναι σαφές ότι η Ελλάδα και οι Έλληνες θα κάνουν ό,τι χρειαστεί και ό,τι απαιτηθεί. Όπως λένε οι αγγλοσάξονες: Whatever it takes.»

Ακόμη, ο υπουργός αναφέρθηκε στη σημασία όλων των νησιών, από το πιο μικρό μέχρι το πιο μεγάλο, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «διαθέτουν σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και το Δίκαιο της Θάλασσας τόσο Αιγιαλίτιδα ζώνη όσο και Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη.»

Τέλος, στάθηκε και στο ελληνοαιγυπτιακό σύμφωνο και σε ό,τι έχει να κάνει με την Μεσόγειο και την θέση της Ελλάδας στο σταυροδρόμι Δύσης και Ανατολής, τονίζοντας βεβαίως ότι «υπάρχει πάντοτε μια υπαρκτή απειλή, την οποία οφείλουμε να αντιμετωπίζουμε διαχρονικά».

Η τοποθέτησή του:

«Στις 8 Μαΐου, την ημέρα της λήξης του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, της νίκης της δημοκρατίας εναντίον του ναζισμού και του φασισμού, εδώ στο διοικητήριο της Σύμης, οι γερμανικές δυνάμεις υπέγραψαν την παράδοσή τους άνευ όρων. Υπήρξε αυτό η τελευταία πράξη του δράματος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου επί ευρωπαϊκού εδάφους.

Λίγες ώρες πριν, στη Ρεμς της Γαλλίας, ο στρατηγός Γιοντλ και ο ναύαρχος Ντένιτζ είχαν υπογράψει την άνευ όρων παράδοση της Γερμανίας. Η 8η Μαΐου, λοιπόν, είναι μία πολύ σημαντική ημέρα, ένα σημαντικό ορόσημο για πολλές χώρες που με βαρύ τίμημα των λαών τους επιτέλεσαν το ιστορικό τους καθήκον. Λέω πάντα, ιδίως όταν απευθύνομαι σε ξένα ακροατήρια, ότι η πατρίδα μας στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο απώλεσε σχεδόν το 10% του πληθυσμού της.

Γιορτάζουμε, λοιπόν, με περηφάνια την ημέρα νίκης, μαζί με αυτές τις χώρες που συνέβαλαν στην νίκη κατά του ναζισμού και του φασισμού. Εδώ, βέβαια, δεν συμπεριλαμβάνονται στην ομάδα αυτών των χωρών όσες χώρες καιροσκοπικά στις αρχές του 1945 προσέτρεξαν τότε με καθαρή πλέον την έκβαση του πολέμου να κηρύξουν τον πόλεμο στη ναζιστική Γερμανία

Η 8 Μαΐου, εδώ, στα Δωδεκάνησα, ήταν το προοίμιο της ένωσης με τον εθνικό κορμό, η οποία όμως χρειάστηκε προσπάθεια και χρόνο για να ολοκληρωθεί. Έγινε τρία χρόνια μετά, το 1948, αποτέλεσμα ενός μακρού αγώνα, εθνικά δίκαιου και ιστορικά ώριμου.

Γιατί τα Δωδεκάνησα παρά τις μακρότατες περιόδους ξενικής κατοχής δεν απώλεσαν και δεν απεμπόλησαν την εθνική τους ταυτότητα και δεν εγκατέλειψαν την προσδοκία της ένωσης με τη Μητέρα Ελλάδα. Η Σύμη έχει μια ιδιαίτερη θέση στο Νοτιοανατολικό Αιγαίο και οι θέσεις μας τόσο για τη Σύμη αλλά και για όλα τα νησιά του αρχιπελάγους είναι διαυγείς: Οι θέσεις της ελληνικής δημοκρατίας πέραν κομμάτων και κυβερνήσεων είναι απόλυτα τεκμηριωμένες στη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας

Μιας σύμβασης που παράγει εθιμικούς κανόνες και για τα μη συμβαλλόμενα κράτη, σύμφωνα με τη νομολογία του Δικαστηρίου της Χάγης. Στο άρθρο 121 παράγραφος 2 αυτής της σύμβασης προβλέπεται ότι τα νησιά δικαιούνται αιγιαλίτιδα ζώνη, δικαιούνται συνορεύουσα ζώνη, δικαιούνται Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη και δικαιούνται υφαλοκρηπίδα και η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της Ελλάδας, στην ευρύτερη περιοχή των Δωδεκανήσων, καθορίζεται από την ελληνο-αιγυπτιακή συμφωνία, την οποία είχα την τιμή να διαπραγματευτώ και υπογράψω εν ονόματι της πρώτης κυβέρνησης Μητσοτάκη.

Θέλω να υπογραμμίσω οτι για το μέγεθος των νησιών δεν υπάρχει διαφοροποίηση στη σύμβαση. Δεν υπάρχουν διαφορετικά δικαιώματα, αναλόγως μεγεθους. Και οποιαδήποτε άποψη έξω από τα ανωτέρω είναι τελείως εκτός του γενικά ισxυοντος διεθνούς δικαίου και βέβαια είναι τελείως εκτός του ευρωπαϊκού.

Διαχρονικά, το Αιγαίο υπήρξε χώρος δοκιμασίας της εθνικής μας ευθύνης και της εθνικής μας θέλησης. Προϊόν αυτής της εθνικής ευθύνης είναι η ατζέντα 2030, την οποία εφαρμόζουμε. Η μεγαλύτερη μεταρρύθμιση των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων που έγινε ποτέ.

Στο κέντρο αυτής της μεταρρύθμισης είναι το νέο δόγμα αποτροπής. Ένα δόγμα που αξιοποιεί πλήρως τις δυνατότητες, τις σύγχρονες πλατφόρμες, αλλά και τη γεωγραφική διαμόρφωση του χώρου του Αιγαίου. Κορωνίδα αυτού του νέου αποτρεπτικού σχεδιασμού είναι η “ασπίδα του Αχιλλέα”. Ένα σχέδιο που καλύπτει όλες τις σύγχρονες πιθανές απειλές, μια ολιστική προσέγγιση που φιλοδοξεί να θωρακίσει την επικράτεια και να ενισχύσει την αποτρεπτική ισχύ της πατρίδας μας.

Δεν ανήκω σε αυτούς που αγνοούν τη γεωπολιτική και αριθμητική πραγματικότητα. Θέλω, όμως, να είμαι μαζί σας απολύτως ειλικρινής. Δεν είναι ούτε εθνικά δυνατό ούτε συνταγματικά επιτρεπτό η χώρα να αποποιηθεί διά της παραιτήσεως από την κυριαρχία και τα κυριαρχικά της δικαιώματα, το διεθνές δίκαιο και το διεθνές δίκαιο της θάλασσας, το ευρωπαϊκό κεκτημένο και την ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία και όσα αυτά της αποδίδουν.

Πρέπει να αγωνιστούμε και να συνεισφέρουμε για να διατηρήσουμε αυτή την ελευθερία για τις επόμενες γενιές.

Και ουδείς, επαναλαμβάνω, ουδείς ανεξαρτήτως της ισχύος του, πρέπει να ελπίζει ότι οποτεδήποτε ή οποιαδήποτε κυβέρνηση ή οποιουδήποτε κόμματος, η Ελλάδα θα πραγματοποιήσει κάτι τέτοιο. Είναι σαφές ότι η Ελλάδα και οι Έλληνες διαχρονικά θα κάνουν ό,τι χρειαστεί και απαιτηθεί. Ή όπως θα έλεγαν οι αγγλοσάξονες “whatever it takes”»