Χωρίς Γρηγόρη τρέχει και δεν φτάνει ο Παύλος

Όλα τα κυβερνητικά κόμματα αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα. Τουλάχιστον στην Ελλάδα. Από όποιο κόμμα κι εάν προέρχονται οι κυβερνήσεις. Οι κυβερνητικοί βουλευτές, λοιπόν, έχουν εντείνει τις μουρμούρες, καθώς θεωρούν ότι όσο πλησιάζουμε προς τις εκλογές «κάνουν παιχνίδι μόνοι τους». Προσπαθούν να βοηθήσουν- στο μέτρο του δυνατού- τα προβλήματα των εκλογικών του περιφερειών και κρατούν κλειστές τις πόρτες τους. Έτσι ολοένα και περισσότεροι βουλευτές γκρινιάζουν. Και μάλιστα αναζητούν ανθρώπους για να πουν τα παράπονα τους. Έτσι έχουν βρει πρόσφορο τον γραμματέα του κόμματος, Παύλο Μαρινάκη, τον οποίο και «πυροβολούν» με καταγγελίες για τον «Α» η τον «Β» υπουργό. Και μαζί ο κ. Μαρινάκης προσπαθεί να διαχειριστεί και τα παράπονα και γκρίνιες των μικρομεσαίων στελεχών από νομαρχιακές και τοπικές επιτροπές για τις κλειστές πόρτες των υπουργικών γραφείων.  Ο γραμματέας του κόμματος έχει υποσχεθεί στους άλλους ότι θα μεταφέρει τα αιτήματα. Όμως εδώ αναδεικνύεται η πολύ σημαντική παρουσία του Γρηγόρη Δημητριάδη στο Μαξίμου. Επί ημερών του όλες αυτές οι γκρινιάρηδες ηρεμούσαν, ενώ διάφορα μικρά προβλήματα που οι τοπικές κοινωνίες τα θεωρούν τεράστια ο κ. Δημητριάδης τα επίλυε στο άψε σβήσε, δίχως πολλά ραντεβού και μάταιες συναντήσεις. Τώρα ελλείψει Δημητριάδη τρέχει και δεν φτάνει ο Μαρινάκης.